روش پرورش آلوورا
گل آلوورا یا گل آلوئه ورا که معمولاً به عنوان یک گیاه آپارتمانی رشد می کند، به خاطر برگ هایش که حاوی ژل تسکین دهنده است که برای آفتاب سوختگی و سایر تحریکات پوستی استفاده می شود، شناخته شده است. این ساکولنت گرمسیری با بیش از 300 گونه (متداول ترین آنها Aloe barbadensis miller ) دارای برگ های نیزه‌ای شکل گوشتی با لبه های دندانه دار است که از یک روزت پایه رشد می کنند.
با توجه به شرایط رشد مناسب، گل های کشیده و بلند در انتهای ساقه ها به رنگ های زرد، قرمز یا نارنجی ظاهر می شوند. گیاهان جوان به طور کلی گل نمی دهند و آلوئه ورا به عنوان یک گیاه آپارتمانی می تواند سال ها طول بکشد تا ساقه گل تولید کند. با این حال، این ساکولنت با رشد سریع در عرض سه تا چهار سال به اندازه بالغ خود می رسد و توله هایی تولید می کند که می توان آن ها را دوباره گلدان کرد یا به دوستداران گیاهان هدیه داد.
مصرف برگ آلوئه ورا (ژل آن) برای افراد سمی است. برگ ها برای سگ و گربه نیز سمی هستند. اما می توان به طرز صحیحی از برگ های آن به عنوان خوراکی استفاده کرد.
آلوئه ورا برای رشد در گلدان به خاک شنی یا خاک کاکتوس نیاز دارد. هنگامی که در فضای باز در مناطق 10 تا 12 رشد می کنند، این ساکولنت را در کنار سایر گیاهان با نیازهای مشابه بکارید. آلوئه را در یک کاشت مرزی با نمای بیرونی مخلوط کنید یا با کاشت به تنهایی آن را به یک نقطه کانونی ورودی تبدیل کنید.
آلوئه گلدانی روی عرشه ها و پاسیوها زیبا به نظر می رسد، جایی که برای استفاده در سوختگی ها و گزش های اضطراری نیز مفید است. در فضای باز، ممکن است در اواخر بهار یا اوایل تابستان شکوفا شود. شکوفه ها معمولاً در نمونه های داخل گلدان ظاهر نمی شوند.
در هر صورت، گیاه آلوورا برای اینکه گل بدهد باید بسیار بالغ باشد و حتی ممکن است هر سال گل ندهد، به خصوص اگر برگها برای استفاده برداشت شوند. آلوئه ورا به آبیاری کمی نیاز دارد و عملاً هیچ کوددهی لازم ندارد و این گیاه آپارتمانی با مراقبت آسان برای باغبانان مبتدی مناسب است.
آلوئه ورا برای رشد به نور طبیعی و روشن نیاز دارد. در خارج از منزل، می توانید آن را در مکانی که سایه آفتاب است، قرار بدهید. هنگامی که آلوئه در داخل رشد می کند، باید در پنجره ای با نور روشن و غیر مستقیم خورشید قرار گیرد. آفتاب مستقیم می تواند پوست لطیف آن را بسوزاند، با این حال کمبود نور باعث می شود که گیاه ساق پا رشد کند و برگ های آن ضعیف شده و باعث چروک شدن آنها شود.
خاک آلوورا، در زیستگاه طبیعی خود، آلوئه ورا معمولاً در شرایط خاکی فقیر از مواد مغذی، در دامنه های شنی با زهکشی تضمین شده رشد می کند. استفاده از محیط گلدان کاکتوس یا خاک گلدان سنتی مخلوط با پرلیت و ماسه درشت از زهکشی مناسب در گلدان اطمینان حاصل کنید. آلوئه ورا، ترجیح می دهد در خاک کمی اسیدی و در حدود 6.0 رشد کند، اما بسیار سازگار است و همچنین می تواند در خاک های خنثی یا قلیایی نیز رشد کند.
آلوئه ورا ترجیح می دهد به طور منظم آبیاری شود، به شرطی که در بین دو آبیاری، خاک کاملاً خشک شود. اگر خاک برای مدت طولانی خشک بماند، برگها چروکیده می شوند. این گیاه با آبیاری بهبود می یابد، با این حال، دوره های طولانی استرس - خواه خشکی طولانی مدت یا آب زیاد - باعث زرد شدن برگ ها و مرگ آن می شود. گیاهان در فضای باز را در دوره های بارانی آبیاری نکنید.
