بیوپسی نمونه ای از بافت است که به منظور بررسی دقیق تر بدن از بدن گرفته می شود. هنگامی که آزمایش اولیه نشان می دهد منطقه ای از بافت در بدن طبیعی نیست ، پزشک باید بیوپسی را توصیه کند.
پزشکان ممکن است ناحیه ای از بافت غیر طبیعی را ضایعه ، تومور یا توده بنامند. اینها کلمات عمومی هستند که برای تأکید بر ناشناخته بودن بافت استفاده می شوند. ناحیه مشکوک ممکن است در طی معاینه بدنی یا در داخل آزمایش تصویربرداری مشاهده شود.
در حالی که آزمایشات تصویربرداری مانند اشعه ایکس برای تشخیص توده ها یا نواحی غیرطبیعی مفید هستند ، اما به تنهایی نمی توانند سلول های سرطانی را از سلول های غیر سرطانی متمایز کنند. در بیشتر موارد سرطان ، تنها روش تشخیص قطعی انجام بیوپسی جهت جمع آوری سلولها جهت بررسی دقیق تر است.
همچنین بیوپسی می تواند به شناسایی بسیاری از شرایط دیگر کمک کند. هر زمان سوال مهم پزشکی وجود داشته باشد ، بیوپسی ممکن است به شما کمک کند تا پاسخ دهد. در اینجا فقط چند نمونه ذکر شده است:
• با انجام ماموگرافی توده یا غده ای نشان داده می شود که نشان دهنده احتمال سرطان پستان است.
• خال روی پوست اخیراً تغییر شکل داده و احتمال بروز ملانوما امکان پذیر است.
• فردی به هپاتیت مزمن مبتلا است و مهم است که بدانید سیروز وجود دارد یا خیر .
در برخی موارد ، ممکن است نمونه برداری از بافتی که ظاهر طبیعی دارد انجام شود. این می تواند به بررسی شیوع سرطان یا رد پیوند اندامی کمک کند.
در بیشتر موارد ، برای تشخیص مشكل یا كمك به تعیین بهترین گزینه درمانی ، نمونه برداری انجام می شود.
• بیوپسی سوزنی هسته، سوزن های با سایز متوسط هستند که برای خارج نمودن نمونه ای از بافت مورد استفاده قرار میگیرد .
• بیوپسی سوزنی ریز، که در این روش، از یک سوزن نازک استفاده میشود که به یک سرنگ متصل شده است و باعث میشود که سلولها و مایعات ، بیرون کشیده شوند .
• بیوپسی با روش تصویربرداری ، مانند اشعه ایکس یا سی تی اسکن ، که در این روش پزشک به نواحی خاص مانند ریه ، کبد یا سایر ارگان ها دسترسی پیدا میکند.
• بیوپسی با دستگاه وکیوم که با استفاده از مکش برای جمع آوری سلول ها ، مورد استفاده قرار میگیرد .
بیوپسی انواع مختلفی دارد. تقریباً همه آنها شامل استفاده از ابزاری تیز برای از برداشتن مقدار کمی بافت است. اگر بیوپسی روی پوست یا ناحیه حساس دیگر باشد ، ابتدا داروی بی حسی استفاده می شود.
در اینجا انواع بیوپسی وجود دارد:
بیشتر بیوپسی ها ، نمونه برداری با سوزن است ، به این معنی که از سوزن برای دسترسی به بافت مشکوک استفاده می شود.
فرد در دستگاه سی تی اسکن قرار می گیرد. تصاویر اسکنر به پزشکان کمک می کند تا موقعیت دقیق سوزن را در بافت هدف قرار دهند.
اسکنر سونوگرافی به پزشک کمک می کند تا سوزن را به سمت ضایعه هدایت کند.
از بیوپسی استخوان برای جستجوی سرطان استخوان استفاده می شود. این کار ممکن است از طریق روش سی تی اسکن یا توسط جراح ارتوپدی انجام شود.
از یک سوزن بزرگ برای ورود به استخوان لگن برای جمع آوری مغز استخوان استفاده می شود. این بیماری های خون مانند سرطان خون یا لنفوم را تشخیص می دهد.
یک سوزن از طریق پوست شکم به کبد تزریق می شود و بافت کبد را می گیرد.
مشابه بیوپسی کبد ، یک سوزن از طریق پوست پشت ، به کلیه تزریق می شود.
یک سوزن مواد را از یک توده خارج می کند. به این روش ساده ، آسپیراسیون با سوزن ظریف نیز گفته می شود.
نمونه برداری از چندین سوزن همزمان از غده پروستات انجام می شود. برای رسیدن به پروستات ، یک پروب در راست روده قرار می گیرد.
بیوپسی پانچ روش اصلی بیوپسی است. از تیغه ای دایره ای شکل برای بدست آوردن نمونه ای استوانه ای از بافت پوست استفاده می کند.
برای به دست آوردن نمونه برداری از بافتی که به سختی قابل دسترسی است ، ممکن است جراحی باز یا لاپاراسکوپی لازم باشد. یا ممکن است یک تکه بافت یا کل توده بافت برداشته شود.
نمونه برداری با توجه به دشوار بودن برای به دست آوردن بافت بسیار متفاوت است. اصطلاح پزشکی برای این "تهاجم" است.
• بیوپسی های با حداقل تهاجم (به عنوان مثال ، بیشتر نمونه برداری های پوستی) ممکن است در مطب پزشک در همان بازدید انجام شود که ضایعه کشف شده است. یک تزریق کوچک داروی بی حس کننده می تواند عمل را تقریباً بدون درد کند.
• بیوپسی های تهاجمی بیشتر ممکن است در بیمارستان ، مرکز جراحی یا مطب پزشک متخصص انجام شود. شما می توانید یک جلسه جداگانه برای بیوپسی بگذارید. در بیشتر موارد ، داروهای تسکین دهنده درد تجویز می شود و هر گونه ناراحتی را کاهش می دهد. پس از دریافت این داروها احتمالاً نمی توانید رانندگی کنید.
ممکن است برای مدت چند روز در ناحیه بیوپسی احساس درد کنید. اگر درد قابل توجهی از بیوپسی دارید ، پزشک می تواند داروهای مناسب تسکین درد را برای شما تجویز کند.
پس از جمع آوری و حفظ بافت ، آن را به یک آسیب شناس تحویل می دهند. آسیب شناسان پزشکانی هستند که در تشخیص شرایط مبتنی بر نمونه های بافتی و آزمایش های دیگر تخصص دارند. (در برخی موارد ، پزشک با جمع آوری نمونه می تواند شرایط را تشخیص دهد.)
یک آسیب شناس بافت بیوپسی را زیر میکروسکوپ بررسی می کند. با توجه به نوع ، شکل و فعالیت داخلی سلولهای بافتی، در بیشتر موارد یک آسیب شناس می تواند مشکل را تشخیص دهد.
مدت زمانی که برای گرفتن نتیجه از نمونه برداری لازم است ممکن است متفاوت باشد. در طی یک جراحی ، یک آسیب شناس ممکن است بیوپسی را بخواند و ظرف چند دقیقه گزارش خود را به جراح اعلام کند. نتیجه گیری نهایی و بسیار دقیق در مورد نمونه برداری اغلب یک هفته یا بیشتر طول می کشد.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته