به گزارش رکنا، شما هم احتمالا مانند اکثر افراد جامعه حداقل یکبار در طول عمرتان از آنتی بیوتیک استفاده کرده اید. آنتی بیوتیک ها برای درمان طیف گسترده ای از بیماری های عفونی مورد استفاده قرار می گیرند. از درمان عفونت های گوش نوزاد تا عفونت ادرار و جوش صورت در بزرگسالان و افراد مسن .
تهیه لیست کامل از آنتی بیوتیک ها و موارد استفاده از آنها تقریبا غیر ممکن است. ضدعفونت ها طیف بسیار بزرگی از دارو ها هستند که برای درمان عفونت های قارچی، باکتریایی و ویروسی مورد استفاده قرار می گیرند .
هر آنتی بیوتیک تجویزی، مخصوص بیماری و عفونت خاصی است. در صورتی که شما از آنتی بیوتیک مناسب عفونت خود استفاده نکنید، دچار مقاومت در برابر آنتی بیوتیک خواهید شد. همچنین تکمیل کردن دوره درمان آنتی بیوتیک اهمیت خاصی دارد. حتی در صورتی که با مصرف اولین داروهای خود، بیماری شما بهبود یابد، شما باید داروی خود را تا انتهای دوره تجویزی پزشک مصرف کنید و در غیر این صورت احتمال ایجاد مقاومت در برابر آنتی بیوتیک وجود دارد .
تمام آنتی بیوتیک ها دارای عوارض جانبی مخصوص به خود هستند مانند: اسهال، تغییر رنگ ادرار، سوزش هنگام ادرار کردن، تب و … حتی برخی از آنتی بیوتیک ها عوارض جانبی بسیار شدید و حتی کشنده ای در برخی افراد مانند سالمندان و زنان باردار و شیرده می تواند داشته باشد. به همین دلیل از مصرف خودسرانه و بدون تجویز پزشک آنتی بیوتیک ها جدا خودداری کنید.
در صورتی که مشکلات زیر را دارید قبل از تجویز هرگونه آنتی بیوتیک باید به پزشک خود اطلاع دهید:
هرگونه بیماری کلیوی
بیماری های کبدی
در صورتی که باردار هستید
در صورتی که در دوران شیردهی هستید
در صورتی که بیماری قلبی دارید
در صورتی که اعتیاد دارید
در صورتی که سابقه حمله قلبی و یا سکته مغزی دارید
در صورتی که به هرگونه آنتی بیوتیک حساسیت دارید
و …
آنتی بیوتیک ها انتخاب مناسبی برای درمان همه عفونت ها نیستند. برای مثال عفونت گلو، سرماخوردگی، آنفولانزای خفیف و … که عامل ویروسی دارند نیازی به مصرف آنتی بیوتیک ندارند. این عفونت های ویروسی ” خود محدود کننده ” هستند. به این معنی که بدون مصرف هیچگونه دارویی، سیستم ایمنی بدن قادر است با این بیماری ها و عفونت ها مقابله کند. شما کافیست دوره بیماری را پشت سر بگذارید و به حد کافی استراحت کرده و از مایعات و خوراکی های مقوی استفاده کنید .
جوش و آکنه
برونشیت
کنژنکتیویت یا التهاب ملتحمه
عفونت گوش
عفونت های جنسی و مقاربتی
عفونت پوست
گلودرد استرپتوکوک
عفونت ادرار
و …
آموکسی سیلین
داکسی سایکلین
سفالکسین
سیپروفلوکساسین
کلیندامایسین
مترونیدازول
آزیترومایسین
آموکسی سیلین
سولفامتوکسازول / تری متوریم
لووفلوکساسین
پنی سیلین ها
تتراسیکلین ها
سفالوسپورین ها
کینولونز
لینکووایسین ها
ماکرولیدها
سولفونامید ها
گلیکوپپتید
آمینوگلیکوزید ها
کارباپنم
نام دیگر این کلاس و گروه دارویی بتالاکتام است .