آلوئه ورا در زمستان خواب می رود و اصلاً به آبی نیاز ندارد، به شرطی که در طول فصل رشد خود آب کافی دریافت کند. اگر آب و هوای شما در زمستان بارانی است، کاشت آلوئه را در شن یا سنگ در نظر بگیرید. این باعث می شود که آب جاری شود و از پوسیدگی آن جلوگیری شود.
آلوئه ورا به طور طبیعی در محیط های خشک، استوایی و نیمه گرمسیری رشد می کند، بنابراین تقلید از این شرایط به آن اجازه می دهد تا رشد کند. دمای بین 55 تا 85 درجه فارنهایت را هدف قرار دهید (اکثر محیط های سرپوشیده می توانند این کار را انجام دهند) و اگر پیش بینی می شود که شب ها به زیر 40 درجه فارنهایت می رسد، گلدان آلوئه ورا خود را در فضای باز رها نکنید. آلوئه ورا نمی تواند سرما و یخبندان را تحمل کند، اما تعدادی از گونه های آلپ می توانند دمای نزدیک به انجماد را تحمل کنند.
آلوئه ورا به خوبی می تواند هوای خشک را تحمل کند و نیازی به رطوبت اضافی ندارد. چهل درصد رطوبت نسبی کامل است.
آلوئه ورا در شرایط خاک نامناسب بهترین رشد را دارد (گیاه آلوورا با خاک بیابانی ضعیف از نظر تغذیه سازگار شده است) و اصلاً نیازی به کوددهی ندارد. گفته می شود، کود دهی آلوئه ورا در گلدان یک بار در سال در هر بهار، ممکن است به حفظ رشد پر جنب و جوش آن کمک کند. کود مایع 10-40-10 گیاهان آپارتمانی که تا نصف قدرت رقیق شده است، بهترین عملکرد را برای تغذیه سالانه دارد. آلوئه ورا در خارج از منزل معمولاً بدون لقاح رشد می کند.
عکس گل آلوئه ورا و شرایط نگهداری از آن
بیش از 500 گونه آلوئه ورا وجود دارد، اما همه آنها برای رشد در باغ یا خانه کشت نمی شوند. برخی دارای برگ های خاردار، برخی دنباله رو و صعود و برخی دیگر گرد شکل هستند.
در اینجا چند مورد علاقه باغبان آورده شده است:
• آلوئه پلی فیلا یا " آلوئه مارپیچی " یک ساکولنت فریبنده است که به صورت مارپیچی رشد می کند و گل های نارنجی دارد. این گیاه بزرگ تخم مرغی شکل (20 تا 24 اینچ گرد) زمین را در آغوش می گیرد و دارای برگ های سبز خاکستری با نوک بنفش است.
• Aloe aculeata با اندازه متوسط (3 فوت قد و عرض در هنگام بالغ) برگهای ضخیم و پهن با دندان یا خار در هر دو طرف رشد می کند. این نوع دارای گلهای زرد یا نارنجی است و به طور طبیعی در مناطق صخره ای و در مراتع آفریقا بین 1500 تا 5600 فوت رشد می کند.
• Aloe ciliaris که به آن " آلوئه بالا رونده " نیز می گویند، یک درخت انگور آبدار با ساقه هایی است که می تواند تا 30 فوت رشد کند. گل های لوله ای نارنجی روشن در نزدیکی انتهای برگ ها دارد و گاهی در مناطقی که خشکسالی است به عنوان بلوک آتش کاشته می شود.
• آلوئه بریفولیا یا " آلوئه برگ کوتاه" به شکل گرد با برگ های ضخیم مثلثی شکل است که رنگ مایل به آبی و نوک نارنجی دارد. این نوع کمتر از یک فوت رشد می کند، اما گل رزهای طلایی آن را به منظره ای محبوب تبدیل کرده است.
آلوئه ورا فقط در صورتی نیاز به هرس دارد که برگها چروکیده و مرده باشند. همچنین می توانید آنهایی که در اثر عوامل محیطی آسیب دیده اند را هرس کنید. اگر برگ های بیرونی گیاه آلوئه ورا شما در نوک آن قهوه ای شد، آنها را نیز برش دهید. برای انجام این کار، از قیچی باغبانی تمیز استفاده کنید و فقط نوک آسیب دیده را قطع کنید یا کل برگ را به طور کامل در پایه آن هرس کنید. هرس برگها در پایه - چه مرده و چه زنده - رشد جدید را تشویق می کند و در عین حال گیاه را از نظر زیبایی شناختی دلپذیر می کند. هرگز یک برگ آلوئه ورا را در مرکز آن نبرید.
