درصورتي كه كودك مايل است با دست غذا بخورد نبايد ممانعت نمود.
استفاده از قاشق براي كودك نوپا ضرورت دارد ولي ممكن است نياز به كمك داشته باشد.
كودك نوپا نياز به مكان نسبتا خلوت براي خوردن غذا دارد چون تمركز كوتاه مدت دارد، يعني صداي بلند راديو، تلويزيون يا رفت و آمد خواهر، برادر يا مشاجره مي تواند توجه او را از خوردن غذا منحرف كند.
دادن استراحت قبل از خوردن غذا و زمان ثابت مصرف غذا براي اين كودكان اهميت خاصي دارد.
اجراي برنامه ي ثابت سبب آرامش كودك مي شود يعني بشقاب و قاشق هميشگي، مكان ثابت و حتي نحوه ي آماده كردن او براي غذا.
اشتهاي كودك همانند خلق و خوي او نوسان دارد. بهتراست روزي كه غذاي كم مي خورد اصرار نشود كه حتما غذايش را بطور كامل استفاده كند.
قدرت تقليد كودك در اين سن æ سال زياد است و رفتارهاي اعضاي خانواده را تقليد مي كند لذا نبايد رفتار نامناسب در هنگام خوردن غذا صورت گيرد.
كودك غذاي گرم را دوست دارد، البته نبايد غذا داغ يا سرد باشد.
كودك غالبا با غذا بازي می کند ريخت و پاش كرده و آداب غذا خوردن را رعايت نمي كند.
كودك نوپا فقط 5 تا 10 دقيقه حالت نشستني را تحمل مي كند و قبل از اتمام غذا، سفره را ترك كرده و مجددا برگشته و به مادر خواهد گفت(من گرسنه ام)
رنگ و ظاهر غذا توجه آنها را جلب كرده و لذا غذا را دستكاري خواهند كرد.
اصول رفتار با كودك خردسال (3 تا 5 سال)
بايد با انواع مختلف غذاها آشنا شود. بهتراست غذايي كه كودك اولين بار استفاده مي كند به وسيله ي يك عضو بزرگتر خانواده خورده شود تا الگويي براي كودك باشد.
ميان وعده ها نبايد آنچنان زياد باشند كه كودك نتواند غذاي اصلي را بخورد. در دادن مواد شيريني نبايد زياده روي كرد چون مي تواند سبب فساد دندان، سوء تغذيه و چاقي او شود.
برقرار كردن قوانين واضح در ارتباط با خوردن غذا نشاندهنده ارزش ها نگرش هاي خانواده است و لذا بايد به كودكان اين قوانين را تفهيم كرد.
كودكان حتي اگر غذاي جديد را نپذيرفتند چنانچه هر بار مختصري بچشند يا استشمام كنند مي تواند در پاسخ آن ها تاثير داشته باشد. لذا ايجاد فرصت براي اين كه غذاي جديد را ببينند و دست بزنند ولي حتي نخورند قدمي مثبت محسوب مي گردد چون كودك از طريق حس ها مثل بويايي، لامسه و بينايي درك مي كنند. غذاي جديد بايد زماني كه كودك كاملا گرسنه است داده شود.
ز مصرف چاشني و اختلاط مواد به گونه اي كه هيچيك از آنها مشخص نباشد بايد خودداري كرد. بهتر است بشقاب، قسمتهاي جدا براي هريك از مواد خوراكي داشته باشد.
غذا بايد ولرم باشد. غذاي داغ و نيز غذاي سرد موجب ترس كودك خواهد شد.
موادغذايي را بايد به نحو خوبي تهيه كرد. مثلا پوره ي سيب زميني اگر بصورت توده درآيد از خوردن آن امتناع خواهد كرد.
محيط خوردن غذا بايد جالب و حاكي از آرامش باشد لذا امرونهي و اعمال روش هاي تربيتي درحين صرف غذا مناسب نيست.
نداشتن تحرك كافي، خواب كافي و وجود بيماري مي تواند عامل نخوردن مداوم غذا توسط كودك باشد.
از بشقاب و فنجان ثابت استفاده كرده و غذا را به تكه هاي كوچك تقسيم كرد.
بايد به كودك اجازه داد تا اگر غذاي بيشتري مي خواهد ابراز نمايد.
همزمان با دسترسي به استقلال، ريخت و پاش غذا كماكان ادامه مي يابد ولي بايد تحمل شود.
صحبت كردن با كودك خردسال فرصتي براي رفتارهاي خوب در حين غذا و در طول روز است.
ساعت خوردن غذا فرصتي براي ابراز رفتارهاي خوب در حين غذا و در طول روز است.
كودكان علاقه دارند غذاهاي جديد را دستكاري كرده و سپس بخورند اين نيز بخشي از رفتار آنها محسوب مي گردد.
