به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما؛ به نقل از شبکه تلویزیونی فاکس نیوز، حال به سراغ کسی می‌رویم که در خط مقدم همه این مسائل است. جوئل ویاریل (Villarreal) شهردار دموکرات شهر ریوگراند است. دقیقاً انتظار شما از دولت چیست؟ همواره تصوری وجود دارد که در واشنگتن همه در پی توافق بزرگ با سازمان‌های خیریه هستند. خواسته‌ای که هیچ گاه محقق نشده است. آیا مایلید دست کم تدابیری اندیشیده شود که به تدریج فشار بر شهر شما کمتر شود؟
ویاریل، شهردار ریوگراند در پاسخ گفت: شکی نیست پایان دادن به محدودیت‌های ذیل ماده ۴۲ موجب هجوم مهاجران به مرز‌ها شد. بسیار مایه تاسف است، چون کنگره نتوانست نظام ناکارآمد مهاجرت را اصلاح کند. خوب است که دست کم در واشنگتن هنوز در گفتار به این مسائل پرداخته می‌شود، اما آیا قرار است اقدام عملی انجام شود؟ نمی‌دانم. ضمناً با نظر فرماندار که مهاجرت را به تهاجم تشبیه کرده است، مخالفم. چون در طول تاریخ این سبک گفتار به اتخاذ سیاست‌های مهاجرتی تبعیض آمیز منجر شده است. بنابراین، خیر، این مساله بحرانی انسانی است. شکی نیست که بحران است و باید آن را حل کنیم. البته واشنگتن راه حل مشکلات را دارد. آنچه تلاش می‌کنیم اینجا انجام دهیم، مدیریت کردن ورود مهاجران، همکاری با شهرداران شهر‌های مرزی و فرمانداران در مکزیک است. هم اکنون با آن‌ها همکاری می‌کنیم تا جریان ورود مهاجران را مدیریت کنیم. اما واضح است به کمک ایالت و دولت فدرال نیاز داریم. در مواردی برگزاری نوعی اجلاس سران با حضور فرمانداران ما و مکزیک اقدام بی نظیری است. تا همفکری و مشخص شود اگر دولت‌ها تمایلی به اقدام کردن در این زمینه ندارند، دست کم در سطح ایالتی چه اقدامی می‌توان انجام داد. در ضمن در بیش از سی سال اخیر هیچ یک از دو حزب (جمهوری خواه و دموکرات) اصلاحات جامعی در قانون مهاجرت انجام نداده است. خوشبختانه اکنون قرار است در این حوزه اقدام شود.
بله، اما بار دیگر می‌گویم، بیشترش همان تصور توافق بزرگ با سازمان‌های خیریه است. همه گزینه‌ها از جمله طرفداران قانون دریم (DREAM Act) مطرح است و این‌ها مسئله (مهاجرت) را پیچیده می‌کند. شما به بحران بشری اشاره کردید. شاید از نظر شما تهاجم نباشد، اما هدف نهایی (فرماندار از چنین تشبیهی) منصرف کردن افراد از آغاز چنین سفر پرخطری است. برخی از این مهاجران هزاران مایل را طی می‌کنند؛ زنان جوان و دخترانی هستند که در طول مسیر از آن‌ها سوء استفاده می‌شود. برخی در این مسیر جان داده اند. چه کاری می‌توان انجام داد؟ از دیوار مرزی سخن گفته می‌شود. می‌دانم مساله‌ای جنجال برانگیز شد، اما چه اقدامی می‌توان انجام داد تا افراد از آمدن به آمریکا منصرف شوند، به ویژه حالا که باور مهاجران چنین است که وقتی به مرز آمریکا رسیدی، خود را درون آمریکا فرض کن.
شهردار ریوگراند در پاسخ گفت: متاسفانه کارتل‌ها از چنین اطلاعاتی بهره برداری می‌کنند تا متقاضیان ورود به آمریکا را جذب کنند و قاچاق انسان انجام دهند. مایه تاسف است، چون به کمک اطلاعات و قوانین ما از نظام ناکارآمد مهاجرتی مان سوء استفاده می‌کنند و میلیون‌ها دلار به جیب می‌زنند. میلیارد‌ها دلار صحیح‌تر است. اما برگردیم به سوال شما؛ یقیناً به کمک مکزیک نیازمندیم. شکی نیست می‌توانیم با مکزیک بر سر میز مذاکره بنشینیم، چون به نفع هردو طرف است. مساله، مشارکت دوجانبه است. آمریکا و مکزیک روابطی مبتنی بر همزیستی، نه فقط در تجارت بلکه در مهاجرت، دارند و باید راهی برای متوقف کردن جریان ورود مهاجران به کشور بیابیم. ماده ۴۲ و سیاست "در مکزیک بمانید" (سیاست مهاجرتی مصوب سال ۲۰۱۹) در مدیریت کردن روند ورود مهاجران (به آمریکا) بسیار کارآمد بوده است. اما نکته اصلی ضرروت اصلاح قوانین پناهندگی، قوانین مهاجرت و فرایند صدور روادید ماست. شکی نیست باید دست به کار شد، اما به دلایلی این مسائل و اصلاح نظام ناکارآمد مهاجرت را در اولویت قرار نداده ایم. اما امیدواریم در آینده نزدیک این کار را انجام دهیم. این کنگره از عهده کار بر می‌آید.
