راهنمای خرید (منبع تغذیه) پاور کیس مناسب

یکی از اولین فاکتورها در خرید پاور توجه به توان آن است

یکی از قطعات اصلی در ساخت یک کامپیوتر خانگی پاور یا همان منبع تغذیه است. انتخاب یک منبع تغذیه خوب البته کار چندان آسانی نیست و فاکتورهای مختلفی مثل توان کلی، ماژولار بودن، درجه‌بندی 80 PLUS و تک‌ریل یا چندریل بودن می‌تواند خرید این قطعه حیاتی را کمی گیج‌کننده و دشوار جلوه دهد. 

حداقل 30 درصد اشکالات و عیوب قطعات سخت افزاری، به نوعی مربوط به انتخاب و نصب پاورهای غیر استاندارد و یا عدم تناسب پاور با سخت افزار مربوطه می باشد. جالب است که اکثر افراد حاضرند با پرداخت هزینه های گزاف، نسبت به خرید و یا ارتقای پردازنده و کارت گرافیک خود اقدام نمایند.

درحالی که عدم توجه به تناسب پاور با سخت افزار مربوطه که عموما هزینه آن 30 درصد قیمت یک پردازنده روز و یا یک کارت گرافیک جدید در بازار می باشد، می تواند در بهترین شرایط ، کارآیی و سرعت عمل سیستم ایشان را با اختلال مواجه سازد و در شرایط حاد تر، موجب آسیب این قطعات گردد.

دانستن چند نکته‌ی ساده در هنگام خرید منبع تغذیه می‌تواند حسابی کمکتان کند تا هم فروشندگان سرتان کلاه نگذارند و هم بتوانید بهترین انتخاب را داشته باشید.

هر زمان هنگام کار با کامپیوتر خود یکی از علائم فوق را دیدید به احتمال زیاد پاور شما دچار مشکل شده است:

1. سیستم روشن نمی شود.

2. سیستم ریست می شود.

3. سیستم هنگ میکند.

4.کارایی سیستم کم می شود.

5. سیستم خود به خود روشن و خاموش می شود.

منبع تغذیه یا پاور ها دارای ابعاد و شکل های مختلفی می باشند، که باید با کیس و مادربرد نصب شده در داخل جعبه رایانه همخوانی و سازگاری کامل داشته باشد.

تمام قطعات درون کامپیوتر برای فعالیت به برق نیاز دارند

نکاتی که باید در خرید پاور به آن توجه کرد : 

توان پاور: 

یکی از اولین فاکتورها در خرید پاور توجه به توان آن است که در تامین انرژی مورد نیاز سیستم، اهمیت به سزایی دارد. توان خروجی پاور به دو صورت روی آن ثبت می شود: توان واقعی یا نامی(نرمال) و توان حداکثر.

توان واقعی به توانی اطلاق می شود که منبع تغذیه کامپیوتر بدون تحمل فشار در شرایط عادی قادر به تامین آن است، در صورتی که منبع تغذیه با توان حداکثر می تواند در حدود 1 دقیقه کار کند و بعد از آن از کار می افتد.

به طور متوسط در کل حدود 150 وات بین توان واقعی و توان حداکثر اختلاف وجود دارد. مثلا منبع تغذیه باتوان 580 وات دارای توان حداکثر 730 وات است و توانایی تحمل بیش از این ندارد. پس همیشه در خرید پاور به میزان توان واقعی آن توجه کنید که ملاک توان اصلی و واقعی پاور کامپیوتر شناخته می شود.

در صورتی که روی یک پاور، میزان توان واقعی ثبت نشده باشد باید به میزان توان خروجی هر شاخه توجه کرد. به این صورت که باید دید پاور مورد نظر روی خروجی 12 و یا 5 ولت توانایی پشتیبانی از چند آمپر را دارد که این عامل نشان دهنده توان واقعی هر ولتاژ خروجی است.

همیشه در خرید منبع تغذیه به این نکته توجه کنید که حداکثر توان واقعی پاور شما در حدود 20 درصد بیشتر از توان مصرفی سیستم شما باشد زیرا این عامل باعث افزایش کارایی و همچنین ماندگاری سیستم و پاور در شرایط سخت کاری می شود.

اما در صورتی که توان مصرفی سیستم شما بیشتر از توان واقعی باشد در شرایطی که سیستم به برق بیشتری برای پردازش های پیچیده نیاز داشته باشد، منبع تغذیه برای تامین برق مصرفی تحت فشار قرار گرفته و در این صورت با افت ولتاژ، سیستم با ولتاژ های نامناسبی تغذیه شده که خود باعث بروز مشکلات زیاد در سیستم خواهد شد.

