عمل پرتاب کردن در کودکان لذت بخش است
کودکان در سنین مختلف عادات مختلفی را تجربه می کنند. رفتار هایی مانند جیغ زدن، نیشگون گرفتن اطرافیان، گاز گرفتن و پرتاب اشیا از جمله عادت هایی هستند که والدین می توانند با واکنش های مناسب آن ها را از کودک دور کنند و چیز های زیادی را به کودکان یاد دهند.
کودکان در دوره ی 18 ماهگی تا 3 سالگی پرتاب کردن اشیا را یاد می گیرند و این عمل برای آن ها لذت بخش است. در واقع این عمل آن ها یک مهارت است، مهارتی که در آن فرزند چیزی را از زمین بلند می کند، موفق به باز کردن انگشتانش می شود و با هماهنگی چشم و دستش آن را به گوشه ای پرتاب می کند. کودک با پرت کردن اشیا چیز هایی از قبیل جاذبه را کشف می کند اما آن را به صورت کلمه ی جاذبه نمی شناسد، بلکه می داند با پرتاب چیزی آن شئ بعد از مدت کوتاهی روی زمین می افتد و بالا نمی رود.
یکی دیگر از دریافت های این اتفاق آشنایی کودک با ماهیت اشیائی است که پرتاب می کند، به طور مثال متوجه می شود که وسایلی مانند اسباب بازی هایش زمانی که روی زمین می افتند صدایی تولید می کنند یا زمانی که توپ با زمین برخورد می کند دوباره به سمت بالا حرکت می کند و این اتفاق چندین بار ادامه می یابد.
بی اعتنایی بهترین برخورد در هنگام پرتاب کردن اشیاء با کودک میباشد
آنچه که مشخص می باشد این است که منصرف کردن کودک در سنین پایین از پرت کردن اجسام بی‌فایده است، به جای این کار شما باید به او نشان دهید که چه چیز هایی را در چه مکان هایی می تواند پرتاب کند. این بازی برای کودکان بسیار مفید و آموزنده است، شما تنها زمانی اجازه دارید وارد عمل شوید که کودک در صدد پرتاب شئی خطرناک است که ممکن است به خود یا دیگران آسیبی وارد کند. برای جلوگیری از این کار باید از ظروف و وسایل پلاستیکی استفاده کنید و وسایل خطرناک و سنگین را از دسترس کودک خارج کنید.
باید دقت داشته باشید که در هنگام پرتاب اشیا توسط کودکتان عصبانی نشوید و واکنش سریعی از خود نشان ندهید، زیرا کودکتان به نوعی نقطه ضعف شما را می آموزد و از آن در هنگام خشمش استفاده می کند تا شما را نیز خشمگین کند. بهترین روش برای برخود با این قضیه بی اعتنا بودن به حرکات کودک است. زیرا کودک چه تنبیه شود و چه تشویق همه را با یک چشم می بیند و در هر دو حالت گمان می کند که شما در حال تشویق او هستید و آن کار را بیشتر انجام می دهد.
همانطور که گفته شد بهترین برخود با این قضیه بی اعتنایی و در صورتی که با کارش برای دیگران خطری آفرید او را تنبیه کنید، منظور از تنبیه روش های خشنونت بار نیست و فقط به منظور دادن یک وقفهٔ تربیتی به کودک است. اما به طور کل شما نمی توانید کودک را از پرتاب اشیا منصرف کنید زیرا این بخشی از مرحله بزرگ شدن و استعداد یابی کودکتان است.
شما فقط می توانید که به فرزندتان یاد دهید که چه چیزهایی را در چه مکان هایی می تواند پرت کند. هرچه انواع و تعداد اشیائی که به کودک معرفی می کنید بیشتر باشد او زود تر می تواند خود را با این مسئله وفق دهد و زود تر از دیگر کودکان از مرحله ی پرتاب اشیا عبور خواهد کرد.
