اختصاصی تابناک باتو ــ بر روی یک دیوار بزرگ از یک تاسیسات بزرگ پزشکی، عکسی از ماترین ناواراتپونگ از تایلند وجود دارد که در سنین پایین جان خود را از دست داه است.
مکس مور، رئیس بازنشسته cryonics facility Alcor Life Extension Foundation آریزونا در ایالات متحده گفت: «او با اختلاف بسیار، جوان‌ترین بیمار ما است که تقریباً سه سال بیشتر نداشت. او بر اثر سرطان مغز در گذشت. هر دو والدین او پزشک بودند و او چندین عمل جراحی مغز داشت؛ اما متاسفانه این درمان‌ها جوابگو نبودند.»
به گفته دکتر مور، این مرکز در حال حاضر ۱۹۹ نفر و تقریباً ۱۰۰ حیوان خانگی را در داخل مخازن پر از نیتروژن مایع خود نگهداری میکند، به این امید آن که وقتی فناوری به اندازه کافی برای درمان آن‌ها پیشرفت کرد، آن‌ها را احیا کند.
او می‌گوید این بیماران صرفا از نظر قانونی مرده‌اند نه از نظر بیولوژیکی؛ و معتقد است که مجموعه کرایونیک می‌تواند ناجی آن‌ها باشد. او بیان داشت: «این فرآیند بسیار پیچیده‌تر از فریز کردن و یخ زدایی است. پس از اعلام مرگ قانونی بیمار، جسد در یک حمام یخ فریزمی شود. در طی این روش، یک دستگاه CPR مکانیکی برای اطمینان از تنظیم گردش خون و رسیدن دارو‌ها به منظور محافظت از سلول‌ها در برابر آسیب استفاده می‌شود.»
دکتر مور بیان داشت: «این فریزر‌ها از بازگشت بیمار به هوشیاری و لخته شدن خون جلوگیری میکند. او همچنین می‌افزاید که حفظ فشار خون در این فرآیند همچون فرآیند اهدای عضو برای زنده ماندن بسیار مهم است. او می‌گوید که اجساد از نظر فنی کاملا منجمد نیستند، بلکه به صورت سطحی منجمد شده اند.»
او افزود: «هنگامی که بدن تا دمای زیر انجماد سرد شود، مایعات بدن به جای کریستاله شدن، غلیظ و غلیظ‌تر می‌شود و مانند بلوک‌های شیشه‌ای تمام سلول‌ها را در جای خود نگه می‌دارد و به این ترتیب هیچ آسیبی به آن‌ها وارد نمی‌شود. هنگامی که دمای بدن به دمای حدود منفی ۱۱۰ درجه برسد، بدن واقعاً جامد می‌شود و مطلقاً هیچ اتفاقی در بدن نمی‌افتد. هیچ فعالیت بیوشیمیایی و هیچ فعالیت عصبی وجود ندارد؛ بنابراین پس از رسیدن به آن نقطه مهم نیست که شما یک روز یا ۱۰۰ سال صبر کنید. هرگاه که بدن از حالت فریز خارج شود، دقیقا همان شرایطی را خواهد داشت که در لحظه فریز شدن تجربه کرده است.»
پروژه‌ای علمی تخیلی یا شاید ساده لوحانه
ناتاشا ویتا مور، همسر مور، آینده پژوه و نویسنده، معتقد است کسانی که انجماد را انتخاب کرده اند پس از احیا تنها نخواهند بود. او بیان داشت: «به احتمال زیاد آن‌ها اعضای خانواده و یا دوستانی خواهند داشت که برای فریز شدن در مجموعه کرایونیک نیز ثبت نام کرده اند. مکن است فردی که سرطان یا ALS یا نوع دیگری از بیماری‌ها را داشته است همراه او احیا شود. در آن زمان احتمالا بیماری یا جراحت درمان یا رفع شده است و فرد مبتلا زنده شده و دوباره با دوستان خود ملاقات میکند.»
برای دکتر آرتور کاپلان، مدیر بخش اخلاق پزشکی و استاد اخلاق زیستی در دانشکده پزشکی گراسمن دانشگاه نیویورک، ایده کرایونیک چیزی بیش از یک بحث ساده دانشگاهی نیست. او گفت: «من بر این باورم که این تصور که خودمان را در آینده منجمد کنیم، بسیار علمی تخیلی و ساده‌لوحانه است. این موضوع تقریباً مانند یک بحث ساده دانشجویی است که «اگر می‌توانستم خودم را منجمد کنم و بعد مثل یک کیسه نخود یخ‌زدایی کنم» ایده‌ی خوبی خواهد بود، اما بعداً متوجه خواهید شد که همه ما محصول زمان خود هستیم.»