راهنمای نگهداری از گل آلوئه ورا
آلوئه ورا با کاشت مجدد توله ها که در پایه ی گیاه رشد می کنند بهتر است تکثیر شود. گیاهان بالغ اغلب توله های زیادی تولید می کنند و به راحتی می توانید آنها را به گلدان ها یا قسمت هایی از باغ منتقل کنید، یا می توانید آنها را به دوستان خود هدیه دهید.
در اینجا نحوه تکثیر آلوئه ورا از جوانه های آن آورده شده است:
دستکش، ماله، گلدان و محیط گلدانی کاکتوس را جمع آوری کنید.
دستکش های خود را بپوشید و گلدان را با مخلوط گلدانی پر کنید.
توله ها را در پایه گیاه مادر قرار دهید. با استفاده از بیلچه یا ماله، یک توله را بیرون بیاورید و ریشه ای را که آن را به مادر متصل می کند، جدا کنید. (برخی توله ها ممکن است سیستم ریشه ای وسیع تری نسبت به بقیه داشته باشند. برخی ممکن است اصلاً ریشه نداشته باشند. در هر صورت همه به خوبی رشد خواهند کرد.)
توله را صاف بخوابانید و چند روز در یک پنجره آفتابی خشک کنید تا بریدگی های شکسته شده خشک و سفت شوند.
توله ها را در گلدان بکارید و مواظب باشید که هر ریشه ای را بپوشانید. خاک را درست در زیر تاج اصلی (جایی که برگها بیرون می زند) پر کنید.
گیاه را آبیاری کنید و آن را در پنجره ای آفتابی قرار دهید. ممکن است سه تا چهار ماه طول بکشد تا ریشه ها رشد کنند. صبور باشید.
آلوئه ورای کشت شده به ندرت از بذر رشد می کند زیرا ارزان است و به راحتی در هنگام رشد گیاه در دسترس است. همچنین، گیاهان آلوئه ورا معمولاً تا زمانی که بیش از چهار سال سن ندارند، گل یا دانه های زنده تولید نمی کنند. با این حال، اگر می خواهید آلوئه ورا را با بذر بکارید، ابتدا دانه های گل های مصرف شده را جمع آوری کنید.
سپس سینی را با مخلوطی از زغال سنگ نارس و ماسه آماده کنید. دانه ها را پراکنده کنید، آنها را به آرامی با نایلون سوراخ شده بپوشانید و آنها را آبیاری کنید تا فقط مرطوب شوند. محیط را با مه پاش مرطوب نگه دارید و سینی را به مکانی با نور روشن و دمای ثابت 75 درجه فارنهایت منتقل کنید (این ممکن است به منبع گرما نیاز داشته باشد). جوانه زدن باید طی دو تا چهار هفته اتفاق بیفتد. گیاهان جوان را باید تا زمانی که چهار برگ تشکیل دهند در زیر گرما نگه داشت که به تنهایی قابل پیوند باشند.
آلوئه ورا دارای سیستم ریشه ای کم عمق و گسترده است که دوست دارد نزدیک به سطح پخش شود. از آنجایی که گیاه رشد می کند و نیاز به گلدان مجدد دارد، بهتر است به جای گلدان عمیق تر، به گلدان پهن تر بروید. هنگامی که آلوئه خود را به ریشه متصل می کند یا اگر به نظر می رسد توله های آن بیش از حد شلوغ هستند، آن را مجدداً نگهداری کنید. ابتدا با احتیاط گیاه مادر و توله ها را از ظرف بیرون بیاورید و مواظب باشید به برگ ها آسیبی نرسد.
توله ها را از مادر بیرون بکشید یا برش دهید، اجازه دهید خشک شوند و سپس به تنهایی آنها را دوباره بکارید. یک گلدان پهن تر را با یک محیط خاک کاکتوس پر کنید. مادر را مجدداً جابجا کنید تا تمام ریشه ها پوشیده شوند و خط خاک درست زیر طوقه اصلی قرار گیرد. همه گیاهان را کاملا آبیاری کنید و اجازه دهید قبل از آبیاری های بعدی خاک کاملا خشک شود.
آلوئه ورا یخبندان را تحمل نمی کند، بنابراین اگر در آب و هوای سرد زندگی می کنید، این گیاه را در گلدان بکارید و آن را در زمستان به داخل بیاورید. آلوئه ورا را در مناطق خشک در فضای باز می توان در زمین به تنهایی رها کرد تا در طول دوره خواب خود بدون آبیاری باقی بمانند. اگر یخبندان غیرمنتظره ای پیش بینی شده است، گیاهان آلوئه خود را با ملحفه یا پتو بپوشانید و تا زمانی که خطر یخبندان از بین برود، آنها را گرم نگه دارید.
