عفونت انتروویروس‌ها
انتروویروس‌ها دسته‌ای از ویروس‌های ssRNA هستند که مرتبط با بسیاری از بیماری‌های انسان و پستانداران است. انتروویروس ها گروهی از ویروس ها هستند که باعث تعدادی از بیماری های عفونی می شوند که معمولا خفیف هستند. با این حال اگر آنها سیستم عصبی مرکزی را آلوده کنند، می توانند باعث بیماری جدی شوند.
آنترو ویروس ها از فامیل پیکورنا ویریده و دارای RNA هستند.زیر گروه اصلی آنها پولیو ویروس ها، ویروس های کوکساکی و اکو هستند. آنتروویروس های جدید را با شماره کلاسیفیه میکنند.
در نواحی معتدل حداکثر بیماری زائی آنها در تابستان و پاییز است. به طور متوسط مسئول حدود 50 درصد بیماری های تبدار حاد در شیرخواران در تابستان و پاییز هستند.
علائم انتروویروس ها
عفونت های انتروویروس که باعث بیماری‌های جدی می‌شوند:
- فلج اطفال در اثر انتروویروس ایجاد می‌شود.
- انتروویروس ۷۱ (EV۷۱) می‌تواند باعث بیماری‌های جدی مانند مننژیت یا آنسفالیت در نوزادان و کودکان خردسال شود.
- پاراکوویروس انسانی (HPeV) می‌تواند باعث بروز تب بالا و بثورات پوستی شود.
- انتروویروسD۶۸ نمونه‌ای نادر است، می‌تواند موجب مشکلاتی از جمله سرفه، خس خس سینه و فلجی شود.
عفونت های آنتروویروسی در نوزادان نسبتا شایع است. عفونت ممکن است از طریق مادر به نوزاد قبل یا در خلال زایمان یا بعدازآن یا توسط اطرافیان منتقل شود.عفونت در نوزادان اغلب آسمپتوماتیک بوده ویا با بیماری تبدار خوش خیم یا گرفتاری شدید چندین ارگان تظاهر کند.علائم عفونت ممکن است در روز اول تولد بروز کند. در اکثر نوزادان پیش آگهی بیماری خوب است.
- تب
- بیقراری
- بی اشتهایی
- راش پوستی ماکولوپاپولر ( ضایعه پوستی)
- زردی
- علائم تنفسی
- هپاتومگالی ( کبد بزرگ شده )
- نفخ شکم
- اسهال
- استفراغ
انتروویروس در کودکان
انتروویروس ها به اشکال مختلفی بروز می یابد و طیف گسترده ای از علائم می تواند توسط انتروویروس ها ایجاد شود (از درگیری مغز و قلب گرفته تا ایجاد پنومونی و هپاتیت)، اما اغلب این علایم شامل:
- تب
- استفراغ
- علائم تنفسی ملایم
- علایم شبیه آنفلوانزا با تب و درد عضلانی
- تب با بثورات پوستی
- علائم گوارشی
- تاول روی بیضه ها
به محض بروز این علائم والدین برای درمان باید به پزشک مراجعه کنند.
انسان تنهامخزن آنتروویروس های انسانی است.انتقال از طریق شخص به شخص ،از طریق تنفسی یا مدفوعی دهانی و موقع زایمان از مادر به کودک صورت میگیرد. در فاضلاب و خاک مرطوب این ویروس ها به دفعات به دست آمده اند ولی انتقال شخص به شخص نحوه اصلی ابتلا به انتروویروس ها می باشد.
کمی سن، پسر بودن، نبود بهداشت از عوامل مساعد کننده هستند و استفاده از شیر مادر ریسک ابتلا به عفونت را کم میکند.
دوره کمون آنتروویروس ها به طور تیپیک 3 تا 6 روز است. بچه های مبتلا چه علامت دار باشند وچه بدون علامت ،اغلب ویروس را از طریق دستگاه تنفس برای کمتر از 1 تا 3 هفته دفع میکنند. در حالیکه دفع ویروس از طریق مدفوع ممکن است تا 2 ماه بعد از ابتلا به عفونت ادامه داشته باشد.
درمان عفونت انتروویروس ها
این ویروس اگر به موقع تشخیص داده شود با دارو قابل درمان است اما اگر علائم تشدید یابد یا موجب زخم در گلو، تورم چشم، گلو و یا تاول روی بیضه ها شود درمان کمی زمان بر خواهد بود.
و همچنین انتروویروس ها می توانند باعث فلج اطفال و بیماری دست-پا-دهان (HFMD) شوند. بیشتر افراد مبتلا به انتروویروس ها یا هیچ علامتی ندارند و یا علائم غیر اختصاصی دارند.
به خانواده ها توصیه می شود با رعایت مسائل بهداشتی و ایمنی مراقب ابتلای فرزندان به ویروس انتروویروس ها باشند و اجتناب از تماس به فرد بیمار و رعایت نکات بهداشتی تنها راه پیشگیری از ابتلا به این ویروس است.
گردآوری: بخش کودکان بیتوته