یکی از قطعات اصلی در ساخت یک کامپیوتر خانگی پاور یا همان منبع تغذیه است

کانکتورهای مورد نیازتان را بشناسید

تمام قطعات درون کامپیوتر برای فعالیت به برق نیاز دارند. حالا این برق را یا به صورت مستقیم دریافت می‌کنند یا به صورت واسطه‌ای از برق قطعات دیگر بهره‌مند می‌شوند. منظور ما در حال حاضر آن قطعاتی هستند که برق را بی‌واسطه دریافت می‌کنند و کابل مستقیمی از پاور به آن‌ها وصل می‌شود. این اتصال که به وسیله‌ی سوکت‌ها انجام می‌شود با تمام سادگی‌اش می‌تواند برایتان دردسر ایجاد کند؛ چرا که برخی سوکت‌ها جدید هستند و در پاورهای قدیمی وجود ندارند، یا اینکه پاور مدنظر شما از یک نوع سوکت خاص، به تعداد کمتری از مقدار مورد نیازتان ارائه می‌دهد. 

به عنوان مثال در حال حاضر مادربرد های موجود در بازار از کانکتور ۲۴ پین برای تامین توان خود بهره می برند، پردازنده ها به طور معمول از دو کانکتور ۴ پین یا یک عدد ۸ پین استفاده می کنند. این موضوع در خصوص کارت گرافیک اندکی متفاوت است و تنوع قابل توجهی در نوع و تعداد کانکتور های مورد نیاز برای کارت گرافیک وجود دارد.

هم اکنون با اطمینان می توانید با در اختیار داشتن دو کانکتور ۸ پین، بسیاری از کارت های گرافیک قدرتمند بازار را روی سیستم خود راه اندازی کنید. وجود دو کانکتور ۶ پین نیز خیال شما را بابت راه اندازی کارت های گرافیک میان رده راحت می کند. هر چند بسیاری از منبع تغذیه های میان رده نسخه ای اختصاصی با عنوان Low Profile دارند که توان مورد نیاز خود را از اسلات PCI تامین می کنند و توانی معادل ۷۵ وات توسط رابط نسل سوم PCI قابل انتقال به کارت گرافیک است و به این صورت نیازی به درگیر شدن با نوع و تعداد کانکتور PCI در پاور وجود ندارد.

نکات امنیتی در پاور:

پاورهای امروزی هر روز قوی تر می شوند و این قوی تر شدن نیاز به توجه بیشتری برای امنیت سیستم دارد زیرا کوچکترین خطا در تنظیم ولتاژ و عدم قطع در شرایط نادرست می تواند باعث بروز مشکلات اساسی در قطعات سخت افزاری شودتکنولوژی های جدیدی در ساختار منابع تغذیه قرار می دهند تا باعث افزیش امنیت آنها شوند.

یکی از این نکات که بدون نیاز به هیچ تخصص خاصی قابل درک است توجه به تفکیک سازی کابل های برق پاور است به طوری که با کمی توجه به پاور های قدرتمند خواهید دید که روی کابل های خروجی آنها یک لایه جدا کننده کشیده شده است.

این عامل باعث افزایش امنیت منبع تغذیه می شود زیرا توان خروجی روی هر خروجی در منبع تغذیه های امروزی بالاست و در صورت عدم وجود این امکانات، امکان بروز مشکلات در پاور وجود دارد همچنین توجه به طراحی مناسب کانکتور های پاور هم در امنیت آن نقش دارد. زیرا نصب اشتباهی این کانکتورها روی قطعات، می تواند باعث بروز ایراداتی در قطعات و حتی مشکل تامین انرژی مورد نیاز سیستم شود.

PFC: امروزه دیگر روی اکثر پاور های موجود در بازار گزینه ی PFC نوشته شده است. در واقع PFC یا Power Factor Correction بخشی در پاور است که با تصحیح و هماهنگی ولتاژ ورودی، باعث استفاده بهینه از توان ورودی و کاهش توان مصرفی توسط پاور می شود. این عامل امروزه در تمام پاور های حرفه ای به عنوان یکی از فاکتور های استاندارد برای پاور شناخته می شود و با وجود این فاکتور مصرف برق توسط پاور های کامپیوتر به مقدار چشمگیری کاهش می یابد.

کولینگ صحیح و متناسب با راندمان می تواند موجب تثبیت عمر مفید پاور گردد

مدیریت کابل کشی و ضخامت کابل ها: 

سیستم کابل کشی در پاورها نیز شامل سه حالت مختلف Non-Modular، Semi/Half-Modular و Full-Modular می شود. منبع تغذیه های ارزان قیمت به طور معمول Non-Modular هستند و این به معنی نصب بودن تمامی کابل ها به صورت پیش فرض روی منبع تغذیه هستند. حتی اگر نیازی به یک کابل یا کانکتور احساس نشود، باید آن کابل را در بخشی از کیس جاسازی کنید و هیچ راهکاری برای حذف آن وجود ندارد.