عکس انواع گل آلوئه ورا
آلوئه ورا ممکن است قربانی شپشک های آرد آلوئه، فلس آلوئه و کنه آلوئه شود. شپشک های آرد آلود در پایه گیاه جمع می شوند و در آنجا یک ماده چسبنده ترشح می کنند که محیطی را برای ورود کپک فراهم می کند. فلس به ندرت گیاه را می کشد، اما برجستگی های خاکستری ناخوشایندی روی برگ ها ایجاد می کند. کنه ها می توانند، مورد توجه قرار نگیرند.
پس از اسپری کردن گیاه با آب، شپشک های آرد آلود را با یک پارچه نرم پاک کنید. فلس را می توان با هم زدن محلولی از 1 قاشق غذاخوری صابون حشره کش، 1 فنجان ایزوپروپیل الکل و 1 فنجان آب از بین برد. برگ های آلوده به فلس را با این محلول هر سه روز یکبار به مدت 14 روز سمپاشی کنید. برای کنه ها، بافت آلوده را هرس کنید تا این گیاه و هر گیاه دیگری که در اطراف آن است از آسیب در امان بماند.
دمای سرد و رطوبت بالا می تواند باعث بروز زنگ آلوئه شود، یک بیماری قارچی که به صورت لکه های زرد روی برگ ها ظاهر می شود که در نهایت گسترش یافته و قهوه ای می شوند. این بیماری خود محدود شونده است و معمولاً نیازی به درمان ندارد. پوسیدگی نرم باکتریایی نیز می تواند به داخل حرکت کند و یک بیماری کشنده است. هیچ درمانی برای این وجود ندارد، اما پیشگیری با آبیاری بیش از حد شروع می شود.
آلوئه روی یک ساقه سفت تا ارتفاع سه فوت گل می دهد. دسته‌ای از شکوفه‌های لوله‌ای زرد یا نارنجی شبیه به گلهای قرمز داغ پوکر است. با این حال، آلوئه ورا یک شکوفه‌دهنده سخت است. در واقع، آلوئه ورا در گلدان سرپوشیده ممکن است هرگز شکوفا نشود، حتی زمانی که به سن چهار سالگی رسیده باشد.
برای تلاش برای شکوفه دادن، باید شرایط طبیعی بیابانی گیاه را بازسازی کنید. قرار دادن گیاه در معرض نور شدید خورشید، دمای گرم و آبیاری های متوسط و در عین حال کم، بهترین شانس را برای شکوفه دادن به شما می دهد. گیاهان گلدانی را می توان در تابستان برای گلدهی در فضای باز قرار داد. با این حال، حتی زمانی که همه شرایط برآورده می شوند، گیاه آلوئه ورا شما ممکن است فقط یک شاخه و گل بدهد، و شاید فقط یک بار به صورت فصلی گل بدهد.
آبیاری بیش از حد یکی از رایج ترین اشتباهاتی است که باغبانان با گیاهان آلوئه ورا خود انجام می دهند. مرطوب بودن خاک به طور مداوم باعث پوسیدگی ریشه و برگ های خیس می شود. پوسیدگی در ریشه ها می تواند تکثیر باکتری ها یا قارچ ها را تشدید کند و باعث پوسیدگی در سراسر گیاهان شود. در شدیدترین مراحل پوسیدگی، پوسیدگی ریشه قابل درمان نیست.
برگ های آلوئه ورا به خم شدن و شکستن نیز معروف است. این وضعیت سیگنالی را ارائه می دهد که گیاه شما نور کافی برای تشکیل برگ های سفت و سالم دریافت نمی کند. برای رفع این وضعیت، گیاه خود را به نقطه روشن تری منتقل کنید یا از نور فلورسنت برای تکمیل نور خورشید استفاده کنید.
گیاهان آلوئه ورا داخل خانه در صورت مراقبت مناسب و در محیط مناسب می توانند تا 12 سال عمر کنند. گیاهان در فضای باز، به طور شگفت انگیزی، می توانند تا دو دهه در محیطی که زیستگاه طبیعی گیاه را تقلید می کند، دوام بیاورند.
گونه های خاصی از آلوئه دارای برگ های خاردار هستند که باعث می شود برخی باغبان ها معتقد باشند که این گیاه یک کاکتوس است. با این حال، آلوئه ساکولنت است که دارای یک سرده مخصوص به خود به نام آلوئه ورا است.
گردآوری : بخش علمی بیتوته
