پیروی از ده قانون ساده به شما امکان می دهد که رفتارهای خوب را در کودک خود تقویت کنید و این رفتار را در آنها به صورت عادت در آورید.
رفتار درست بچهها را تقویت كنید نه بدرفتاری شان را:
درخواستهای مودبانه بچهها را تقویت کنید، نه نالیدنها و فریاد زدنهایشان را یا سربهسر گذاشتنها و کجخلقیها و قهر کردنهایشان را. سعی كنید بحث و گفتوگوهای آرامیكه در بین تان وجود دارد را چند برابر كنید، نه مجادله کردن و پافشاری و جنگیدنهایی كه گاه و بیگاه بینتان به وجود میآید.
به آنها بیاموزید كه قبل از صحبت فكر كنند:
همیشه در حین حرف زدن با فرزندانتان از آنها بپرسید منظور تو دقیقا چیست؟ چقدر راجع به این حرف فكر كردهای؟ فکر می کنی خواسته تو چه نتیجه ای در بر دارد؟ به چه روش های دیگری می توانی عمل کنی؟ از او بخواهید كه همیشه حرفهایش را بسنجد بعد بزند؛ اگر به این روش عمل كرد برای ثابتقدم بودنش به او پاداش دهید.
از فرزندانتان توقع رفتار خوب داشته باشید:
بچهها باید بدانند که شما چه توقعی از آنها دارید و آنها چه توقعی میتوانند از شما داشته باشند. وقتی بچهها بتوانند پیشبینی کنند که عکسالعمل شما در برابر رفتارشان چگونه خواهد بود، میتوانند رفتارهای انتخابی خود را بهتر کنند. مطمئن باشید كه میتوانید به آنها اعتماد كنید. اگر به فرزندتان برچسب های مثبت بزنید و لقب های دوست داشتنی ارائه کنید سعی می کنند همانی باشند که شما می خواهید.
بچهها به حرفهای شما اعتماد دارند:
بچههایتان را به شیوهای تربیت کنید که در هر موقعیتی به مقتضای آن موقعیت رفتار کنند. به آنها بیاموزید که تلاش کردن اساسیترین چیز است. آنها را در موقعیتهای خوب تشویق کنید. وقتی شما فرزندتان را تشویق میکنید، آنها ایمان و اعتماد شما را به خودشان میبینند و در نتیجه به خودشان و تواناییهایشان ایمان میآورند.
از او بخواهید كه همیشه حرفهایش را بسنجد بعد بزند؛ اگر به این روش عمل كرد برای ثابتقدم بودنش به او پاداش دهید.
وقتی الگوی بدرفتاری را تشخیص دادید، شیوه رفتاریتان را تغییر بدهید:
به فرزندتان قوانین رفتاری حاكم بر خانوادهتان را بگویید؛ دقت كنید كه این قوانین باید مشخص، ثابت و عقلانی باشد. از جدولهای رفتاری و تعهدات استفاده کنید، موفقیتها و رفتارهاریشان را پررنگ کنید؛ از آنها حمایت كنید و تشویقهایتان را هم در این جدول بگنجانید. اگر متوجه ایجاد یک رفتار منفی و جدید شدید چرایی آن را در رفتار خود جستجو کنید و به تجدید نظر بپردازید.
تنبیه معقول در نظر بگیرید:
در برابر بچههایتان از تنبیههایی استفاده کنید که به آنها بیاموزد كه در برابر اعمال و رفتارشان مسئولند. بچهها با تنبیههای معقول به خوب زندگی کردن ادامه میدهند. این تنبیهها میتوانند شامل محدود کردن و کوتاهکردن زمانهای بیرون بودنشان باشد. فراموش نکنید وقتی از دستشان عصبانی هستید به هیچ عنوان تنبیه بدنی نکنید! در این صورت شما هیچ نتیجه ماندگار و مطلوبی نمی گیرید بلکه به طور موقت رفتار را حذف کرده و او را پرخاشگر می کنید.
از كودكی به آنها درس زندگی بدهید:
وقتی فرزندتان هنوز كوچك است، مسئولیتپذیری و تصمیمگیری را به آنها یاد بدهید: این دروس آنها را برای دنیای واقعی آماده خواهد کرد. بهخاطر داشته باشید که بچهها به محدودیتها، ساختار و قوانینی پایدار و یکنواخت احتیاج دارند. در هر سنی می توان به او مطابق با توانش مسئولیت سپرد.
به آنها عشق بورزید:
علیرغم رفتارهای خوب یا بد فرزندانتان به آنها عشق بورزید و علاقه و عشق خود را با کلام و یا عملی ابراز کنید . کودکان از قلب شما نا آگاهند و شما باید آنها را مطلع کنید.
بگویید كه كار خوب بدون پاداش نخواهد ماند:
برای اینکه نسبت به انجام کارهای درست احساس خوبی داشته باشند، به آنها بیاموزید که خودشان درپی به دست آوردن پاداش کار درست خود باشند.
محیط و فضای خانوادگی سالم و دلپذیری را ایجاد کنید:
استعدادها و تواناییهای شان را تایید کنید و ضعفهایشان را بپذیرید و در رفع این ضعفها به آنها کمک کنید. قبول كنید كه هیچكس بدون عیب نیست و به آنها فرصت جبران بدهید.