در واقع بنیامین نتانیاهو، رهبرحزب لیکود اسرائیل در این انتخابات پارلمانی با سوء مدیریت جناح مقابل به پیروزی دست یافت که شاید از این پس بتوان او را «حاکم مطلق رژیم صهیونیستی» نامید؛ زیرا با وجود پاره‌ای محدودیت‌ها، سرنوشت جامعه اسرائیل بیشتر به دست و اراده او رقم خواهد خورد، اما این ظهور بی تردید هم برای سرزمین های اشغالی و هم برای منطقه و جهان پیامدهای شناخته و ناشناخته ای در پی خواهد داشت.
تحلیلگران معتقدندکه اسرائیلی‌ها در انتخابات اول نوامبر کار دست خود دادند و باگرایش آشکاربه افراط‌گرایی غول فاشیسم را برای اداره کشورشان از چراغ جادو بیرون آوردند، هیولایی ویرانگر برای آنکه تحت فشار جهانی قرار نگیرد، تمام تلاش خود را به کار می بندد تا با بحران سازی‌های وسیع در منطقه، نگاه‌ها و فشارهای بین‌المللی به خود را به سمت و سوی دیگری سوق دهد، بنابراین بعید نیست ملل مظلوم منطقه بار دیگر قربانیِ تروریسم و فاشیسم نوظهور در اسرائیل شوند.
نتانیاهو که معمولا خود را با "وینستون چرچیل" نخست‌وزیر بریتانیا در سال‌های جنگ جهانی دوم مقایسه می‌کند؛ به اعتقاد کارشناسان فردی است که همواره ادعا می کند به جای جنگ برای یک تکه زمین (با صاحبان واقعی این سرزمین (فلسطین))، باید خود را وقف بزرگ‌ترین موضوعات جهان مثلا ایران و یا اسلام گرایی کند، به همین دلیل برای اغفال یهودیان و جهانیان در مجامع بین المللی حاضر است دست به هر کاری بزند تا توجه ها را از موضوع اصلی (اشغال) منحرف کند و حتی مردم سرزمین های اشغالی را علیه شهروندان عرب و فلسطینی تحریک می‌کند، به نظام قضائی حمله می‌کند، رای‌دهندگان به رقبای خود را «بیمار» می‌نامد و از زیر بار مسئولیت ها شانه خالی می کند.
بنابر این، بازگشت او که همواره طی ۳۰ سال گذشته و حتی در طول ۱۵ سال صدارتش متوهمانه ترس از ایران هسته ای را هشدار می داد، از سوی برخی تحلیلگران به دلیل جنگ افروزی و حساسیت بیش از حد او به برنامه های هسته ای، به "بازگشت گودزیلا" هیولای خیالی به عرصه سیاست منطقه ای و جهانی توصیف شده است.
به اعتقاد آنها، نتانیاهو همچون گودزیلا که معمولاً در فیلم‌های علمی و تخیلی علیه سایر موجودات می‌جنگد و در برخی از فیلم‌ها، به عنوان عامل تهدید انسان‌ها به شمار می‌رود، بر اساس افسانه های ژاپنی هیولایی است که در اعماق دریاها زندگی می‌کند و با نفس اتمی‌اش می‌تواند هر موجودی را از بین ببرد.
معمولا در این دسته از فیلم ها می بینیم که پس از انجام آزمایش‌های هسته‌ای درمنطقه‌ی زندگی گودزیلا، تشعشعات هسته‌ای باعث جهش ژنتیکی در آن شده و آن را از محل زندگی خود می‌راند و لذا برای خودش تبدیل به پادشاه هیولاها می شود.
مثلا در فیلم "گودزیلا علیه شاه گیدورا"، گودزیلا در جزیره‌ای خیالی به نام "لاگوس" زندگی می‌کند و پس از بمباران اتمی این جزیره در سال ۱۹۵۴، تبدیل به هیولای اتمی می‌شود که خود نماد بمب اتم است.
در هرحال، تحلیلگران ظهور این سیاستمدار در عرصه جهانی و کارکرد او را همچنان خطرناک ارزیابی می کنند تا جایی که حتی"ایهود اولمرت" نخست وزیر پیشین رژیم صهیونیستی نیز دو ماه قبل، بازگشت او به قدرت را یک خطر استراتژیک بسیار بزرگ توصیف کرد و گفت : " از یهودیان می خواهم همه بر سر این مسئله متمرکز شوند، چون این تهدید خطرناک تر از هر چیز دیگری است (طبق ادعای خود نتانیاهو)."
