به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: با این حال، دیپلماتهای غربی در روزهای اخیر گفتهاند که نتایج انتخابات میاندورهای آمریکا و بهویژه احتمال اینکه کنگره به کنترل جمهوریخواهان بیفتد، ممکن است فرصت نهایی ای به مذاکرات بدهد.
یکی از دیپلماتهای غربی گفت: «اختلافات بین ایران و ایالات متحده هنوز حل نشده است و کمکهایی که ایران در جنگ با اوکراین به روسیه میدهد، تنها باعث افزایش سوء ظن دولت آمریکا و کشورهای اروپایی شده است».
وی افزود: «اگر جمهوری خواهان اکثریت را در سنا و مجلس نمایندگان به دست آورند، تنها یک فرصت محدود و شاید نهایی برای تصویب توافق باز خواهد شد و این ممکن است به طرفین شتاب تازه ای برای حرکت رو به جلو بدهد.
بر اساس این برآوردها، انتظار میرود که این پنجره فرصت تا آغاز دوره کنگره منتخب جدید در 3 ژانویه باز باشد.
منبع مذکور گفت: «در صورتی که دولت ایالات متحده فرصتی برای احیای توافق بیابد، میتوان فرض کرد که در یک حرکت سریع این کار را در این چارچوب زمانی پیش گفته انجام خواهد داد.»
یک منبع دیگر گفت: «کنگره مخالف بایدن ممکن است جلوی توافق را بگیرد. »
بر اساس برآوردها، انتظار میرود اعضای جمهوریخواه کنگره قانون بررسی مجدد توافق هستهای ایران (اینارا) را که در آستانه تصویب توافق هستهای در سال 2015 تصویب شد، مجدداً به کار گیرند. این قانون به کنگره این اختیار را میدهد که سند نهایی توافق را قبل از تایید آن توسط دولت آمریکا بخواند و احیای توافق را به تاخیر بیندازد. این قانون به کنگره مهلت 30 روزه می دهد تا مواد توافقنامه را بررسی کند. در طول این دوره، رئیس جمهور ممکن است تحریم ها علیه ایران را لغو نکند.
یک دیپلمات خارجی مطلع به هاآرتص گفت: «یکی از نگرانیهای ما توافق ایران و روسیه در نتیجه جنگ در اوکراین است. در صورت شکست مذاکرات احیای برجام، روسیه ممکن است قصد خود را برای حمایت از روابط هستهای با ایران اعلام کند و جامعه بینالمللی را مجبور کند تا با فرمولهایی که ممکن است برای ایرانیها مفید باشد، هماهنگ شود. در چنین سناریویی، بازگرداندن طرفین به مسیر اصلی بسیار سخت خواهد بود.»
خیلی زود است که دریابیم انتقال قدرت در اسرائیل بر پیشبرد توافق تأثیر خواهد گذاشت یا خیر. نخست وزیر یایر لاپید و نخست وزیر سابق نفتالی بنت هر دو مخالفت شدید خود را با احیای برجام ابراز کردند که اساساً با توافق دوره بنیامین نتانیاهو تفاوتی نداشت. بنت و لاپید تصریح کردند که اسرائیل متعهد به توافق نیست و سعی کردند دولت آمریکا را برای ایجاد یک تهدید نظامی معتبر علیه ایران، علاوه بر پیشنهاد یک توافق جدید و گسترده برای تحت فشار قرار دادن تهران برای کنار گذاشتن برنامه هستهایاش، جلب کنند. .
تفاوت اصلی در رویکرد لاپید و بنت در مقابل نتانیاهو عمدتاً در نحوه ابراز مخالفت آنها بود.