برای هپاتیت ویروسی تاکنون حداقل ۵ نوع ویروس شناخته شده است. در هپاتیت نوع A ویروس از طریق دستگاه گوارش فرد را آلوده می کند، حداکثر شیوع این بیماری بین سنین ۱۵ تا ۳۰ است. این ویروس به راحتی در جامعه منتشر می شود. محتمل ترین راه سرایت راه مدفوعی ـ دهانی از طریق تماس فردی است.
ویروس عامل هپاتیت B از طریق مایعات بدن، خون، مقاربت و در ماه های آخر حاملگی از مادر به جنین منتقل می شود. هپاتیت B در ۵ تا ۱۰ درصد مبتلایان تبدیل به حالت مزمن می شود و گاهی منجر به سرطان کبد می شود. هپاتیت B در مردان شایع تر از زنان است. بیماری هپاتیت B در افرادی مانند بیماران تالاسمی و هموفیلی ها که به صورت مداوم خون و فرآورده های خونی دریافت می کنند، شایع تر است. بد نیست بدانید میزان سرایت ویروس هپاتیت نوع B، ۱۰۰ برابر ایذر است.
هپاتیت نوع C از راه های خون، فرآورده های خونی آلوده، تزریقات و ابزار آلوده و همچنین از مادر به جنین سرایت می کند. بیماری هپاتیت C برخلاف هپاتیت B در اکثر موارد و بین ۸۰ تا ۱۰۰ درصد موارد به سمت مزمن شدن پیش می رود و تا زمانی که کبد را از بین ببرد، ادامه می یابد و فرد بیمار لزوما باید پیوند کبد شود. یکی از دلایل اصلی پیوند کبد در جوامع غربی ابتلا به هپاتیت C است.
هپاتیت C در بین گروه های خاص مانند هموفیلی ها، تالاسمی ها و معتادان تزریقی شیوع بسیار بالاتری دارد. براساس آمار موجود ۴۰ تا ۵۰ درصد مبتلایان به هپاتیت C معتاد تزریقی هستند. تعدادی از بیماران هموفیلی ، بیماران تالاسمی (که قبل از سال ۷۵ خون گرفته اند) و بیماران دیالیزی نیز به این بیماری مبتلا هستند.
خالکوبی، استفاده از سرنگ مشترک در جمعیت روستایی و محیط های بسته نظیر سربازخانه ها و خوابگاه های دانشجویی از رفتارهای پرخطر در افزایش شیوع هپاتیت C محسوب می شوند.
ویروس هپاتیت D برای همانندسازی خود از ویروس هپاتیت B و امکانات سلول میزبان استفاده می کند. تقریبا ۱۵ میلیون نفر در دنیا آلوده به ویروس هپاتیت D هستند. این ویروس مانند هپاتیت B از طریق مایعات بدن انتشار می یابد. هر دو ویروس با یک روش مشترک به سلول میزبان متصل می شوند. یک فرد ممکن است به عفونت توام هپاتیت B و D مبتلا گردد. هپاتیت D در کودکان و افراد بالغ مبتلا به هپاتیت B ایجاد می شود.
هپاتیت E مانند هپاتیت A از طریق روده منتقل می شود. تمام راه های ممکن انتقال این نوع از ویروس هنوز مشخص نشده است. اما راه مدفوعی ـ دهانی یک راه انتقال قطعی است. هپاتیت A بیشتر در بزرگسالان دیده می شود.
هرچند ویروس های مختلفی می توانند باعث هپاتیت شوند، اما علائم بیماری در انواع مختلف تفاوت زیادی با یکدیگر ندارند. بیشتر افرادی که به هپاتیت مبتلا می شوند علامت و شکایت مشخصی ندارند. اما بعضی افراد علائمی شبیه آنفلوآنزا دارند که عبارتند از: بی اشتهایی، تهوع و استفراغ، تب، ضعف، خستگی و درد خفیف شکم. علائمی که کمتر دیده می شوند شامل ادرار پررنگ و زردی چشم ها و پوست است. تنها راه کشف موارد مثبت از طریق آزمایش خون است.
منبع:jamejamonline.ir
