به گزارش خبرگزاری فارس از داورزن، همه ما ضرب‌المثل فلفل نبین چه ریزه را شنیده‌ایم که واقعا این محصول متنوع و تند و تیز خود را در دل طرفداران کثیر خود جا داده، اما کار فلفل کردن هم خود داستانی دارد که بسی شنیدنی است، از جمع‌آوری محصول و خشک کردن و انتقال به کارگاه و آسیاب تا بسته‌بندی آن همتی مضاعف و جسمی توانا می‌خواهد که با گرد و غبار تند و تیز آن که برتمام وجود می‌نشیند دست و پنجه نرم کنی.
داورزن را که به سمت رشته کوه‌ها می‌روی در دل کوه روستایی است به نام بیزه، همان روستایی که اغلب مردمانش این حریف سرخ تند و تیزخویی به مبارزه طلبیده‌اند و برآن فائق آمده‌اند.
کارآفرینی با طعم فلفل قرمز
به پای سخن جوانی نشسته‌ایم که به دلیل سن کم تعجب ما را برانگیخته، او توانسته در ابتدای سنین جوانی پله‌های ترقی را با تلاش و پشتکار طی کند.
در ابتدا خودش را معرفی می‌کند و می‌گوید:محمد مسعودی طلب هستم، متولد ۱۳۷۴ روستای بیزه از توابع داورزن که در سال جاری به عنوان کارآفرین برتر خراسان رضوی معرفی شده‌ام.
مسعودی طلب بیان می‌کند: سربازی که تمام شد برگشتم روستا کمک پدر، تجارت فلفل، کاری که از کودکی در کنار والدین هم چون دیگر مردمان روستا انجام می‌دهند، اما فلفل را در سطح روستا خریدن، آسیاب کردن و فروختن یا در نهایت از کشاورزان منطقه و شهرستان‌های خریدن و منتقل کردن به روستا برای آسیاب کردن، چیزی نبود که من دنبالش بودم.
این کارآفرین جوان بیان می‌کند: باید همین ابتدای زندگی ریسک می‌کردم، بالا رفتن سن آدمی، دل و جرات رو از آدم می‌گیرد، دائم برای انجام کاری به دنباله استخاره و سنجیدن زوایای کار است، با مشورت پدر و سرمایه اندکی که در اختیارم گذاشت، کارم را آغاز کردم.
روستای بیزه در داورزن نیز آوازه قطب فلفل داشت
مسعودی طلب با اشاره به اینکه در ابتدا که تجارت فلفل می‌کردیم چندین کارخانه و شرکت معتبر در کشور مشتری فلفل کوبیده بودند و روستای بیزه در داورزن نیز آوازه قطب فلفل داشت، اضافه می‌کند: برای همین مشتریان و کارخانه‌ها درخواست محصولات فلفل با پروانه بهداشتی کردند که کار در روستا پاسخگوی مشتریان نبود.
این کارآفرین جوان ادامه می‌دهد: به فکر تاسیس شرکت فرآوری و بسته‌بندی فلفل افتادم که برای دریافت کد و پروانه بهداشتی باید کارگاهی در ناحیه‌های صنعتی راه‌اندازی می‌کردیم، اما داورزن فاقد این ناحیه بود و مهاجرت به یک شهرستان دیگر کار را سخت‌تر می‌کرد، داورزن همجوار سبزوار بهترین موقعیت را داشت که می‌توانستیم برای خرید و انتقال فلفل مسافتی کمتر را طی کنیم.
او می‌افزاید: در کنار خرید و فروش فلفل سال ۱۳۹۷ کار تاسیس یک کارگاه مجهز را با جدیت دنبال کردم و پس از یک سال تلاش کارگاه با ۶ نفر نیرو راه‌اندازی شد، اکنون که وارد سال دوم شده‌ام ۱۲ نفر مستقیم و ۳۰ نفر غیرمستقیم مشغول کار شده‌اند.
ایجاد مشکلات مختلف با کمبود سرمایه در ابتدای مسیر
این کارآفرین جوان با بیان ایکه بیشترین استقبال از سمت برندها وکارخانه‌های معتبر کشوری بود که نیازمند فلفل قرمز بسته‌بندی بودند، خاطرنشان می‌کند: اکنون محصولات در کیسه‌های مورد تایید بهداشت به دست مصرف کنندگان داخلی می‌رسد.
مسعودی طلب می‌گوید: در ابتدای کار هستیم و مشکلات زیاد، برای همین، سرمایه اندک ما هنوز برای ایجاد ظرفیت بیشتر و خرید دستگاه‌های پیشرفته کفایت نمی‌کند که این مهم نیازمند حمایت مسئولان است تا حداقل تسهیلاتی را در اختیار کارآفرینان و تولیدکنندگان قرار دهند.
وی با بیان اینکه این مشکل سبب شده تا نتوانیم مستقیم از ظرفیت‌های این محصول برای صادرات بهره‌مند شویم، تصریح می‌کند: در این میان واسطه‌ها با خرید محصولات ما و تغییر برند سود سرشاری را از صادرات عاید خودشان می‌کنند.
این کارآفرین جوان ادامه می‌دهد: ظرفیت داورزن به عنوان قطب فلفل و گیاهان دارویی و برخی محصولات کشاورزی برای کارآفرینی بی‌نظیر است که با کمی همت می‌توان بهره عالی از آن برد.
مسعودی طلب می‌گوید: امیدوارم با ایجاد بستر مناسب و راه اندازی ناحیه صنعتی روستای بیزه که مدتی است مسئولان قول آن را داده‌اند زمینه برای ایجاد کارگاهی مناسب و انتقال کارگاه به مهد فلفل انجام شود تا بتوانیم در منطقه خودمان این کارآفرینی و اشتغال را به وجود آوریم.
انتهای پیام/ ۷۰۰۴۵/ر
