ادعاهای یک روزنامه نزدیک به رئیسی علیه مولوی عبدالحمید

به گزارش اقتصادنیوز این روزنامه :در طی دو دهه اخیر، مولوی عبدالحمید اظهارات و مواضع مختلفی داشته که حاشیه‌های فراوانی را برای وی، منطقه سیستان و بلوچستان و کشور ایجاد کرده است.  نامبرده بر طبق تحصیلات و تفکرات مذهبی خود (حنفی مذهب بودن)، پیرو تفکر و سلوک حوزه علمیه دیوبندی است و قاعدتاً باید مرزبندی محکمی با تفکر وهابی داشته باشد. مثلاً اهل توسل و زیارت بزرگان و محب اهل‌بیت (علیهم السلام) باشد. اما به دلیل مراوده و ارتباطاتی که با آل‌سعود دارد، سخنانی بر زبان می‌آورد که در تضاد با عقاید حنفی و سلوک دیوبندی‌هاست و در حوزه اندیشه‌های تکفیری وهابیون قرار می‌گیرد. این تضاد‌ها در بسیاری از دفعات، مورد انتقاد علمای حنفی مذهب سایر مناطق ایران قرار گرفته است. 

 

مولوی عبدالحمید به لحاظ سیاسی، طرفدار جناح چپ و اصلاح‌طلبان است و در حوادث سیاسی داخلی به ویژه در جریان فتنه ۸۸، به شکل علنی از این جریان حمایت کرده است، در حالیکه امامان جمعه اجازه ندارند تا به شکل علنی، از یک جناح یا حزب سیاسی طرفداری کنند و منافع ملی را زیر پا بگذارند.

 

در این میان می‌توان یکی از شاذترین و عجیب‌ترین مواضع مولوی عبدالحمید در سال‌های اخیر را، در زمان شیوع بیماری کرونا در ایران دانست. به خصوص در آنجا که عامل شیوع بیماری در ایران را، طلاب چینی جامعه المصطفی معرفی کرده بود! علاوه بر آن، اینکه بیماری کرونا را لشکر خدا عنوان کرده بود که برای عذاب کردن چینی‌ها به آن کشور فرستاده شده! و... از این قبیل.

 

حتی جالب است که وی در سال ۱۳۹۶. ش و در زمان وقوع زلزله کرمانشاه، این اتفاق را به عنوان نزول عذاب از سوی خدا برای گناهان مردمان آن منطقه مطرح کرده بود که البته اظهارات و سخنان نامبرده درباره بیماری کرونا، با واکنش‌های مختلف علمای سنی و شیعه مواجه شد و به شکل مبسوط و علمی، پاسخ ادعا‌های کذائی وی منتشر گشت.

 

همچنین توهین‌های مکرر وی به مسلمانان فلسطین و ادعای اینکه آن‌ها نماز نمی‌خوانند و برای همین نمی‌توانند کشورشان را از چنگال اسرائیل نجات دهند هم از مواردی است که باعث سرازیر شدن سیل انتقادات به سمت مواضع ناصواب وی شده است. دیگر اینکه وی بار‌ها در زمان جنگ سوریه با گروهک‌های تکفیری و داعش، علیه سیاست راهبردی جمهوری اسلامی ایران در سوریه، موضع گرفت و به آن حمله کرد.

 

بررسی مواضع و سخنان مولوی عبدالحمید در طی دو دهه گذشته و عملکرد وی موجب شده است که وی در بسیاری از موارد، به سخنگوی دشمنان نظام در داخل تبدیل شود و وجاهت و مشروعیت وی در نزد بزرگان اهل سنت و عموم سنی مذهبان ایران اسلامی از بین برود. همچنین مواضع ضدملی، توهین‌های ایشان به برخی از مراجع بزرگ شیعه همچون حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی و نشستن بر سفره رنگین آل‌سعود و همراهی سیاسی با آنها، باعث شده که احترام وی در نزد شیعیان ایران هم دچار خدشه اساسی شود.