به گزارش رکنا، در جهان کنونی با پیشرفت روزافزون علم و کشف بیماری های جدید و همچنین ناکارآمدی بسیاری از داروهای شیمیایی در درمان این بیماریها و عوارض آنها ، توجه علم بشری به گیاهان دارویی بیش از پیش معطوف شده است. آشنایی با این گیاهان و شناخت خواص آنها می تواند در گسترش تحقیقات علمی موثر باشد.
قسمت مورد استفاده این گیاه ریشه آن است و معمولا از ریشه گیاهی که بیش از سه سال عمر دارد استفاده می شود. سنبل الطیب پس از خشک شدن به رنگ قهوه ای در می آید. طعم ان تلخ ولی خوشبو و معطر است و عطر ان پس از خشک شدن بیشتر می شود.
ریشه سنبل الطیب حاوی یک درصد اسانس بوده که در ریشه تازه بیشتر است و به تدریج که ریشه خشک می شود مقدار آن کاهش یافته ولی بوی آن تندتر می شود. اسانس تازه به رنگ سبز مایل به زرد است ولی در اثر ماندن غلیظ می شود. تاثیر دارویی ریشه تازه این گیاه سه برابر خشک شده آن است.
سنبل الطیب باید در درجه حرارت پایین خشک شود زیرا در درجه حرارت بالا تمام اثرات دارویی آن از بین می رود.
تاثیر بر روی اعصاب مرکزی
کاهنده تحریکات عصبی
کاهنده خستگی
آرام بخش
ضد استرس
موثر در درمان افسردگی، برطرف کننده بی خوابی و بی حوصلگی بدون داشتن اثرات ثانویه نارکوتیک ها
کاهش کابوس
تسهیل سرعت خواب رفتن
ضد تشنج قوی
کاهش صرع
ضد اسپاسم
کاهش درد و مسکن
مفثد در رفع سکسکه های دایم
مفید در درمان بیماری های کبدی
افزایش دهنده چرخش خون
افزایش قدرت بینایی ناشی از اختلال اعصاب چشمی
مغایرتی با رانندگی ندارد و در حاملگی و شیردهی ممنوعیت ندارد ولی باید رعایت شود.
دزهای بالا ممکن است موجب سردرد، هیجانات روحی و روانی، گیجی و حالت تهوع مکرر شود.
چون سنبل الطیب برای کلیه مضر است باید ان را با کتیرا خورد.
دم کرده گرم و دم کرده سرد (یک فنجان سه بار در روز) ، تنتور و عصاره مایع ،عصاره خشک شده.
