به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از خبرآنلاین، شیوع ویروس اچ‌پی‌وی سلامت مردان و زنان را با مخاطره روبه‌رو می‌کند. دراین‌باره سیدعلی آذین، متخصص پزشکی اجتماعی و فلوشیپ پزشکی جنسی و سایکو می‌گوید: «این ویروس عامل یکی از شایع‌ترین عفونت‌های منتقل شونده از راه تماس جنسی در دنیا است. از آن‌جایی که این ویروس زیرگونه‌های متعددی دارد؛ تظاهرات و پیامدهای متفاوتی را نیز می‌تواند ایجاد کند. برخی از انواع این ویروس می‌تواند باعث ایجاد ضایعات زگیل تناسلی شود و البته تعداد زیادی از آن‌ها هم در ظاهر هیچ علامتی ایجاد نمی‌کنند. ضایعات زگیلی ممکن است محدود باشند یا به شکلی وسیع، نواحی تناسلی و اطراف آن را درگیر نمایند. زگیل‌ها گرچه به خودی خود ضایعات دردناکی نیستند؛ چه به لحاظ ظاهری و چه از نظر تماس با البسه و آزردگی و خونریزی حین رابطه جنسی، اما می‌توانند ناراحتی قابل توجهی برای فرد مبتلا ایجاد کنند.»
به گفته این سکسولوژیست مهم‌ترین عارضه آلودگی با ویروس اچ پی وی، افزایش احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم در زنان و به میزان کمتری سرطان آلت، مقعد و حلق در مردان است که البته انواعی از ویروس که شانس ابتلا به این سرطان‌ها را بیشتر می‌کنند، اغلب بدون ضایعات زگیلی یا سایر علائم بالینی هستند.
با این وجود، وزارت بهداشت معتقد است نرخ شیوع ویروس اچ پی وی در جامعه ۸ درصد است، آذین در واکنش به این آمار بیان می‌کند: «تجارب شخصی من و همکاران در کار بالینی طبیعتاً قابل تعمیم به آنچه در جامعه در حال اتفاق افتادن است نخواهد بود اما می‌تواند سرنخی برای توجه بیشتر مسئولین نظام سلامت باشد. نمی‌دانم آمار وزارت بهداشت بر مبنای چه پژوهشی است؛ اما خیلی خوشبینانه به‌نظر می‌رسد. شیوع برآورد شده در مطالعات مراکز تحقیقاتی دانشگاهی به مراتب بیش از این بوده است. صرف نظر از این رویکردهای محافظه کارانه در اطلاع رسانی و ایجاد درک خطر در مردم، با تغییر سریع در الگوهای رفتار جنسی در جامعه، گسترش سریع آلودگی با این ویروس امری حتمی است.
این سکسولوژیست در پاسخ به این سوال که آیا واکسیناسیون راه مناسبی برای پیشگیری از ویروس پاپیلومای انسانی است، می‌گوید: «نخست باید این موضوع را درنظر داشت که واکسن‌های HPV تنها برای مقابله با سویه‌های خاصی از ویروس تهیه می‌شوند؛ یعنی انواعی که با شانس بیشتری برای ایجاد سرطان همراه هستند. بنابراین واکسیناسیون به شکل مطلق جلوی آلودگی با انواع ویروس های HPV را نمی‌گیرد. هرچند واکسن یکی از اقدامات لازم برای پیشگیری اولیه است؛ اما هرگز به تنهایی کافی نیست. آموزش مردم و به ویژه گروه‌های آسیب پذیر (مثل جوانان) و ایجاد درک مناسبی از خطر ابتلا و راه‌های پیشگیری یک رویکرد اساسی است که نمی‌توان از آن غفلت کرد. متاسفانه سیاستگذاران فرهنگی، اجتماعی، آموزشی و حتی گاه حوزه سلامت نه‌تنها به این موضوع عنایت کافی ندارند، بلکه گاه فعالانه در تقابل با آن حرکت می‌کنند.»
