در میان قربانیان حوادث ایذه برای کیان باید عزادارتر بود. چه آنکه به نظر می‌رسد او گریه‌کن واقعی ندارد و عزاداران ظاهری‌اش فقط از باب فشار به جمهوری اسلامی عزادار و خونخواه او شده‌اند. مادرش هم سر مزار او نمایش سیاسی اجرا می‌کند و با ریتمی ناموزون لالایی سرشار از ناسزا می‌خواند و حاضران دست می‌زنند. پدر کیان هم مجروح و در بیمارستان بستری است، اما مادرش می‌گوید پدر را جمهوری اسلامی به گروگان گرفته است! گویا مجروحی را که در حال خونریزی است، باید رها می‌کردند و به بیمارستان نمی‌بردند؟!
روشن نیست مادر او از کجا می‌دانسته چه ساعتی تیراندازی شروع می‌شود، یا چرا با فرزند خود وسط آشوب بوده‌اند یا چرا نیروهای پلیس به جای آشوبگرانی که ۲۰۰ متر جلوتر بوده‌اند، باید به خانواده‌ای که بی گناه داخل ماشین‌شان هستند، شلیک کنند؟
فیلم‌ها منتشر، شهادت شاهدین موجود و قاتلان هم دستگیر و همه چیز روشن خواهد شد؛ فقط می‌ماند اینکه آیا دروغگویی سیاسی در این کشور جرم نیست؟ چنانکه دروغ‌های پدر مهسا امینی یا علی دایی هزینه‌ای برای آن‌ها نداشت و کسی با آن‌ها برخوردی نکرد.
بیشتر بخوانید:
۲۱۲۲۰