کلاس پنی سیلین دارای پنج گروه از آنتی بیوتیک ها است: آمینوپنیسیلین، پنی سیلین های antipseudomonal ، مهار کننده های بتا-لکتاماز، پنی سیلین های طبیعی و پنی سیلین مقاوم به پنی سیلیناز.
پنی سیلین V پتاسیم
آموکسی سیلین
آموکسی سیلین / کلوولانات (Augmentin)
و…
تتراسیکلین ها در درمان گروه گسترده ای از بیماری ها مورد استفاده قرار می گیرد. مانند آکنه و جوش صورت، عفونت های دستگاه ادراری، عغونت های دستگاه گوارشی، عفونت چشم، بیماری های جنسی و مقاربتی، و …
داکسی سایکلین
تتراسایکلین
مینوسیکلین
و …
سفالوسپورین برای درمان عفونت های زیادی مورد استفاده قرار می گیرند. مانند: عفونت گلو و گلودرد، عفونت گوش، عفونت های دستگاه ادرار، عفونت های پوستی، مننژیت و …
سفورکسیم (Ceftin)
سفتریاکسون (Rocephin)
و …
کینولون ها، همچنین به عنوان فلوئوروکینولون شناخته می شوند، میتوانند برای طیف گسترده ای از عفونت ها استفاده شوند. از جمله عفونت های ادراری حاد که به درمان های دیگر مقاوم شده است . از جلمه پروستاتیت حاد و پروستاتیت مزمن باکتریایی
سیپروفلوکساسین (Cipro)
لووفلوکساسین (Levaquin)
موکسی فلوکساسین
این کلاس دارویی آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت هایی که به واسطه باکتری های بیهوازی (باکتری هایی که بدون اکسیژن فعالیت میکنند ) استفاده می شود. عفونت هایی مانند : التهاب جدی و حاد لگن ، عفونت های داخل شکمی ، عفونت های استخوان و مفاصل و …
کلیندامایسین (Cleocin)
لینکومایسین (لینکوسین)
و …
ماکرولیدها می توانند برای درمان پنومونی و سایر عفونت های حساس استفاده شوند. کتولیدها یک نسل جدید از آنتی بیوتیک هایی هستند که برای غلبه بر مقاومت باکتریایی ماکرولیدها ایجاد شده اند.
آزیترومایسین (Zithromax)
کلاریترومایسین (Biaxin)
اریترومایسین
و …
استفاده های معمول برای سولفونامید ها عبارتند از: UTIs، درمان یا پیشگیری از پنوموسیستیس پنومونی یا عفونت های گوش (عفونت گوش میانی).
سولفامتوکسازول تری متوریم (Bactrim، Bactrim DS، Septra)
سولفاسالازین (Azulfidine)
سولفیسکسازول (همراه با اریترومایسین)
و…
اعضای این گروه ممکن است برای درمان عفونت های استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متیسیلین (عفونت مفاصل MRSA) عفونت های پیچیده پوست، اسهال مرتبط با C. difficile و عفونت های انتروکوکال مانند اندوکاردیت که به بتالاکتام ها و سایر آنتی بیوتیک ها مقاوم است، استفاده شود.
وانکومایسین (وانکوسین)
و…
آمینوگلیکوزید ها با اتصال به ریبوزوم 30S مانع از سنتز باکتریایی می شوند و به سرعت به عنوان آنتی بیوتیک های ضد باکتریایی عمل می کنند. این داروها معمولا به صورت داخل وریدی تزریق می شود.
جنتامایسین
توبرامایسین
آمیکاسین
و…
این آنتی بیوتیک های بتالاکتام تزریقی دارای طیف گسترده ای از قدرت های ضدباکتری هستند و ممکن است برای عفونت های باکتریایی خطرناک و مضر مانند آلودگی معده، پنومونی ها، عفونت های کلیوی، عفونت های بیمارستانی مقاوم به چند دارو و بسیاری از انواع باکتری های جدی دیگر مورد استفاده قرار می گیرد.
ایمیپنم / چیلستاتین (پریمکسین)
ارتاپنم
