به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی سازمان انتقال خون، صبح یکی از روز‌های پاییزی مقابل مردی با نشاط و فروتن که سال‌های میانسالی را می‌گذراند می‌نشینم تا به ماجرای شنیدنی او گوش کنم؛ ماجرایی که چند ده سال پیش وقتی سربازی جوان بود، برایش روی داد.
کار نیک او شهر به شهر و استان به استان او را تعقیب کرده بود تا به او رسیده بود و این کار نیک کیسه خونی بود که قبل از اعزامش به منطقه عملیاتی، اهدا کرده بود.
وی این خاطره را چنین تعریف کرد: به تشویق یکی از دوستان برای اولین بار در سال ۵۸ خون دادم. مدتی بعد جنگ ایران و عراق شروع شد و آن زمان من سرباز شده بودم و بعد از اهدای خون در ساختمان ویلا عازم اندیمشک و از آنجا به منطقه کرخه رفتم.
زمانی افزود: کمی بعد از ورود من به زاغه مهمات موشک‌های دشمن اصابت کرد و ترکشی به دستم خورد که سبب خونریزی زیادی شد، من و دیگر مجروحان را به پایگاه هوایی دزفول فرستادند.
وی گفت: اگرچه حال عمومی‌ام بد نبود و به نسبت از بیشتر مجروحان بهتر بودم، اما خون زیادی از دست داده بودم. در همان حین به مجروحان بد حال‌تر هم کمک می‌کردم.
زمانی افزود: وقتی به درمانگاه رسیدیم مرا روی تخت خواباندند و در یخچال را باز کردند و یک کیسه خون آوردند تا به من تزریق کنند. چشمم که به نوشته ماژیکی روی کیسه خون افتاد موی بر بدنم راست شد. منقلب شدم و حال دیگری به من دست داد. روی کیسه اسم من بود: "حسین زمانی"؛ چنان حس عجیبی به من دست داد که همان لحظه تصمیم گرفتم اهدای خون کار همیشگی من باشد و تا امروز نیز از این کار مهم و زندگی بخش دست نکشیده‌ام.
وی ادامه داد: کیسه خونی که به نیت اهدا به یک رزمنده مجروح سه روز پیش در تهران اهدا کرده بودم، در دزفول به خودم رسیده بود و گویی سفری معنوی را طی کرده بود که حامل پیامی باشد. این پیام از من یک اهدا کننده مستمر ساخت.
سال‌ها پیش اسم اهدا کنندگان روی کیسه‌های خون درج می‌شد، اما اکنون فقط گروه خونی و بارکد درج می‌شود.
حسین زمانی که خود کادر بازنشسته درمان و سفیر اهدای خون است و بار‌ها با مینی بوس داوطلبان اهدا را گرد هم آورده و به مراکز اهدای خون منتقل کرده است.
این اهدا کننده هنرمند که بازی در فیلم‌ها و سریال‌ها را نیز در کارنامه خود دارد مدتی را نیز به طور داوطلبانه در درمانگاه بیماران مبتلا به کرونا خدمت کرده است، گفت: این کار خیر چندان برکت داشت که در این مدت خدمت، هرگز به کرونا مبتلا نشدم، ولی پس از آن یک بار دچار کرونا شدم.
اهدای خون در خانواده زمانی یک علاقه خانوادگی به شمار می‌رود و برادران و باجناق وی نیز در جرگه اهدا کنندگان خون هستند.
زمانی اهدای خون را مایه آرامش و سبکی جسم و روح می‌داند و به مردم توصیه می‌کند این لذت معنوی را از خود دریغ نکنند.
