به گزارش اتاق ایرانآنلاین، رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و پاکستان با تاکید بر لزوم پایاندادن به جنگ تعرفهای بین دو کشور، گفت: باید غربالگری انجام شود و تجارت درباره کالاهایی که حساس نیستند بدون تعرفه یا با تعرفه خیلی کم انجام شود. درباره منسوجات هم که حساسیتی از طرف پاکستان وجود دارد میتوان در نقاط صفر مرزی، سرمایهگذاری مشترک صورت گیرد و تولیدات آن به دو کشور و کشورهای دیگر ارسالشود. عبدالحکیم ریگی، افزود: برای ورود خرمای ایران به پاکستان، تعرفه تا صددرصد افزایش یافتهاست. بدونشک این نگاهها مانع از تقویت سطح روابط خواهد شد. ایران در زمان وقوع سیل در این کشور حسننیت نشان داد و عوارض صادرات گوجهفرنگی و پیاز را کاهش داد و سطح صادرات برای رفع نیاز این کشور افزایش یافت. این فعال اقتصادی تجارت با پاکستان را در چارچوبهای مختلفی ارزیابی کرد و افزود: تجارت بین ایران و پاکستان بهصورت رسمی، بخشی در قالب بازارچهها که به تسهیل تجارت کمک میکند، انجام میشود. قسمتی هم از طریق کارتهای پیلهوری صورت میگیرد که به معیشت و زندگی افراد این منطقه از هر دو طرف کمک کرده است. بهطور کلی تجارت ۱۰قلم کالا برای پیلهوران امکانپذیر است که از این بین میتوان به برنج و کنجد اشاره کرد. ریگی، سیاستهای تجاری پاکستان را بر اساس تجارت با درهای باز عنوان کرد و گفت: باید اذعان کرد، سطح تجارت ایران و پاکستان، کفایت نمیکند. درست است که رسیدن به تجارت ۵میلیارد دلاری هدفگذاری شده؛ اما تا زمانیکه برای زیرساختها و تعرفهها فکری نکنیم به این هدف نمیرسیم. خوشبختانه در سفر اخیر هیات تجاری اتاق ایران به پاکستان، مذاکراتی صورت گرفت و به توافقهای قابلتوجهی رسیدیم.
ریگی گفت: قبل از اعمال تحریمها هم تجار ایرانی و پاکستانی بر اساس گشایش السی و امور بانکی با هم کار نمیکردند. متاسفانه با اعمال تحریمها علیه ایران و الزام به بازگشت ارز و سیاستهای تعهد ارزی تجار ایرانی دچار مشکل شدند و برخی از صادرکنندگان دیگر نتواستند بهکار خود ادامه دهند یا مجبور به استفاده از راههای انحرافی شدند. او تشکیل صندوقی بین اتاق زاهدان و کویته که مدتی است موردتوجه قرار گرفته و در سفر اخیر هیات ایرانی هم مورد بررسی قرار گرفت و درباره آن دو طرف به توافقهایی رسیدند را بسیار موثر خواند و افزود: این سازوکار میتواند مفید باشد و مشکلات ناشی از تعهدات ارزی را برطرف کند. بر این اساس قرار است پول وارد صندوق شده و برای تسویهحسابهای بعدی استفاده شود. البته در این بخش به حسابرسهای حرفهای نیاز است که در نشست رئیس اتاق ایران در راس هیات تجاری با مدیران بانکمرکزی پاکستان در اینباره صحبت شد و دو طرف به توافقهایی رسیدند. رئیس اتاق مشترک ایران و پاکستان در ادامه به گذرگاهها و وضعیت مرزی اشاره و تصریح کرد: بین دو کشور ۷ بازارچه مشترک فعال است که از این تعداد میتوان به میرجاوه، کوهک، پیشین و ریندان اشاره کرد که فعالتر هستند. ریگی با ابراز خرسندی نسبت به رسمیشدن مرز ریمدان و رضایت طرف پاکستانی نسبت به این موضوع، تصریح کرد: این مرز در جنوب سیستانوبلوچستان قرار دارد و در پاکستان به دلیل نزدیکبودن به شهر کراچی که مرکز تجاری و صنعتی این کشور تلقی میشود، بسیار اهمیت دارد و چشمانداز خوبی را میتوان برای آن تصور کرد و قرار است بندر گوادر در پاکستان نیز از همین طریق تنفس کند. او از سرمایهگذاری حدود ۵۰میلیارد دلاری چین در بندر گوادر، ساخت اسکله و فرودگاه در این منطقه و در عینحال سرمایهگذاری ۵۰میلیون دلاری هندیها در چابهار سخن گفت و افزود: بخشخصوصی از جزئیات سرمایهگذاری شرکت هندی در بندر چابهار اطلاع ندارد؛ اما مشاهدات نشان میدهد که سطح سرمایهگذاری شرکت هندی در چابهار رضایتبخش نیست. البته ظرفیت و جایگاه این بندر بهگونهای است که توسعه گوادر در پاکستان بدونشک منجر به توسعه بندر چابهار شده و این بندر نمیتواند از اهمیت چابهار بکاهد.
این فعال اقتصادی ادامه داد: مرز ریمدان که از طرف پاکستان بسیار موردتوجه است، از گذرگاههای بسیار مهمی است و راه مواصلاتی بین گوادر و اوراسیا خواهد بود، بنابراین از آنجاییکه ایران بخش مهمی از این کریدور است باید علاوهبر راهآهن زاهدان تا چابهار، ریلگذاری از زاهدان تا ریمدان هم نهایی شود.