استئوپروز يا پوکي استخوان يک بيماري پرهزينه بوده که ممکن است لطمات جبران ناپذيري به نيروي کار و سطح رفاه عمومي وارد کند و با توجه به مسن شدن جمعيت کشور اين بيماري در سال هاي آينده شيوع زيادي خواهد داشت که با اجراي برنامه هاي پيشگيرانه مي توان از بروز آن جلوگيري کرد.
استخوان به عنوان يک بافت زنده از دو لايه خارجي ضخميم و لايه داخلي شبكه هايي محكم و سفت شبيه لانه زنبور تشکيل شده است وقتي سوراخهاي ما بين شبكه ها (لايه داخلي) به علت تخريب بافت بزرگ شوند به آن پوكي استخوان ميگويند. در اثر چنين تغييري استخوان ضعيف شده و با كوچكترين ضربه دچار شكستگي ميشود. از دست دادن استخوانها به طور خاموش و بيسر و صدا اتفاق ميافتد و اغلب هيچ علامتي تا زمان رخ دادن شكستگي وجود ندارد.
بيماري استئوپروز ( پوكي استخوان ) را همراه سكته قلبي، سكته مغزي و سرطان ، چهار دشمن اصلي انسان در عصر حاضر است چرا که بعد از 35 سالگي فرايند پوکي استخوان شروع مي شود به نحوي که از سن 65 سالگي از هر 3 زن ، يك نفر دچار شكستگي مهره و پس از 70 سالگي از هر 5 زن يكي دچار شكستگي استخوان لگن بدنبال پوكي استخوان مي شود.
ستون فقرات، ران، لگن، مچ دست و قسمت فوقاني بازو از مهترين اندام هاي بدن هستند که دچار شکستگي مي شوند.
عوامل مستعدكننده پوكي استخوان به دسته قابل كنترل و غيرقابل كنترل تقسيم مي شود كه گروه قابل كنترل شامل ورزش نكردن، كمبود كلسيم و ويتامين D، سيگار كشيدن و رژيم غذايي نا مناسب است که که با اصلاح اين موارد از ابتلا به اين بيماري جلوگيري کرد.
اما عوامل غيرقابل كنترل در پوكي استخوان که در قالب سن، جنس، يائسگي، سابقه فاميلي، نژاد، وزن و اندازه استخوانها، بيماري هاي مزمن و داروها دسته بندي مي شود که از حيطه افراد خارج است.
قطعي ترين روش " اندازه گيري تراكم استخوان" ميباشد كه بدون درد است و با استفاده از دستگاه مخصوص ميزان تراكم در استخوان ران و ستون مهرهها اندازهگيري ميشود که با تشخيص اوليه پوكي استخوان ميتوان آن را متوقف يا از پيشرفت آن جلوگيري كرد.
براي افرادي كه مبتلا به پوكي استخوان هستند، هر نوع ورزشي مناسب نيست. بايد بدانند شروع به ورزش و افزايش فعاليتهاي فيزيكي در هر سني امكانپذير است تداوم ورزش و فعاليتهاي فيزيكي باعث اثرات مثبت بر روي عضلات و استخوانها ميشود ورزشهايي مانند جست و خيز و پريدن و برخي حركات يوگا براي افراد پير مناسب نيستند زيرا ممكن است با ايجاد فشار بر روي استخوان ها سبب ايجاد شكستگي شوند.
ابتلا به کمردردهاي حاد و در نهايت مزمن، شكستگي انتهاي استخوان ساعد و سر استخوان ران و افتادن دندانها از شايع ترين علائم بروز پوکي استخوان است.
کنترل وزن و پيشگيري از چاقي، دريافت كلسيم كافي ( حداقل 1200 تا 1000 ميلي گرم در روز ) و ويتامين دي (800 تا 400 واحد در روز )، پرهيز از مصرف الكل و سيگار ، غذاهاي پرنمك و رژيم پر پروتئين، جايگزين كردن نوشابه هاي طبيعي ( آبميوه ، دوغ، انواع شربت ها ) به جاي نوشابه هاي كافئين دار ( انواع كولا و قهوه )، مصرف روغن هاي غير اشباع مثل آفتاب گردان ، ذرت ، زيتون، قرار گرفتن در معرض نور خورشيد به مدت 30 تا 15 دقيقه ( نور خورشيد از پشت شيشه و لباس بي تاثير است) انجام فعاليت بدني منظم در پيشگيري از ابتلا به پوکي استخوان توصيه مي شود.
هم چنين پزشکان دريافت كلسيم بيش از نياز عادي در موارد حاملگي و شير دهي و احتراز از بارداري مكرر و با فاصله كم را ضروري مي دانند.
زمين خوردن در افراد مسن شايع و از عوارض آن زخمي شدن، شكستگي و بستري شدن در بيمارستان است كه بدنبال آن شخص بطور موقت در انجام كارهاي شخصي خود ناتوان و از اجتماع منزوي ميگردد و دچار ناراحتيهاي روحي و رواني مانند افسردگي ميشود.
كف حمام بايد پوششي داشته باشد كه مانع از ليز خوردن بشود. دستگيرههايي در حمام نصب شود كه بتوان هنگام از دست دادن تعادل از آنها استفاده نمود. استفاده ازصندلي يا چهارپايه در حمام در جلوگيري از افتادن توصيه مي شود.
در آشپزخانه نيز بايد وسايل حفظ تعادل در دسترس باشد. پله ها مجهز به نرده باشد تا هنگام بالا و پايين آمدن بتوان به عنوان تكيه گاه از آنها استفاده كرد.
حركات ورزشي در آب، تحريكات الكتريكي پوست كه باعث تحريك عصب ميشود، همچنين داروها نيز در كاهش درد هنگام شكستگي استخوان اثر بخش هستند.
داروهايي مانند (بيسفوسفوناتها) باعث افزايش تراكم استخوان شده، سرعت و پيشرفت نازك شدن استخوانها را به تعويق مياندازد در نتيجه شانس شكستگي را کاهش مي دهند.
منبع:isna.ir
