به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، از پایگاه خبری «نیو اطلس»، میدان مغناطیسی شدید این ستاره به اندازه کافی نیرومند است تا بر دمای بسیار بالای آن فائق آید و لایه‌های بیرونی آن را سرد و به یک پوسته جامد تبدیل کند. این کشف را ستاره‌شناسانی انجام داده اند که در حال مطالعه روی داده‌های به دست آمده از ماهواره تصویربرداری با اشعه ایکس (IXPE) هستند. این ماهواره میزان قطبی یا پولاریزه شدن نور اشعه X از منابع کیهانی را اندازه‌گیری می‌کند.
پولاریزاسیون (قطبی شدن) در واقع مسیری است که امواج الکترومغناطیسی به سوی آن «اشاره دارند» و آنالیز یا تحلیل کردن آن‌ها می‌تواند حقایق زیادی را درباره یک شئ (یا جرم آسمانی) و محیط پیرامون آن آشکار سازد. در این مورد، این گروه تحقیقاتی داده‌های ماهواره را روی یک «مگنتار» (ستاره نوترونی با میدان مغناطیسی) موسوم به ۴ U ۰۱۴۱+۶۱ در فاصله حدود ۱۳ هزار سال نوری از زمین در صورت فلکی Cassiopeia بررسی کردند.
مگنتار‌ها نوعی از ستاره‌های نوترونی هستند که یک میدان مغناطیسی بسیار قوی دارند. این اولین باری است که چنین جرم آسمانی در نور اشعه ایکس پولاریزه رصد شده است.
این داده‌ها برخی یافته‌های شگفت‌انگیز را درباره این ستاره مگنتار آشکار کرد. اول اینکه، انتظار می‌رفت این ستاره یک اتمسفر در پیرامون خود داشته باشد که سیگنالی تولید می‌کند از اینکه نور در کجا پولاریزه شده است. اما اینگونه نبود و این نشانه نبود اتمسفر است.
مساله عجیب‌تر اینکه در سطح بالاتر انرژی در مقایسه با نور در انرژی پایین‌تر، زاویه پولاریزه شدن دقیقا ۹۰ درجه وارونه شد. این سیگنال در صورتی مورد انتظار است که این ستاره مگنتار سطح جامدی داشته باشد و با یک میدان مغناطیسی در بیرون آن احاطه شده باشد. این پوسته باید از شبکه‌ای از یون‌ها تشکیل شده باشد و میدان مغناطیسی همه آن را در کنار هم داشته باشد.
پروفسور «سیلویا زین» از محققان اصلی این مطالعه گفت: این یافته کاملا غیرمنتظره بود. گاز این ستاره به یک نقطه عطف رسیده و جامد شده است همانطور که آب ممکن است به یخ تبدیل شود.
وی افزود: این نتیجه میدان مغناطیسی بسیار نیرومند این ستاره است. اما همانند آب، دما نیز یکی از عوامل دخیل است، گاز داغ‌تر نیازمند میدان مغناطیسی قوی‌تری برای تبدیل شدن به جامد است. این گروه تحقیقاتی بیان کرده که ممکن است توضیحات دیگری برای این مشاهدات وجود داشته باشد، اما این اولین باری است که وجود یک سطح جامد در یک ستاره به عنوان یک فرضیه عملی و امکان‌پذیر مطرح شده است.
محققان در نظر دارند در آینده ستاره‌های مگنتار داغ‌تر را نیز بررسی تا در این زمینه تحقیق کنند که چطور دما و قدرت میدان مغناطیسی این ستارگان ممکن است تراکنش کنند تا سطح ستاره را تغییر دهند.
