به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، اکنون، دقیقا یک ماه از زمانی که دیوارنگاره پرحاشیه «زنان سرزمین من» نصب و بعد به دلیل اعتراض برخی از زنان که تصویرشان بدون اجازه در بیلبورد استفاده شده بود، می گذرد. بعد از آن سریعا بیلبورد تعویض شد و به دیوارنگاره ای بدون تصویری از زنان مبدل شد. پس از آن، سوم آبان، دیوارنگاره «ایران یکپارچه» نصب شد و امروز، تصویری از بدرقه‌ی تیم ملی فوتبال توسط اسطوره های ایران، بر فراز میدان ولیعصر تهران نقش بست.
چندی پیش صاحب یک شرکت تبلیغاتی در خصوص هزینه صفر تا صد بیلبورد میدان ولیعصر (عج) گفته بود که بسته به جنس و نوع جوهر به کار رفته، برای هر متر از این نوع تبلیغات حدود ۵۰ تا ۱۵۰ هزار تومان پرداخت می شود که برای این سازه با حدود هزار متر مربع حدود ۵۰ تا ۱۵۰ میلیون تومان هزینه بنر و چاپ خواهد بود.
او ادامه داده بود که حدود ۲۰ الی ۳۰ میلیون تومان هم هزینه نصب این سازه را باید محاسبه کنید که در کل بین ۷۰ تا ۱۸۰ میلیون تومان هر بار تعویض تبلیغات این دیواره آب می خورد.
حال با یک حساب سر انگشتی و در نظر گرفتن یک ژاکت و کفش ارزان قیمت، که تصویر نمونه آن در ادامه آمده است و در نظر گرفتن ماکسیمم قیمت برای تعویض دیوارنگاره میدان ولیعصر ، می توان برای 2 هزار و 400 کودک کار و خیابانی لباس گرم مناسب پاییز تهیه کرد.
دیوارنگاری یا گِرافیتی به تصویر کردن نقش‌ها، اشکال، حرف‌ها، نشانه‌ها، نمادها، الگوها و کلمه‌ها بر روی دیوارها یا هر مکان عمومی که بتوان از آن به عنوان مکانی برای نوشتن، نقاشی، کنده‌کاری و خط‌کشی کردن استفاده کرد، گفته می‌شود. دیوار نگاشته ها، هرگونه علامت‌گذاری ای به حساب می‌آیند که می‌توانند در شکل‌های نوشتن ساده حرف‌ها تا نقاشی‌های استادانه ظاهر شوند. دیوار نوشته‌ها از دوران باستان به عنوان مثال یونان باستان، امپراتوری‌های روم، چین و ایران وجود داشته‌اند. دیوارنگاری را می‌توان در طبقه‌بندی مدرن، به مثابه هنر عمومی تعبیر کرد.
در دوران مدرن نگارگری به ویژه نگارگری با افشانه یا رنگ پاش و قلم‌موها بیشترین کاربرد را در ترسیم دیوار نگاشته‌ها دارند. در بیشتر کشورها نقاشی کردن یا کشیدن هر علامت و تصویری بر روی دیوارها یا املاک متعلق به افراد بدون جلب رضایت آنان کاری غیرمجاز و جرمی دارای پیگرد قانونی به‌شمار می‌آید. برخی از اوقات، این کار دربردارنده پیام‌های سیاسی و اجتماعی و حتی فرهنگی و گونه‌ای کامل از بیان هنری مبتنی بر سبک نقاشی روی دیوار با رنگ پاش است. برای برخی از افراد شاید کار هنری فقط هنگامی از ارزش برخوردار است که در یک نگارخانه یا نمایشگاه هنری در معرض دید همگان قرار گیرد و برای کسانی دیگر شاید دیوار نگاشته‌ها گونه‌ای از ابراز احساسات قانون گریزانه به‌شمار آید که عامل و اقدام کننده به آن، حالتی اعتراض آمیز به خود گرفته‌است. دیوارنگاری در سال‌های اخیر در قلمرو فرهنگ عامیانه تحول یافته و در شکل‌های موسیقی زیرزمینی هیپ هاپ و بی-بُیینگ یا رقص بریک و سبک زندگی که از دید همگانی پنهان است، پدیدار شده
ایجاد سرزندگی در فضای شهری، مستلزم توجه کافی و صحیح به طراحی شهری است. یکی از عناصری که این روزها در طراحی‌ها مورد توجه قرار گرفته دیوارنگاری و نقاشی‌های دیواری است که می‌تواند ساحت کالبدی و دیداری منظر شهری را متاثر کند و در ایجاد فضاهای سرزنده و با نشاط موثر باشد.
چند ماهی است که با هر مرتبه تغییر دیوار نگاره ولیعصر این سوال در ذهن جمعیت زیادی از شهروندان شکل می گیرد که این چه نقشی است؟ چرا اینچنین بی ذوق؟ چرا اینقدر بی ربط؟ حتی در مواردی خشم و ناراحتی ایجاد کرده است...
وقتی هزینه هر مرتبه نصب این دیوار نگاره را بررسی می شود بیشتر به این سوال مطرح می شود که چه کسانی این طرح ها را ترسیم می کنند که بعضا به نظر می رسد که انگار هیچ تیم فکری یا فکر غنی پشت آنها نیست. فقط طرحی بر روی دیوار می آید و پولی پرداخت می شود.
این مهم میان نبود فکر اندیشمند و هنر غنی و پرداخت هزینه کلان برای این مثلث نامناسب این تاکید را در ذهن ها شکل می دهد که این پول کلان را جایی دیگر خرج کنند بهتر نیست؟ مثلا زخمی از شهر بردارند. دردی را بکاهند. یا حداقل هنرمندان هنرمندی را به کار بگیرند.
هر چه هست این دیوار نگاره بزرگ در میدان اصلی شهر تهران که پایتخت ایران هم محسوب می شود، تاثیری بر تفکر و آرامش و زیبایی و همبستگی شهری ندارد و هزینه است و هزینه و فقط هزینه.
