هر چیزی در کائنات مغناطیس است و فرکانسی دارد حتی افکار واحساسات حتی نگاه ما به هر چیزی هر احساسی داشته باشی .خوب یا بد فرکانس تو رامشخص می کندو تو افراد ، رویداها،وشرایطی را که فرکانس مشابه دارندرا جذب میکنی.....
برای جذب چیزهای خوب،از طریق تغییر حال وهوایت در هر زمان فرکانس خودت را عوض کن تا اطرافت تغییر پیدا کند و روی همان حال و هوا بمان....
تا همه چیز همانی شود که دوست داری
شکستن باورهای ذهنی ما
اینگونه میتوانیم باورها را تغییر دهیم:
باورهای منفی وقوی ذهنمان را شناسایی کنیم مثلا باور اینکه همیشه شکست می خورید ریشه اش اینست پدرتان در کودکی شما را بی عرضه خطاب میکرده وحالا شما به ذهنتان پاسخ میدهید که چون پدرم از من عصبانی میشده اینرا میگفته و یکی از استعدادها یا تعاریفی که از شما میشده رابه یاد آورید مثلا تشویق سره کلاس به خاطر نمرات خوب بعد با خودتان زمزمه کنید که من بااستعداد بودم و هر بار که شکستتان یادتان آمد و گفته پدرتان به خودتان این را بگویید کم کم ذهنتان باورش میشود که شما بااستعداد بودید وباور قبلی نادرست بوده و روزی میرسد که باور قبلی شما به طور کامل از بین میرود ودرهای پیروزی برایتان باز میشود
تصور کن یک روز صبح که از خواب بیدار میشی ببینی به جز خودت هیچ کس توی دنیا نیست و تو صاحب تمام ثروت زمین هستی..
اون روز چه لباسی می پوشی؟
چه طلایی به خودت آویزون می کنی؟
با چه ماشینی گردش می کنی؟
کدوم خونه رو برای زندگی انتخاب می کنی؟
شاید یک نصفه روز از هیجان این همه ثروت به وجد بیای اما کم کم می فهمی حقیقت چیه.
وقتی هیچ کس نیست که احساستو باهاش تقسیم کنی، لباس جدیدتو ببینه. برای ماشینت ذوق کنه، باهات بیاد گردش، کنارت غذا بخوره، همه این داشته هات برات پوچه .دیگه رانندگی با وانت یا پورشه برات فرقی نداره... خونه دو هزار متری با 45 متری برات یکی میشه طلای 24 عیار توی گردنت خوشحالت نمی کنه. همه اسباب شادی هست اما هیچ کدومشون شادت نمی کنه چون کسی نیست که شادیتو باهاش تقسیم کنی. اون وقته که می بینی چقدر وجود آدم ها با ارزشه چقدر هر چیزی هر چند کوچیک و ناقص با دیگران بزرگ و با ارزشه.
برای مردم زندگی نکنیم
روزی که منتظرید مردم براتون دست بزنند بالاخره وسط این دست ها له می شوید !
روزی که ملاک های شما برای درست و غلط " قضاوت و نظر مردم " است از نظر علمی گفته میشود یک بادکنک سوراخ هستید !
مگر ما آمده ایم در این دنیا تا مردم را راضی نگه داریم ، این چه نگاهیست به دنیا !
روزی که شما آمدید « نگران قضاوت و نظر مردم بودید » شما از پا در میاید و به هیچ جا هم نمی رسید!
گردآوری:بخش سرگرمی بیتوته