او در سخنان پنجم شهریور خود در روزنامه عبری زبان "معاریو" که در رسانه های بین المللی نیز بازتاب داشت، به قدرت رسیدن نتانیاهو و "ایتمار بن عفیر" نماینده افراطی کنست را بسیار خطرناک توصیف کرد و همچنین مسئولیت پیشبرد برنامه هسته‌ای ایران را هم متوجه نتانیاهو دانست و گفت:"او بود که رئیس جمهوری سابق آمریکا را برای خروج از توافق قدرت های هسته ای جهان با ایران (برجام) تحت فشار قرار داد و موجب شد تا ایران با شتاب بیشتری برنامه هسته‌ای خود را پیش ببرد."
همین ویژگی های شخصیتی نتانیاهو که همواره با دروغ یهودیان و غربی ها را اغفال کرد که "ایران یک ماه تا ساخت بمب اتمی فاصله دارد"، موجب شد که رسانه‌های چاپ تل‌آویو بعد از پیروزی او در کنست به عنوان رئیس یک ائتلاف سیاسی، او را "فاسد و دروغگو" خوانده و نوشتند: "نتانیاهو ابایی از قربانی کردن همه، برای حفظ جایگاه خود ندارد. "
کارشناسان ابعاد ظهور افراط گرایی صهیونیستی یا راست‌گراترین دستگاه سیاسی اسرائیل درطول تاریخ این رژیم را در دو بعد داخلی (سرزمین های اشغالی)و بین المللی مورد ارزیابی قرار داده و پیش‌بینی می‌کنند که نتانیاهو نه تنها جهان را با چالش های جدیدی مواجه می کند و از سوی رهبران منطقه و جهان مورد اعتراض قرار می گیرد، بلکه سرزمین های اشغالی را نیز با بحران های شدید داخلی رو به رو کرده و از سوی یهودیان و حتی برخی شخصیت های افراطی کابینه خودش نیز مورد اعتراض شدید قرار گیرد.
در واقع آنچه می‌تواند دولت فرضی نتانیاهو را با بحران روبه‌رو کند، میزان نقشی است که حزب صهیونیست مذهبی در دولت او به عهده می‌گیرد. حزب صهیونیست مذهبی که از ائتلاف دو حزب ملی‌گرای فوق افراطی "شاس" و "یهودیت توراتی" به وجود آمده است و حتی ضمن درخواست قبلی برای تصاحب وزارت جنگ، امروز خواستار در اختیار گرفتن وزارتخانه های مهمی چون امنیت داخلی، بهداشت و حمل و نقل نیز شده است، پیش بینی می شود ۶۱ کرسی پارلمانی را نیز در اختیار بگیرند.
به اعتقاد تحلیلگران، چنانچه این درخواست عملی شود، اسرائیل در جبهۀ داخلی با یک زلزله سیاسی مواجه خواهد شد، منازعه با فلسطینی‌ها، رابطه با کشورهای عرب و تعامل با آمریکا و اتحادیه اروپا دچار درجاتی از مشکل و دردسر و چه‌بسا بحران خواهد شد.
از این رو، نتانیاهو برای آنکه رهبران حزب صهیونیست مذهبی را در کنار خود داشته باشد، به ناچار باید به خواست آنها برای الحاق بخشی از کرانۀ باختری واعمال حاکمیت اسرائیل برآن مناطق روی خوش نشان دهد، اما چنین اقدامی واکنش شدید داخلی وکشورها درسراسر جهان را برمی‌انگیزد و روابط آنها با اسرائیل را در معرض خطر قرار خواهد داد.
درست به همین دلیل، کارشناسان معتقدند نتانیاهو برای فرار از اعتراضات داخلی و حتی خارجی نیازمند بروز بحرانی فراگیر و خطرناک در گوشه‌ای دیگر از خاورمیانه است تا توجه جامعۀ جهانی را به آن نقطه متمرکز و با این روش فشارها را از خود دور کند.
در بیان بحران آفرینی داخلی باید به این واقعیت اشاره کرد که بلوک راستگرای حامی نتانیاهو ماهیتِ ملی و دینی فاشیستی دارند. سیاست اعلام شده آنهاگسترش شهرک‌های یهودی‌نشین درمناطق فلسطینی،تغییر درسیستم قضایی به خصوص کارکرد دیوان عالی(برای رفع اتهامات از نتانیاهو) و افزایش امتیازات جامع مذهبی ارتدوکس است واین سیاست‌ها، یهودیان سکولار و صلح‌طلب و مداراجو را در داخل وخارج اسرائیل تا سرحد نفرت از دولت آینده نتانیاهو منزجر می‌کند.