در پاور های میان رده نیز استاندارد نیمه ماژولار (Semi یا Half) مورد استفاده برند های تولید کننده قرار می گیرد که در این حالت، کابل های اصلی و پر مصرف مانند ۲۴ پین مادربرد، ۴ یا ۸ پین پردازنده، تعدادی کابل ساتا، مولکس و یک کابل PCI به صورت از پیش نصب شده روی منبع تغذیه وجود دارد و سایر کابل های مورد نیاز، توسط کاربر قابل نصب هستند.

اما نوبت می رسد به پاور های حرفه ای که از استاندارد کابل کشی فول ماژولار بهره می برند. در این حالت هیچ کابلی توسط کمپانی روی منبع تغذیه نصب نشده و تمامی کابل ها توسط کاربر قابل نصب یا جداسازی خواهند بود. به این صورت از شلوغی درون کیس جلوگیری می شود و علاوه بر زیبایی در اسمبل، به خنک سازی بهتر فضای داخلی و قطعات موجود در کیس کمک می کند.

نکته دیگری که در خصوص کابل ها اهمیت دارد، ضخامت کابل های منبع تغذیه است که با استاندارد AWG و یک عدد دو رقمی مورد سنجش قرار می گیرند. به عنوان مثال یک منبع تغذیه با استاندارد ضخامت AWG18 نسبت به یک منبع تغذیه با استاندارد AWG24 از ضخامت بیشتری برخوردار است که به طبع آن، کابل های پاور AWG 18 قادر به انتقال جریان بیشتری هستند. اگر به نوشته های روی کابل های منبع تغذیه دقت کنید، مواردی مانند استاندارد ضخامت و حداکثر دمای قابل تحمل کابل ها مشاهده می شود.

شرکت های تولید کننده به طور کلی علاقه ای به بیان ضخامت کابل ها ندارند و به دست آوردن اطلاعات در این خصوص کمی دشوار است. ضخامت و سطح مقطع بیشتر در کابل های یک پاور برای کاربرانی که سیستم گیمینگ حرفه ای با استفاده از دو یا سه کارت گرافیک خریداری می کنند یا ماینر ها اهمیت فراوانی دارد و باید به این نکته توجه کنند.

طراحی پاور یکی از عوامل مهم در افزایش کارایی پاور است

نوع فن به کاربرده شده :

مبحث کولینگ پاور، یکی از مهمترین مباحث در انتخاب پاور می باشد. کولینگ صحیح و متناسب با راندمان ، می تواند موجب تثبیت عمر مفید پاور و افزایش کارآیی آن می گردد. تولید کنندگان پاور در این زمینه راه کارهای مختلفی را اجرایی نموده اند. به صورت کلی پیشنهاد می شود اگر خواهان یک پاور کم صدا هستید، از پاورهایی که یک فن 12 یا 14 سانتی متری برروی خود دارند ، استفاده فرمایید.

(در این روش به دو دلیل صدای کمتری شنیده می شود. اول اینکه فن 12 یا 14 سانتی متری ، دوران کمتری نسبت به فن 8 سانتی متری دارد و بالطبع میزان صدای آن کمتر است و دوم اینکه این پاورها در هنگام نصب برروی سیستم، موقعیت فنشان در قسمت داخلی سیستم قرار می گیرد و از محیط بیرونی کیس ، فاصله بیشتری خواهند داشت که طبیعتا صدایی شنیده شده از آن کمتر می شود).

ولی بهترین و مناسب ترین روش ، جهت تخلیه هوای گرم داخل پاور، استفاده از یک فن 8 سانتی یا دوفن 8 سانتی متری ، که یکی در جلوی پاور و دیگری در پشت پاور قراردارند، می باشد. بدیهی است در این روش، گرمای کلیه سطوح داخلی پاور بهتر تخلیه و موجب تثبیت عمر پاور می گردد.

ولی نقطه ضعف آن، ایجاد صدایی بیشتر از یک فن 12 یا 14 سانتی متری می باشد. البته استفاده از روش STNC در طراحی کولینگ پاور، کمک بسیاری در کاهش صدای فن پاورها در کلیه سایز های متداول نموده است. در این روش، میزان دوران فن و بالطبع صدای آن ، متناسب با حرارت داخلی پاور و میزان اعمال بار برروی آن ، تنظیم می شود و پیوسته فن در کمترین حالت دوران متناسب با حرارت داخلی پاور، کار می کند.

طراحی پاور:

طراحی پاور یکی از عوامل مهم در افزایش کارایی پاور است مثلا نحوه خشک شدن ، زیرا در صورتی که یک پاور از طراحی مناسب برخوردار نباشد در هنگام فعالیت قادر نخواهد بود گرمای تولیدی خود را به طور مناسب خارج کند که در این حالت بروز مشکلاتی مانند تغییر ولتاژهای خروجی به علت افزایش دمای داخلی پاور و یا افزایش دمای قطعات داخلی کیس به علت انتقال گرما به فضای داخلی کیس و حتی کاهش عمر قطعات و کارایی سیستم تا حد چشم گیری خواهد شد.

گردآوری:بخش کامپیوتر و اینترنت بیتوته