آرتین زهرابی؛ تا برگزاری اولین بازی جام جهانی ۲۰۲۲ زمان زیادی باقی نیست. این رقابت ها از فردا در دوحه پیاتخت قطر برگزار می شود و به لحاظ میزبانی این رقابت ها، برگی از تاریخ مهم فوتبال جهان ورق خواهد خورد.
بی گمان بازی های جام جهانی از جنبه رسانه ای برای تمام کشورهای حاضر در در قطر، اهمیتی ویژه دارد. نمی دانیم مسولان صداوسیما در این زمینه چه برنامه هایی دارند و آیا می توانند با پخش ویژه برنامه ها و دعوت از چهره های سرشناس فوتبال ایران، به ایجاد جذابیت سمعی و بصری کمک کنند یا خیر...
تجربه پخش زنده و برنامه های کارشناسی جام های قبلی، می تواند برای آنهایی که اداره شبکه های صداوسیما را بر عهده دارند پندآموز باشد. به عنوان مثال وقتی اجرای برنامه های مربوط به جام جهانی به عادل فردوسی پور سپرده می شد، خیال صداوسیما بابت جذب مخاطب و کشاندن بینندگان پای شبکه ۳ راحت بود اما تصور می کنیم امروز گردانندگان تلویزیون، خود معترف به این واقعیت تلخ باشند که هیچ کدام از مجریان و گزارشگران حال حاضر صداوسیما، کارکرد فردوسی پور را ندارند و مانند او موفق به جذب مخاطب نشدند. چنان که پس از تعطیلی برنامه ۹۰، هیچ کدام از برنامه های ورزشی صداوسیما به اندازه یک سانتی متر به آنچه در برنامه به محاق رفته فردوسی پورمی دیدیم، نزدیک نشدند.
فردوسی پور حتی اگر برای تماشای بازی های جام جهانی، عازم سفر نمی شد (مثل روسیه ۲۰۱۸) حضورش در استدیو و گزارش ها و تحلیل های کارشناسی مهمانانی که او دعوت می کرد، در جذب مخاطبان میلیونی، تاثیرگذاری غیرقابل قابل انکار داشت اما همه دستاوردهای او با یک تصمیم عجیب و بحث برانگیز بر باد رفت؛ در نتیجه تلویزیون هم که در سال های حضور عادل، در پخش برنامه های ورزشی و جذب مخاطب، به ظاهر موفق عمل می کرد نیز در این وانسفا متضرر شد.
