به گزارش آنا، گاهی ادعا می‌شود که گونه‌های خاصی برای صد‌ها میلیون سال بدون تغییر باقی مانده‌اند، اما این امر ادعایی بیش نیست و صحت ندارد. شش‌ماهی، خرچنگ نعل اسبی و «لینگولا» (جانوری از سرده بازوپایان) به فسیل‌های زنده معروف هستند، اما این موجودات نیز دستخوش تغییر شده‌اند و تفاوت‌های ظریفی با اجداد خود دارند که در دوره‌های زمین‌شناسی قبلی زندگی می‌کرده‌اند.
به ندرت پیش می‌آید که یک گونه طی میلیون‌ها سال دستخوش تغییر قابل‌رویتی نشده باشد. میگوی کله‌وزغی یکی از این موجودات استثنایی است، مقایسه گونه‌های امروزی این موجود با فسیل‌های ۲۲۰ میلیون ساله نشان می‌دهد که تغییر قابل‌تشخیصی در این گونه ایجاد نشده است. با این حال میگو‌های کله‌وزغی باستانی تفاوت‌های نامرئی بسیاری با گونه امروزی دارند و از نظر ژنتیکی متفاوت هستند. تجزیه و تحلیل این موجودات نشان می‌دهد که دی‌ان‌ای آن‌ها با سرعتی طبیعی در حال تکامل است.
برخی بر این باورند که نوع خاصی از باکتری‌ها به نام «سیانوباکتریوم» قدیمی‌ترین گونه زنده روی کره زمین هستند. شناسایی گونه باکتری از روی فسیل‌های باکتریایی کار دشواری است، اما این فسیل‌ها شباهت بسیاری به سیانوباکتری‌های امروزی دارند. قدمت فسیل‌های باکتریایی به دو میلیارد تا ۳.۵ میلیارد سال پیش برمی‌گردد.
