اختصاصی تابناک باتو ـــ فستیوال بزرگ تتو و خالکوبی لندن از ۳ تا ۴ سپتامبر در بزرگترین مکان رویداد‌های داخلی لندن، یعنی The ExCel که در حال حاضر میزبان "نمایشگاه دنیای ژوراسیک " است، برگزار شد. ۳۶۰ تن از با استعدادترین هنرمندان خالکوبی جهان در این رویداد سالانه شرکت کردند تا مهارت‌های خود را در خالکوبی و هنر تتو نشان دهند و شاهکار‌های شگفت انگیزی را برای طرفداران مشتاق خالکوبی خلق کنند.
در سال‌های اخیر صنعت خالکوبی و تتو بر روی بدن روند رو به افزایشی داشته است؛ زیرا تعداد فزاینده‌ای از مردم تمایل پیدا کرده اند تا شکل‌های متنوع و حتی معناداری را بر روی بدن خود به یادگار داشته باشند؛ شکل‌هایی که می‌تواند خاطره‌ای از بخشی از زندگی آن‌ها را زنده کند یا نشان دهنده سبک و خط مشی فکری آن‌ها باشد.
با این حال برخی از مردم در تلاشند تا با داشتن تتو‌ها و خالکوبی‌های عجیب در قسمت‌هایی از بدن خود از دیگران متمایز شوند. یکی از این افراد اندرسون گارسیا رودریگز از برزیل است که خالکوبی‌های زیادی در جای جای بدن خود به ویژه در کره چشم خود دارد و به همین سبب او خود را زامبی پانک می‌نامد.
او تحت عمل شکافتن زبان قرار گرفته است و هزاران خالکوبی و زخم بر روی بدن خود دارد، اما می‌گوید که دردناک‌تر از همه، جوهر زدن کره چشمش بود (که به عنوان خالکوبی صلبیه نیز شناخته می‌شود). این روش با تزریق جوهر با یک سوزن در زیر لایه بالایی چشم بر روی صلبیه انجام می‌شود. در این ناحیه جوهر به آرامی پخش می‌شود تا جایی که صلبیه را بپوشاند.
رودریگز در نمایش خالکوبی و در مصاحبه با خبرنگاران گفت: «تتو بر روی صلبیه خیلی دردناک است؛ زیرا این کار به وسیله چهار سوزن انجام می‌گیرد. با این حال، من برای انجام این خالکوبی هیچ داروی بیهوشی دریافت نکردم و تا ده روز تقریبا حس می‌کردم که نابینا شدم.»
یکی دیگر از چهره‌های قابل توجه حاضر در این مراسم، فردی معروف به " جو رستاخیز " بود. او که یکی از طرفداران بزرگ هنر خالکوبی است، داستانی جالب برای تولد مجدد وجود خود نوشته است؛ او بیان داشت که Resurrection Joe، یک شمنیست است (شمنیسم نام یک رشته باور‌های سنتی در برخی اقوام است که از دوران پیش از تاریخ در سراسر جهان وجود داشته‌است) که در زمان سفر کرده است.
Resurrection Joe سالیان سال است که به صنعت خالکوبی وارد شده است. اما او بیشتر مشتاق زمانی است که فرهنگ خالکوبی چندان در میان همه افراد رواج پیدا نکرده بود و این هنر تنها به افرادی خاص اختصاص داشت.