به همین دلیل کارشناسان معتقدند، تشکیل چنین دولتی زنگ‌های خطر را برای تمام یهودیان سکولار و میانه‌رو و مدافع صلح با فلسطینی‌ها به صدا در خواهد آورد و به همین دلیل نیز شاید نتانیاهو درصدد برآید که از احزاب خارج از بلوک راستگرا برای پیوستن به دولت آینده دعوت کند که البته گرچه شاید دشوار باشد، اما تا حدودی معادلات داخلی در تل آویو را تعدیل خواهد کرد.
اما از بعد منطقه ای و خارجی نیز سیاست های تشکیلات افراطی جدید در تل آویو با اقتضائاتی همراه است، مثلا یکی از خواسته های نتانیاهو این است که رژیم صهیونیستی باید از توافقنامه مرزی دریایی جدید میان اسرائیل و لبنان در مورد حوزه گازی "کاریش" خارج شود که این موضوع قطعا با مخالفت آمریکا مواجه می شود زیرا آمریکایی ها واسطه این توافق بودند.
از آنجایی که روحیه نتانیاهو با جمهوریخواهان آمریکا سازگاری بیشتری دارد و طبق شواهد، دولت بایدن در آمریکا نگاه مثبتی به نتانیاهو نخواهد داشت، قطعا جهان شاهد تنش میان این دو شخصیت سیاسی نیز خواهد بود، اگرچه سطح این تنش به اندازه دولت اوباما نیست، اما این دو در مقایسه با دولت "یائیر لاپید" در خصوص فلسطین، ایران، عربستان، چین، روسیه و برخی موضوعات دیگر اختلاف نظرهای زیادی داشته و دارند.
تا جایی که در هفته‌های اخیر، شماری از سناتورهای دمکرات آمریکا به خصوص "باب منندز" که به حمایت سفت و سخت از اسرائیل شهرت دارد، به اسرائیل هشدار داده که تشکیل دولتی با حضور “ایتامار بن گویر” به روابط واشنگتن – تل‌آویو آسیب خواهد زد زیرا به گفته او چنین امری باعث کاهش تدریجی جدی حمایت دو حزب (دموکرات و جمهوری خواه) در واشنگتن از اسرائیل می شود".
در این بین وزیر خارجه امارات متحده عربی نیز به نتانیاهو پیام داده است که ائتلافش با حزب صهیونیست مذهبی «پیمان ابراهیم» را به خطر خواهد انداخت و حتی منابع رسانه‌ای گزارش دادند که دولت اردن نیز به نتانیاهو رئیس حزب لیکود و رهبر اردوگاه راست افراطی نسبت به هرگونه تغییر احتمالی در وضعیت موجود بیت المقدس توسط کابینه آتی او به شدت هشدار داد.
به همراه دولت اردن، "حسام عایش" کارشناس اقتصادی اردن دوشنبه شب به رسانه های این کشور گفت که طرح ویژه اسرائیل برای ساخت کانالی موسوم به "بن‌گوریون" به موازات کانال سوئز و رقیب آن، خطرات بالایی برای امنیت ملی کشورهای عربی و اردن خواهد داشت، چون مثلا کشورش با فعالیت‌های تحریک‌آمیز اسرائیل در منطقه‌ای نزدیک به مرزهای دریایی خود روبه رو خواهد شد و ممکن است برخی طرح‌های اردن به تعطیلی کشیده شود.
همین مواردموجب شدتا"توماس فریدمن" نویسنده و روزنامه‌نگار آمریکایی روز دوشنبه در مقاله ای در روزنامه صهیونیستی هآرتص مجبور شود نسبت به عواقب خطرناک کابینه راستگرای رژیم اشغالگر اسرائیل به رهبری نتانیاهو که قطعاً مبتنی بر رویکردهای مذهبی و افراطی خواهد بود هشدار داده و اعلام کند که "اسرائیل با انتخاب «بنیامین نتانیاهو» به عنوان نخست وزیر آینده، وارد یک تونل تاریک شد."
