علم‌الهدی: پرداخت زکات به معنای گداپروری نیست

نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی گفت: پرداخت زکات به فقرا نه به معنای گداپروری بلکه به معنی توانگرسازی و رشد اقشار کم برخوردار است و از این جهت می‌تواند الگوی توسعه اقتصادی هم باشد.

 

به گزارش فارس؛ سید احمد علم‌الهدی نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی در نشست علمی، ترویجی و تکریمی زکات که ظهر امروز در مجتمع فرهنگی آیه ها برگزار شد، گفت: تلاش‌هایی که برای احیای فریضه زکات صورت می‌گیرد، از جمله اعمال با ارزش و مصداق یک حرکت بارز جهادی است، زیرا قرآن کریم می‌فرماید که حقی در اموال شما برای ایتام، مساکین و ضعفا وجود دارد و برخلاف انفاق و روحیه انسانیت افراد، این بخش از اموال انسان‌ها حق قشر کم برخوردار جامعه است.

 

وی تصریح کرد: در شرایط کنونی، متأسفانه نگرش افراد به مسئله زکات به‌عنوان یک موضوع امدادی و به معنای محض آن است که برحسب مسئولیت انسانی در قبال اقشار آسیب‌پذیر و کم برخوردار، فرد صاحب مال بخشی از دارایی خود را وقف امورات نیازمندان می‌کند درحالی‌که تعبیر قرآن دقیقاً برخلاف این امر است و آن‌طور که قرآن کریم می‌فرماید «وَفِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ» یعنی حقی در اموال شما برای ایتام، مساکین و ضعفا وجود دارد و برخلاف انفاق و روحیه انسانیت افراد، این بخش از اموال انسان‌ها حق قشر کم برخوردار جامعه است.

 

نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی افزود: برای مؤدیان زکات باید تبیین شود که این نه مصداق احسان بلکه مصداق یک دِین و مسئولیت است که وجوب شرعی پیداکرده و اگر صاحب مال در پرداخت زکات کوتاهی کند، نه این است که فقط از یک توصیه دینی اعراض کرده بلکه در حقیقت به‌منزله اعراض از عمل به مسئولیت است.

 

علم الهدی بیان کرد: پیامبر اکرم (ص)، جریان اقتصادی کشور اسلامی را با زکات مدیریت می‌کردند و براساس سیره رسول گرامی اسلام (ص) است که برخی فقها برای زکات، کارکرد‌های صنعتی، کشاورزی و سرمایه‌گذاری بر سایر زمینه‌های اقتصادی هم قائل هستند.

 

وی تاکید کرد: یکی از مصادیق هزینه کرد زکات، افراد سائل است و در کلام فقهی، محروم و فقیر غیر از سائل است. سائل کسی است که از شدت فقر، کارش به‌جایی می‌رسد که دست نیاز به‌سوی دیگران دراز می‌کند و به خاطر اقتصاد بیمار یا نواقص اجتماع از حق خود برای رشد اقتصادی محروم مانده است. در این شرایط، باید تصریح کرد که پرداخت زکات به فقرا نه به معنای گداپروری بلکه به معنی توانگرسازی و رشد اقشار کم برخوردار است و از این جهت می‌تواند الگوی توسعه اقتصادی هم باشد.