اولین باران سنج جهان

اختراع باران سنج

به عنوان اولین باران سنج جهان شناخته می شود که توسط سلسله کره ای چوسون اختراع و استفاده شده بود. این وسیله در خلال سلطنت پادشاه سجونگ کبیر اختراع شده و بین هر یک از دفاتر محلی توزیع گشت. تنها یک نمونه از چوگوگی ها باقی مانده است که گوم یونگ چوگوگی (از لحاظ ادبی به معنی ” چوگوگی که در حیاط دفتر منطقه ای نصب شده است “) نام دارد.

آن به عنوان گنجینه ملی شماره ۵۶۱ کره ثبت، و در سال ۱۷۳۷ توسط پادشاه یونگ جو (بیست و یکمین پادشاه چوسون) در دفتر منطقه ای شهر گونگجو نصب شد. بعلاوه، منابع رسمی در مورد میزان اندازه گیری شده ریزش باران توسط چوگوگی از زمان سلطنت پادشاه جونگ جو تا دوران امپراطور گوجونگ باقی مانده است.

چوگوگی اندازه گیری دقیق میزان بارش باران را در تمام کشور برای مدت ۴۰۰ ساله ای بر اساس جزئیات ماه، منطقه، زمان روزانه و نوع باران ممکن ساخت. دانشمندان سجونگ اندازه گیری های مشابهی در مورد باد با یک بادسنج مخصوصا طراحی شده انجام دادند. در نیمه اول قرن پانزدهم میلادی، هیچ مملکت دیگری وضعیت آب و هوا را به دقت و در یک سطح ملی رصد نمی کرد.

اولین باران سنج جهان

مقصود:

در سال های اولیه سلسله چوسون سیستمی برای اندازه گیری و گزارش میزان بارندگی در یک منطقه برای اهداف کشاورزی وجود داشت. اما روش اندازه گیری بارندگی در آن روزها بسیار ابتدایی بود و این اندازه گیری با سنجش عمق آب باران در گودال ها صورت می گرفت.

ولی این روش نمی توانست مقدار دقیق بارندگی را مشخص کند زیرا تفاوت هایی در میزان آب باران جذب شده در زمین به دلیل طبیعت خاک محلی وجود داشت.

پادشاه سجونگ در سال ۱۴۴۱ برای جلوگیری از خطاهایی از این دست به گوان سانگ گام ( سازمان تحقیقاتی نجوم، جغرافیا، تقویم و آب و هوا پادشاهی چوسون) دستور داد تا بر اساس ایده ولیعهدش (پادشاه مونجونگ آینده) یک محفظه آب باران از جنس آهن بسازند. چوگوگی در روزهای اولیه وجودش عمدتا در نواحی پایتخت مورد استعمال قرار می گرفت.

پادشاه در سال ۱۴۴۲ مجددا به این سازمان تحقیقاتی دستور داد تا سیستمی استانداردسازی شده را برای اندازه گیری و ثبت ریزش باران طراحی کنند. هم چنین وی به فرمانداران مناطق که توسط خود پادشاه انتخاب می شدند فرمان داد تا چوگوگی مشابهی را در حیاط دفاتر هر منطقه نصب کنند تا بتوانند مقدار آب باران را اندازه گرفته و ثبت کنند.

این وسیله هواشناسی در اصل از آهن ساخته می شد اما بعدها انواع دیگری از مس و سرامیک تولید شدند.

ویژگی های ظاهری:

چوگوگی به گونه ای که در بالا توصیف شد، عمدتا از آهن ساخته می شد. با مشاهده تنها مورد باقی مانده، این وسیله با یک حجم به شکل بشکه نفت که بر روی یک تکیه گاه سنگی شش ضلعی به نام چوگوته ثابت شده است ، قابل توصیف می باشد. ارتفاع منطقی چوگوته این معنی را می دهد که ترشحات آب نمی توانند در داخل چوگوگی جاری شوند.

عمق چوگوگی باقی مانده در حدود ۳۲ سانتی متر و قطر آن تقریبا ۱۵ سانتی متر است.

باران سنج های تاریخی

عملکرد :

گمان می رود که اندازه گیری ریزش باران توسط چوگوگی استاندارد سازی شده از ۸ می ۱۴۴۲(تقویم قمری) آغاز گشته است. واژه چوگوگی از آن روز وارد مدارک رسمی سالنامه سلسله چوسون شده است.

آب باران توسط فرو کردن یک خط کش اندازه گیری شده و بر اساس واحد پون (تقریبا ۰٫۳۰۳ سانتی متر (۰٫۱۲۰ اینج)) ثبت می گردید. بعلاوه اطلاعاتی در مورد زمان شروع و پایان باران در هر مورد، همواره و در سرتاسر کشور ثبت می شد.

منبع:tarikhema.org