از امام صادق پرسیدند زندگی خود را بر چه بنا كردی؟
گفت : چهار اصل
1- دانستم رزق مرا دیگری نمیخورد پس آرام شدم
2- دانستم كه خدا مرا میبیند پس حیا كردم
3- دانستم كه كار مرا دیگری انجام نمی دهد پس تلاش كردم
4- دانستم كه پایان كارم مرگ است پس مهیا شدم
======================
قِيلَ لِلصَّادِقِ (ع) عَلَى مَا ذَا بَنَيْتَ أَمْرَكَ فَقَالَ عَلَى أَرْبَعَةِ أَشْيَاءَ عَلِمْتُ أَنَّ عَمَلِي لَا يَعْمَلُهُ غَيْرِي فَاجْتَهَدْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مُطَّلِعٌ عَلَيَّ فَاسْتَحْيَيْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ رِزْقِي لَا يَأْكُلُهُ غَيْرِي فَاطْمَأْنَنْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ آخِرَ أَمْرِي الْمَوْتُ فَاسْتَعْدَدْتُ.
به حضرت صادق (ع) عرض كردند كار خود را بر چه چيز بنا كردهاى؟ فرمود بر چهار چيز:
1- فهميدم كه عمل مرا ديگرى انجام نمي دهد. پس به كوشش پرداختم.
2- دانستم كه خداوند بر حال من اطلاع دارد خجالت كشيدم.
3- فهميدم روزى مرا ديگرى نخواهد خورد آرامش يافتم.
4- و دانستم بالاخره بسوى مرگ مي روم به همين جهت آماده آن شدم.
بحار الانوار، ج75، ص228.