به نقل از نشریه «الخیلج» امارات، شهر سیالکوت پاکستان بار دیگر از دریچه عریض خود وارد تاریخ فوتبال شد.
این شهر تولید کننده لوازم فوتبال است و در جام جهانی 2022 به نام "الرحلة"(توپ جام جهانی 2022) را یدک می کشد.
شهر سیالکوت به دلیل صادرات تولیدات فوتبالی در جهان شهرت دارد ولی مردم این کشور به فوتبال علاقه ای ندارد جایی که به کریکت علاقه دارند.
سیالکوت همواره توجه رسانه ها را با صادرات توپ به خود جلب کرده است و به همین خاطر گفته می شود که پاکستان سی و سومین تیم شرکت کننده در مسابقات جام جهانی 2022 است، اگرچه شرکت کننده واقعی نیست.
بازی فوتبال در پاکستان توجه ساکنان آن را که به کریکت و هاکی روی چمن شهرت دارند، جلب نمی کند، اما مهارت مردم سیالکوت در ساخت توپ فوتبال باعث شده تا روزنامه آمریکایی «گلوبال پست» آنها را به عنوان «قهرمانان بی چون و چرا» در صنعت توپ برای نزدیک به یک قرن توصیف کند.
رسانهها پاکستان را از طریق ساخت توپ در جام جهانی برجسته کردند. این کشور 104 سال است که این حرفه را آغاز کرده است. در سال 1918 شخصی به نام سید صاحب این کار را آغاز کرد و پس از آن چهار توپ جام جهانی در سال های 1982، 1994، 1998 ساخته است. زمانی که آدیداس به کارخانه های شهر سیالکوت، واقع در 300 کیلومتری جنوب شرقی پایتخت اسلام آباد، وظیفه مشارکت با چین در ساخت برازوکا توپ رسمی جام جهانی 2014 برزیل را واگذار کرد، شهرت این شهر جهانی تر شد.
سیالکوت یک شهر معمولی در پاکستان نیست زیرا از دیرباز به عنوان خانه ساخت و تولید وسایل و تجهیزات ورزشی و پزشکی، چرم، پوشاک و ابزار تیز مانند چاقو، شمشیر و خنجر شناخته میشود. شهری در جهان که بخش خصوصی بر ارائه اکثر خدمات اولیه نظارت دارد، تا جایی که تجار آن 2.5 درصد از درآمد کارخانه های خود را برای توسعه زیرساخت های شهر از جمله ساخت فرودگاه بین المللی تامین کردند.
جمعیت سیالکوت که به «شهر خلاقیت» شهرت دارد از ۷۰۰ هزار نفر فراتر نمیرود، اما تعداد کارگران کارخانههای آن به ۶۰۰ هزار نفر میرسد که باعث میشود نیروی کار زیادی از شهرهای اطراف و مردم وارد کند. در شهر صنعتی ضرب المثل معروفی وجود دارد که می گوید: «بسیاری از اروپایی ها سیالکوت را می شناسند، اما از پاکستان بی اطلاع هستند. آنها همچنین به این افتخار می کنند که سیلوستر استالونه، بازیگر، هنگام بازی در نقش «رمبو» از چاقوهای ساخت شهرشان استفاده کرده است.
تاریخچه سیالکوت با صنعت ورزش به سال 1883 برمی گردد، زمانی که سردار بهادر سینگ و سردار گاندا کارخانه ای برای تولید لوازم ورزشی از چوب ساختند تا خواسته های سربازان انگلیسی را که کریکت، هاکی روی چمن و چوگان بازی می کردند، برآورده کنند.
سیالکوت از طریق تعامل با بزرگترین شرکت های تجهیزات ورزشی مانند آدیداس، نایک، پوما و غیره، امروزه نیز به دلیل تولید پوشاک راننده های مسابقه برای اتومبیل ها و موتورسیکلت هایی که از چرم طبیعی تولید می شوند، شهرت دارد. علاوه بر لوازم فوتبال لوازم و توپ های والیبال، هندبال و توپ های سایر بازی ها نیز در این شهر تولید می شود.