وی در این مقاله افزود: ائتلافی که نتانیاهو در بازگشت به قدرت بر آن سوار می شود، یک ائتلاف موازی با کابینه کابوس وار آمریکا است که به سناریوی انتخاب مجدد «دونالد ترامپ» در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا اشاره دارد که در قالب آن، «رودی جولیانی » به عنوان دادستان کل، «مایکل فلین» به عنوان وزیر دفاع، «استیو بنن» به عنوان وزیر بازرگانی و «جیسم دوبسون» رهبر انجیلی ها به عنوان وزیر آموزش، «انریکه تاریو» رهبر سابق سازمان «براود بویر» به عنوان وزیر امنیت داخلی و «مارگرو تایلر گرین» به عنوان سخنگوی کاخ سفید منصوب می شوند.
این واکنش هابیشتر بدان سبب است که ائتلاف یهودیان تندرو که در این انتخابات در تل آویو قدرت گرفت،متاثر از بن گویر رهبر حزب صهیونیست مذهبی و برخاسته از سنت فکری خاخام "مئیر کاهان" است که دیدگاهی بسیار خشن و سازش‌ناپذیر نسبت به مسئله فلسطین دارد و تمامی خاک کرانه باختری را بخشی از اسرائیل و «میراث قوم یهود» قلمداد می‌کند.
کاهان که رهبری حزب کاخ در اسرائیل و حزب اتحادیۀ دفاع یهودی در آمریکا را به عهده داشت، خواستار اخراج فلسطینی‌ها از کرانۀ باختری از طریق پرداخت پول یا اذیت و آزار و اعمال فشار علیه آنها بود و به همین دلیل نیز پلیس فدرال آمریکا، اتحادیه دفاع یهودی را به عنوان سازمانی تروریستی معرفی و فعالیت آن را ممنوع کرد و دولت اسرائیل نیز حزب کاخ را به عنوان یک گروه نژادپرست غیرقانونی دانست.
صرف نظر از چالشی که میان تل آویو و واشنگتن با تشکیل دولت جدید در سرزمین های اشغالی به وجود خواهد آمد، رابطه رژیم صهیونیستی با روسیه نیز دچار مشکل خواهد شد. مثلا همچنانکه نتانیاهو قبل از انتخابات گفته بود، می خواهد با بازگشت به قدرت در مورد ارسال اسلحه به اوکراین فکر کند و در آخرین اظهارات خود یائیر لاپید نخست وزیر فعلی را متهم کرد که از ترس از دست دادن روابط اسرائیل و روسیه به حد کافی به اوکراین نزدیک نشده است.
وی روز جمعه گفت که امیدوار است ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه در سیاست خود در اوکراین «تجدید نظر کند» و تهدید کرد که در صورت بازگشت به دفتر نخست وزیری فروش تسلیحات به اوکراین را مد نظر قرار خواهد داد.
به نظر می رسد به رغم اینکه نتانیاهو در طول ۱۵ سال از صدارتش در تل آویو همواره به روابط نزدیک خود با پوتین می بالید، این اظهارات او نشان دهنده انحراف از موضع دیرینه است، زیرا قبلاً از بی طرفی اسرائیل در بحران اوکراین حمایت کرده بود.
اسرائیل درگذشته نیز درخواست‌های اوکراین برای تسلیحاتی مانند سیستم دفاعی گنبد آهنین را رد کرده بود تا جایی که ولودیمیر زلنسکی رئیس جمهوری اوکراین ماه گذشته دولت یهود را به خاطر رد درخواست ها مورد انتقاد شدید قرار داد.
در هر حال شاید ظهور نتانیاهو در سیاست خارجی تاثیر چندانی در بهبود روابط تل آویو با دولت‌های عربی(غیر از عربستان سعودی)ویا هند نداشته باشد، چون او خود بنیان‌گذار ایجاد رابطه رسمی با بحرین و امارات متحده عربی بود، اما رابطه این رژیم در نهایت با بسیاری از کشورهای منطقه و حتی آمریکا، اروپا و چین تابعی از مسائل سیاسی روزمره و کوتاه‌مدت در تل آویو خواهد بود.
حتی برخی تحلیلگران معتقدند که میزان هماهنگی نتانیاهو با متحدان غربی‌اش یعنی اروپا و آمریکا و حتی اعراب در مواجهه با مسائل داخلی و بین المللی بسیار کمتر از دولت فعلی خواهد بود، چون از هم اکنون گروه‌های یهودی در آمریکا و دولت بایدن و همچنین برخی دولت‌های اروپایی و عربی نسبت به قدرت یافتن حزب راست افراطی صهیونیسم مذهبی هشدار داده‌اند، چون آنها به خوبی می دانند که ظهور افراط گرایی صهیونیستی پدیده ای نیست که تاثیرات ناگوار بر عرصه بین المللی نداشته باشد.
