محمد مداح‌حسینی در گفت‌وگو با ایسنا درباره ژانرها و موضوعات نمایش‌های راه‌یافته به سی و دومین دوره جشنواره تئاتر خراسان رضوی اظهار کرد: به صورت کلی پنج الی ۶ الگوی روایی در این تئاترها قابل مشاهده است. حتی ممکن است به لحاظ ساخت ضعف‌هایی بر این آثار حاکم باشد ولی محور فعالیت‌ها خیلی انتقادی است. در حقیقت سخن انتقادی که یک نمایش در حال مطرح کردن آن است، در مرکز نمایش است نه حاشیه آن. برتری عددی آثار این دوره در اختیار موضوعات رئالیستی است. البته تعدادی نمایش با نگاه‌های تاریخی نیز موجود است.
وی همچنین با اشاره به سطح گروه‌های شرکت‌کننده در جشنواره تئاتر استانی امسال افزود: باید به این توجه داشت تئاتر هنری است که همیشه به شرایط اجتماعی وابسته است. طی ۲ سال اخیر تعطیلی نمایش‌ها بابت کرونا، شرایط اقتصادی کنونی و همچنین التهابات اخیر نمی‌توانست بر صحنه نمایش بی‌تاثیر باشد. نمایش به نقد اجتماع وابسته است. بنابراین این روزها تئاتر با یک افت کیفیت مواجه شده است.
عضو هیات بازبینی و نظارت بر اجرای آثار جشنواره تئاتر خراسان رضوی تصریح کرد: البته آنچه در نمایش‌های اخیر دیده شد، این است که یکسری جوان فعال در این عرصه، هم در حوزه بازیگری، هم نمایشنامه‌نویسی، هم کارگردانی، هم موسیقی و هم طراحی صحنه فعالیت‌های خوبی داشته‌اند و اگر به آن‌ها میدان داده و از آن‌ها حمایت معنوی به معنای فرصت دیده شدن، شود، معتقدم آینده خوبی خواهند داشت چرا که همین‌ها هستند که قرار است طی دهه‌های بعدی تئاتر این شهر را بسازند.
مداح حسینی با بیان اینکه مشهد و شهرستان‌های خراسان رضوی استعدادهای خوبی در زمینه تئاتر دارد، با اشاره به ظرفیت‌های شهرستان‌های استان در زمینه نمایش خاطرنشان کرد: باید توجه داشت که به دلیل سیاست‌های مرکزگرایانه، مشهد مرکز تئاتر استان است ولی در این دوره رقابت‌پذیری بین نمایش‌های شهرستان‌ها با مشهد رخ داده بود. البته به صورت کلی مرکزگرایی مزبور موجب شده آثار تولید شده کیفیت نازل‌تری نسبت به مشهد داشته باشد.
وی اضافه کرد: مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی نگاه جدی و عادلانه‌ای به شهرستان‌ها دارد که اگر این نگاه عادلانه حمایت شود و ترویج یابد، شهرستان‌ها نیز می‌توانند در عرصه تئاتر به پای مشهد برسند.
عضو هیات عضو هیات بازبینی و نظارت بر اجرای آثار جشنواره تئاتر خراسان رضوی اضافه کرد: البته شهرستان‌ها با ۲ مشکل عمده در عرصه هنر نمایش مواجه هستند؛ یکی نبود امکانات تماشاخانه‌ای است. در واقع برخی شهرستان‌ها یا تماشاخانه ندارند یا تماشاخانه‌های آن به بخش خصوصی واگذار شده است. موضوع دیگر نیز آموزش است. در برخی شهرستان‌ها با بازگشایی دانشگاه‌ها تا حدودی موضوع آموزش پوشش داده خواهد شد ولی سایر شهرستان‌ها با بحران جدی آموزش مواجه هستند و ساز و کاری برای این موضوع ندارند. بنابراین بسیاری از هنرجویان پس از طی دوره‌های آموزشی به شهرهای بزرگتر می‌روند.
مداح حسینی تاکید کرد: از همین رو ما ناچار از توسعه و گسترش آموزش در شهرستان‌ها هستیم؛ در غیر این صورت چراغ آموزش تئاتر در این مناطق خاموش خواهد شد.
وی افزود: به نظر من باید برای فعالانی که علی‌رغم کمبود امکانات و نبود حمایت‌ها و همچنین امنیت شغلی اینگونه فعالیت می‌کنند، کلاه از سر برداشت و آن‌ها را تشویق کرد. به عقیده من فعالان تئاتر در مشهد و شهرستان‌ها ایثارگر فرهنگی هستند.
عضو هیات بازبینی و نظارت بر اجرای آثار جشنواره تئاتر خراسان رضوی در مورد پیش‌بینی خود از اقبال عمومی نسبت به نمایش‌های این دوره نیز عنوان کرد: در این مورد باید مصداقی سخن گفت ولی به صورت کلی هر اثری که در بستر خود تولید شده، می‌تواند در عرصه نمایش عمومی نیز موفق باشد. این موضوع بستگی به کاهش ایرادات نمایش‌ها هم دارد.
انتهای پیام
