به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگازاری فارس، اداره راهآهن افغانستان اعلام کرد که کار ساخت مرحله سوم راهآهن خواف-هرات تا دو هفتهی دیگر به پایان خواهد رسید.
مسوولان این اداره میگویند که در روزهای آینده یک هیات از این اداره به هدف آغاز تبادل کالا از طریق خط راهآهن به ایران میرود.
عبدالسمیع درانی، سخنگوی اداره راهآهن افغانستان، گفت: «قرار است در روزهای نزدیک یک هیات به کشور ایران اعزام شود و در آنجا به موضوعات مشخصی از جمله همکاری ریلی و آغاز نقل و انتقال کالا مورد بحث قرار خواهد گرفت.»
اتاق صنایع و معادن افغانستان نیز گفته است که بهرهبرداری راهآهن خواف-هرات در کاهش هزینه کالاهای بازرگانی مهم است و در کنار هزینه کمتر، کالاهای بازرگانی در زمان کوتاه به افغانستان میرسد.
سخی احمد پیمان، معاون اتاق صنایع و معادن افغانستان در این باره: «در انتقال کالاهای ما از نظر زمان و کاهش در هزینه به ویژه در صادرات مواد معدنی افغانستان به ایران و ترانزیت کالاها ما بسیار موثر خواهد بود.»
قرار است راه آهن خواف – هرات سالانه ۶ میلیون تن بار و یک میلیون مسافر را جابجا کند و نه تنها تجارت افغانستان با ایران را تقویت میکند بلکه اهمیت زیادی برای سایر کشورهای منطقه از جمله تاجیکستان، قرقیزستان، چین و هند دارد.
این مسیر راه آهن بخشی کلیدی از پروژه ۲ میلیارد دلاری کریدور راه آهن پنج کشور (FNRC) است. پروژه کریدور خط آهن پنج کشور احداث یک خط راه آهن عبور کننده از کشورهای چین ، قرقیزستان ، تاجیکستان ، افغانستان و ایران را پیش بینی می کند که با ادامه به ترکیه خواهد رسید. این خط آهن کشورهای یادشده را نه تنها به یکدیگر بلکه به اروپا متصل خواهد کرد.
تجارت بین هرات و خواف میتواند هرات را به یک هاب تجاری تبدیل کند و در صورت بهرهبرداری از پروژه کریدور ریلی ۵ کشور، هرات، دروازه ورود ایران به آسیای مرکزی یا دروازه آسیای مرکزی به ایران خواهد شد.
به دنبال قدرت گرفتن طالبان در افغانستان، این گروه تلاش کرده است که ارتباط ترانزیتی از طریق راهآهن را با کشورهای همسایه گسترش دهد.
علاوه بر خط آهن خواف_هرات، ازبکستان، پاکستان و افغانستان نیز اقدامات عملی ساخت خط ریلی ترانسافغان با هدف برقراری ارتباطات ریلی بین «ترمذ» و «پیشاور»را آغاز کردند.
ارزش تخمینی طرح خط ریلی «ترمذ - مزار شریف - کابل – پیشاور» معادل 5 میلیارد دلار است. این خط ریلی به طول 600 کیلومتر، دسترسی کشورهای آسیای مرکزی را به بنادر اصلی پاکستان فراهم میکند که منجر به توسعه روابط و تجارت منطقهای میشود.
پایان پیام/ ر