خبرگزاری میزان – سید مجتبی حسینی، در حاشیه تمرین امروز تیم فوتبال پیکان صحبت‌هایی انجام داد که در زیر می‌خوانید.
*حدود پنج روز است تمرینات خود را شروع کرده و براساس برنامه‌ریزی‌مان سعی داریم تمرینات و بازی‌های دوستانه خوبی داشته باشیم. امیدوارم این برنامه‌ریزی جواب بدهد تا پروسه زمانی‌ای که تا شروع مسابقات پیش رو داریم، به بهترین شکل انجام بدهیم و با شرایط خوبی وارد مسابقات شویم.
*واقعیت این است جدول به شکلی است که با ۲ برد می‌توانیم به رتبه پنجم جدول یا با یک باخت به انتهای جدول برسیم. شرایط خیلی سخت شده و جدول خیلی پیچیده است. با جوانی تیم‌مان هم می‌توانیم صعود خیلی خوبی در جدول داشته باشیم و هم شرایط برای پیکان سخت‌تر شود. مثبت فکر می‌کنیم و امیدوارم با یک نتیجه‌گیری بهتر، شرایط خود را بهتر کنیم.
*برنامه‌ریزی ما این بود امسال درباره داوری صحبت نکنیم. خیلی سعی کردیم از داوران حمایت کنیم و از این به بعد هم به همین شکل است اما در ۲ بازی گذشته، اشتباهات خیلی فاحشی علیه ما رقم خورد و تصمیماتی گرفته‌شد که در روند نتیجه‌گیری بازی خیلی موثر بود.
*اینکه پنالتی صد در صد را پشت ۱۸ قدم بیاورید یا حرکت شبیه‌سازی که باید به جای پنالتی گرفتن، به بازیکن حریف اخطار بدهید و سایر تصمیم‌های اشتباه در دو بازی پشت سر هم خیلی برای ما گران تمام شد و امتیازات مهمی را از دست دادیم.
* واقعیت این است برای هر مربی افتخار است که در رده ملی کار کرده و به تیم‌های ملی کمک کند اما نه صحبتی با من شده و نه فکری در مورد تیم ملی امید کرده‌ایم. تمام تمرکز من روی تیم پیکان است. شرایط ما در جدول هم مناسب نیست. اگر کوچک‌ترین اهمال، کم‌کاری، بدشانسی و تمرکز نداشتن داشته باشیم، بدجوری آسیب می‌بینیم. تمام تمرکز من روی پیکان است و درمورد سرمربیگری تیم ملی امید صحبتی با من نشده است. اکنون تمام ذهنیت‌ها روی جام جهانی است.
*اصلا به این چیزها فکر نکرده‌ام و تمام فکر من روی تمرینات تیم خودم بوده است. پای تلویزیون می‌نشینیم تا ببینیم در جام جهانی چه اتفاقاتی می‌افتد. نمی‌خواهم نظر انتقادی داشته باشم و آدم باید به نظر سرمربی هر تیمی به ویژه سرمربی تیم ملی کشورش احترام بگذارد. کی‌روش روی تمام مسائل فکر کرده که تصمیم گرفته اما چیزی که در دنیای فوتبال دیدم، معمولا وقتی تیم‌ها به جام جهانی می‌روند، ۳-۲ جوان با خودشان می‌برند تا به درد آینده این جوانان بخورد و آن‌ها با تجربه شوند در نهایت به درد فوتبا‌ل‌مان بخورند. همیشه اینگونه بوده است.
*یادم است در جام جهانی ۱۹۷۸ محمد پنجعلی و بهتاش فریبا که ۱۸ یا ۲۰ ساله بودند، به جام جهانی رفتند. حشمت مهاجرانی برای باتجربه شدن آن‌ها را به جام جهانی برد و دیدید در نهایت هم جواب داد. پنجعلی سال‌ها کاپیتان تیم ملی بود و حتی کاپیتان تیم منتخب آسیا شد. در جام‌های جهانی بعدی هم این اتفاق افتاد و برخی جوانان دعوت شدند. با اینکه می‌توانستند ۲۶ بازیکن ببرند، جوان‌ها را نبردند.
* درباره کسی صحبت نکردم. وقتی می‌توانید ۲۶ بازیکن با خود به جام جهانی ببرید، اگر ۳-۲ جوان بااستعداد لیگ ایران را هم با خود ببرید تا با بازی کردن در جام جهانی، در آینده به فوتبال ملی ما کمک کنند. هر بازیکنی هم در این سن و سال خط می‌خورد، اصلا نباید در روحیه‌اش تاثیرگذار باشد. فوتبل محل رقابت و بالا و پایین در آن خیلی زیاد است. آدم‌های قوی در این عرصه موفق می‌شوند.
*یک بار در مسجد سلیمان این حرکت را انجام داده و در میانه فصل تیم را رها کردم. ادم وقتی کاری را شروع می‌کند، باید تا آخرش خیلی قوی این کار را ادامه بدهد. با پیکان قرارداد و تعهد اخلاقی دارم. به بهترین شکل کارم را انجام می‌دهم مگر اینکه باشگاه پیکان مرا نخواهد.
*از بچگی آلمان و برزیل را دوست داشتم اما به این دلیل که اکنون حرفه ما کارفنی و مربیگری است، فنی نگاه می‌کنیم.
انتهای پیام/