توپی نرم برای کودک تهیه کنید تا از وسایل خطرناک استفاده نکند
آموزش به کودکان نو پا بسیار راحت تر و سریع تر از دیگر مراحل سنی صورت می گیرد، برای همین این کودک سریع‌تر یاد می‌گیرد چه چیزهایی را نباید پرتاب کند، البته برای این کار کودک باید چیز های زیادی داشته باشد تا بتواند آن ها را پرتاب کند و حتی برای این عملش نیز تشویق شود.
شما می توانید تعدادی توپ نرم و فومی برای کودک خود تهیه کنید تا در صورت برخورد با وسایل خانه هم اتفاقی رخ ندهد، و همچنین در ادامه می توانید اسباب بی خطر تر و سبک تر دیگری نیز در دسترس او قرار دهید. اینگونه بازی ها برای کودکان بسیار دوست داشتنی و سرگرم کننده است به شرطی که شما هم در کنار کودکتان به بازی مشغول شوید و او را به پرتاب کردن تشویق کنید.
پیامی که کودک باید از والدین دریافت کند این است که پرتاب کردن اشیاء مناسب در مکان و زمان مناسب اشکالی ندارد و اگر وسیله ای مانند گوشی را برای پرت کردن انتخاب کرد، به آرامی گوشی را از او بگیرید و به او یادآور شوید که گوشی برای پرت کردن مناسب نیست و به جای آن می تواند از توپ و یا دیگر وسایلی که در اختیار او گذاشته اید استفاده کند.
زمانی که کودک وسایل خطرناک را به دست می گیرد و به دیگران پرتاب می کند، بهترین روش بی تفاوت بودن به اوست زیرا می فهمد نمی تواند توجه شما را با این کار به خود جلب کند اما باید در نظر داشته باشید که اگر کار او به دیگران آسیبی رساند باید با او برخورد داشته باشید به این صورت که اگر برای بار دوم این کار را تکرار کرد به او بگویید که دیگران با کار او اذیت می شوند و سپس او را از آن جا دور کنید تا وقفه ای در بازی او پیش بیاید و در جایی خلوت به گفته شما فکر کند.
به یاد داشته باشید که برای کودک بهترین مدت زمان، زمانی کوتاه و حدودا یک دقیقه ای است. قاعده‌ٔ خوب یک دقیقه به ازای هر سال از سن کودک است، تا فرزندتان فراموش نکند که به چه دلیل او را از انجام کارش متوقف ساخته اید.
بجای پرتاب کردن وسایل در حین عصبانیت کلمات مناسب به او یاد دهید
به او آموزش دهید تا به جای استفاده از وسایل از کلمات برای بیان احساساتش استفاده کند
زمانی که متوجه شدید کودکتان در زمان عصبانیت از پرتاب کردن وسایل برای ابراز احساساتش استفاده می کند، شما باید دست به کار شوید و او را تشویق کنید تا به جای انجام دادن این کار با فردی که از او عصبانی شده است صحبت کند. به این منظور به او بگویید: اگر از فلانی عصبانی هستی باید با او صحبت کنی تا اونم متوجه اشتباهش بشود و یا بگویید: هرموقع از دست کسی عصبانی شدی بیا به من بگو. ایرادی ندارد اگر گاهی اوقات با تن صدایتان او را از بعضی رفتار هایش منع کنید و احساس نارضایتی تان را به او منتقل کنید.اما فراموش نکنید که نباید هیچ گاه او را برای منع کردن از کارش کتک بزنید حتی اگر فقط زدن روی دستش باشد.
اما اگر حتی با تلاش های مداوم خود و رفتار خونسردی که از خود نشان دادید کودکتان دوباره برای ابراز خشم از پرتاب شیء به سمت دایگران استفاده کرد، شما مجبورید که مانند یک سایه تمام وقت حواستان به او باشد.
گردآوری : بخش کودکان بیتوته
