یکی از نکته هایی که در فرزندپروری مقتدرانه اهمیت دارد، این است که کودکان متناسب با جنسیت‌شان تربیت شوند. اگر کودکی با توجه به جنسیت خود پرورش نیابد (تربیت دختران با شیوه‌های پسرانه و پسران با شیوه‌های دخترانه)، ممکن است در آینده در پیداکردن هویت جنسی ثابت خود دچار مشکل شود.
بیشتر والدین معتقدند که بزرگ کردن بچه، چه دختر و چه پسر، اگرچه کار با ارزشی است ولی کار بسیار سختی است. اما افرادی هستند که اعتقاد دارند بزرگ کردن یک پسر برابر با بزرگ کردن سه دختر است! آیا پایه و اساسی برای این گونه ادعاها وجود دارد و یا بزرگ کردن یک بچه صرف نظر از جنسیت، فقط یک کار سخت و مشکل است؟
گرچه تفاوت عمده‌ای در شیوه‌های فرزندپروری دختران و پسران وجود ندارد، اما تنها تفاوت در جزییات برخورد و نحوه رفتار است. درواقع در شیوه تربیتی فرزندان باید با توجه به تفاوت‌های ظاهری با آنها رفتار شود چراکه مشخصه‌های روانی- رفتاری در دختران بیشتر درونی است.
یکی از نکته هایی که در فرزندپروری اهمیت دارد، این است که کودکان متناسب با جنسیت‌شان تربیت شوند. اگر کودکی با توجه به جنسیت خود پرورش نیابد (تربیت دختران با شیوه‌های پسرانه و پسران با شیوه‌های دخترانه)، ممکن است در آینده در پیداکردن هویت جنسی ثابت خود دچار مشکل شود.
به عنوان مثال ، متاسفانه امروزه در جامعه زیاد دیده می شود که برای پسر بچه ها لاک می زنند،پدر از همراهی با پسرش ، شانه خالی کرده و مادر مجبور می شود ، در محیط های زنانه ، پسر را با خود همراه کند و یا دائما شلوار به تن دختران می کنند و او را از خود آرایی منع می کنند.
خانواده ها با جمله "نمی فهمد"، "هنوز بچه است" این مسئله را به سادگی نا دیده می گیرند، در صورتی که این جزئیات ریز است که در آینده مشکل ساز می شود.
بنابراین باید با پسران و دختران به‌گونه‌ای رفتار شود تا باعث تقویت و پررنگ‌تر شدن خصوصیات آنها و نقشی که در آینده خواهند پذیرفت ،شود.به دختر خود به چشم همسر و مادر آینده و به پسر خود به چشم همسر و پدر آینده و به علاوه پذیرنده مسولیت های اجتماعی نگاه کنید.
پسر و دختری که خانواده او فقط به فکر راحتی و تن پروری فرزندشان هستند، چگونه می خواهد مسئولیت های سنگین آینده را به عهده گیرد؟
نباید فراموش کرد که پسران، رفتار با جنس مخالف را از مادر می‌آموزند و دختران از پدر یاد می‌گیرند. بنابراین، اگر پدری طبیعت وجودی دختر خردسالی را نشناسد و آن‌طور که خودش می‌خواهد، با او رفتار کند، این مساله بین پدر و دختر، فاصله می‌اندازد.
پسران: فعال، ریسک پذیر و بی‌علاقه به گوش دادن؟
به نظر می رسد پسران بیشتر از دختران تمایل به ریسک کردن دارند. در حقیقت بخش رضایت مندی در مغز پسران با رفتارهای مخاطره آمیز تحریک می شود. به علاوه پسران بیشتر پرخاشگر هستند و از در دست گرفتن اشیا بیشتر احساس رضایتمندی می کنند و به رویکردها و فعالیت های عملی برای یادگیری و ایجاد انضباط نیاز دارند.
همچنین پسرها، در سنین پایین کمتر به حرف های والدینشان گوش می کنند، اگر چه این ویژگی، لزوما در همه جای جهان صدق نمی کند.
شنوایی پسران به هنگام تولد، به اندازه شنوایی دختران قوی نیست و به طور کلی تمایل کمتری به کلامی بودن دارند. اما در عوض، بیشتر به طور غریزی و بی اختیار یاد می گیرند. به همین دلایل، شاید کنترل کردن پسرها در سنین کودکی از نظر فیزیکی سخت تر باشد.
تفاوت دختر و پسر در درس خواندن در دوران مدرسه کاملا مشهود است و شاید دوران مدرسه آنها نسبت به دخترها دردسرسازتر باشد. پسرها از طریق ابزارهای یادگیری عملی رشد می کنند و شکوفا می شوند در حالی که در بیشتر مدارس از یادگیری صوتی ـ تصویری استفاده می شود، در نتیجه پسرها در مقایسه با دختران ممکن است در مدرسه موفقیت چندانی به دست نیاورند. بر طبق مطالعات انجام شده:
ــ پسرها در مقطع ابتدایی، راهنمایی، دبیرستان و حتی دانشگاه، در کلاس و تکالیف نمرات کمتری به دست می آورند.
ــ پسرها 4 تا 5 برابر بیشتر دچار اختلالات کمبود حواس می شوند.
دکتر میشل تامپسون می گوید: به طور میانگین برای پسرها، مدرسه به اندازه دختران خوب و قشنگ نیست. بیشتر پسرها نسبت به دخترها با مشکل توجه و تمرکز مواجه هستند. و به دلیل سطح فعالیت بالاترشان، احتمال دارد بیشتر از دختران دچار مشکل شوند. به اندازه کافی نیز به آنها فرصتی برای گردش در اطراف، هم به صورت فعالیت فیزیکی و هم برای یادگیری، داده نمی شود. به این دلیل که زمان زیادی برای نشستن می گذرانند ولی زمان کافی برای یادگیری عملی، ساختن و شکل دادن نمی گذرانند.
منبع:تبیان/با نگاهی به نشریه موفقیت شماره 198
