مجسمه های شگفت انگیز جزیره استر واقع در کشور شیلی،مدت هاست که نظر کارشناسان را به خود جلب کرده اند، با گذشت زمان، فرسایش خاک، بسیاری از این مجسمهها را تا گردن در زمین مدفون کرده بود. راز مجسمه جزیره ایستر را در پرشین وی ببینید.
در کره ی زمین جزیره ایستر همیشه به عنوان یکی از عجیب ترین مکانها شناخته شده است.این جزیره در اقیانوس آرام جنوبی واقع شده است و از نزدیک ترین جایی که انسان در آن زندگی می
کند یعنی کشور شیلی و تاهیتی حدود ۲ هزار مایل فاصله دارد .ورود به این جزیره کار ساده ای نیست اولین اروپایی که در جزیره ایستر ( عید پاک )سال ۱۷۲۲ این جزیره را کشف کرد دریا سالار هلندی به نامجاکوب روگوین بود و به این دلیل نام جزیرهد را ایستر نهادند .
باستانشناسان می گویند شواهدی وجود دارد که پلینزیایی ها این جزیره را حدود ۴۰۰ سال قبل از میلاد کشف کردند، در حالی که اکثر دانشمندان با این نظریه موافق هستند ، بعضی می گویند در واقع نخستین بار مردآمریکای جنوبی در اینجا ساکن شدند” تورها یردال ” کاشف ، نویسنده کتاب کان تیکی ، به دلیلشباهت مجسمه های جزیره به آثار سنگی مردم پرو ، که ” موایی ” نامیده می شدند ، فرضیهای مبنی بر این که ساکنان اولیه ی این جزیره از کشور پرو بوده اند مطرح کرده است
موایی های جزیره در اندازه های متفاوتی از سایز کوچک و ارتفاع زیر ۱/۲ متر تا ۲۲۰ متر و حدود۱۵۰ تا ۱۶۵ تُن وزن دارند.تا به حال دانشمندان ۸۸۷ عدد از این مجسمه ها را در جزیره با میانگین ارتفاع ۴ متر و میانگینوزنی ۱۳ تُن شمارش کرده اند .فقط ۲۸۸ عدد از این ۸۸۷ مجسمه در آخرین آرامگاه خود قرار دارند همچنین بقایای مواد معدنی یا مواد دیگریکه هنگام حمل بر روی انها نشسته قابل مشاهده است.
امروزه سرزمین ، مردم و زبان ساکنین جزیره ایستربه گفته ی سکنه ی آن به ” راپانویی ” بر می گردد.ساکنین جزیره زبان نوشتاریی دارند که ” رونگورونگو ” نامیده می شود و حتی امروزه کاملا قابل رمز گشایی نیست.امروزه فقط ۲۶ تابلو چوبی که شامل این زبان است وجود دارد و هنوز معنای آن به وضوح مشخص نیست.به علاوه در جزیره تعداد پترو گلیفس یا پیکره ای سنگی وجود دارد که تصویر پرنده ها و زندگی روزمره ساکنین اولیه جزیره روی آن حک شده است.آنها مثل یک برنامه روزانه نحوه ی زندگی و کارهای روزمره ی نسل های موفق را ، به تصویر کشیده اند
یکی از بزرگترین عجایب جزیره ی ایستر توقف ناگهانی ساخت موایی ” مجسمه ها ” است .طبق نظریه دانشمندان افزایش بیش از حد جمعیت جزیره به اکوسیستم صدمه ی بسیار شدیدی وارد کرده بود به گونهای که دیگر نمی توانست نیازهای مردم را بر آورده کند .عده ای از دانشمندان حدس می زنند جنگل های جزیره در بعضی از مناطق کاملا نابود شده اند ، چون
از چوب آنها برای حمل مجسمه های غول پیکر موایی و از زمین آن برای کشاورزی استفاده شده است .پس از مواجهه با کمبود چوب تصمیم گرفته اند که دیگر سنگهای غول پیکر را را جابه جا نکنند ،بنابراین ، توقف ناگهانی جابه جایی با ساخت مجسمه ها در ارتباط است.
بنابر شواهد ، ساکنین جزیره ایسترسپس وارد یک جنگ خونین و مخرب شدند که بعضی معتقدند این باعث به وجود آمدن آدم خواری شد.در همین دوران بود که همه ی مجسمه ها توسط اهالی جزیره تخریب شدند باستانشناسان با تلاش های اخیر موایی ها را در حالت ایستاده قرار دادند .بیماری هایی مانند آبله و سفلیس ، در سال ۱۸۷۷ جمعیت جزیره را به ۱۱ نفر کاهش داد ، به
دنبال آن جزیره توسط ارتش شیلی در سال ۱۸۸۸ ، اشغال شد و امروزه جمعیت جزیره حدودا به ۳۸۰۰ نفررسیده است مجسمه های غول پیکر ، به ظاهر تهدید آمیز ساخته شده بودند تا بیگانگان را از آنجا دور نگهدارند.
ارتباط عجیبی بین مجسمه ها و ساکنان جزیره ایستر در احترام به عقاید خود و قربانی کردن برای معبودانخود و حتی نوعی سحر و جادو وجود دارد.موایی ها شبیه نگهبانان خاموشی هستند که در مقابل مهاجمان حالت تدافعی گرفته اندمجسمه های عجیب و غریببا سرهای ترسناک که به منظور محافظت رو به دریا دارند.اگر چه آنها گورستانی مانند استون هنج ندارند ، ولی دیوارها و کارهای سنگی ساکنان جزیره استثنایی بوده است وبا بناهای گورستانهای مصر و پرو رقابت می کنند .” خیلی ساده می شد باور کنیم موایی ها مانند خیلی چیزهای دیگر به وسیله بشقاب پرنده ها بهاینجا آمده اند ، ولی اینگونه نیست! ”
روزنه آنلاین – الی گشت