فوتبال سال‌ها پس از مشروطه به ایران وارد شد، ولی در سال ۱۳۰۲ یعنی در دوره احمدشاه قاجار فوتبال ایران آن‌قدر رشد کرده بود که تیم باشگاهی هم داشتیم و وضعیت این‌طوری بود: «سال ۱۳۰۲ شروع شکوفایی فوتبال بین ایرانی‌ها بود. در این سال تیم کلوپ ایران در یک دیدار مهیج موفق شد انگلیسی‌ها را شکست دهد و مقام قهرمانی را به دست آورد. این اولین‌بار بود که یک تیم تمام ایرانی قهرمان تهران شد... همین تیم در سال ۱۳۰۳ نیز برای دومین سال پیاپی موفق به کسب عنوان قهرمانی گردید... در سال ۱۳۰۴ تیم فوتبال کلوپ تهران تشکیل شد و... عنوان قهرمانی را به دست آورد تا انگلیسی‌ها پای خود را از فوتبال تهران بیرون بکشند».
سال ۱۳۰۶ اتفاق مهم دیگری افتاد و تیم ایران که منتخبی از بازیکنان تیم‌های باشگاهی یا همان کلوب‌ها بود در نخستین بازی مهم در برابر انگلیس با نتیجه ۵ بر ۲ پیروز شد؛ بازی در زمین بالای دروازه دولت بود و نخستین رقابت مستقیم فوتبال ایران و انگلیسی‌ها بود و تقابل نفرات برتر فوتبال تهران با اعضای سفارت انگلیس بود. این پیروزی که خبرش در سراسر تهران و شاید شهر‌های دیگر هم پیچید شور و هیجان بزرگی به وجود آورد به‌حدی که دولت دستور ساخت استادیوم امجدیه را داد. بعد هم دوباره در سال ۱۳۱۹ در استادیوم نوساز امجدیه مسابقه‌ای با انگلیس برگزار شد و در نخستین‌باری که تیم انگلیس به امجدیه آمد باز هم باخت و ماجرا این بود: «در آن سال‌ها ایران فدراسیون فوتبال و تیم ملی رسمی نداشت. تیم ایران در واقع منتخبی از تیم‌های تهرانی نظیر کلوب ایران، کلوب تهران، اسپرت ارامنه، طوفان، شعاع، اجتماعیون و تدین بود... تیم مقابل نیز تیم منتخب انگلیسی‌های مقیم خاورمیانه بود که بازیکنانش از کشور‌های مختلف آمده بودند. این بازی در ورزشگاه امجدیه انجام شد و ایران با تنها گل محمد بلورفروشان یک بر صفر بر تیم منتخب انگلیسی‌ها پیروز شد».
عکسی از تیم فوتبال ایران که در استادیوم امجدیه تیم انگلیس را بُرد. «حسین صدقیانی» ملقب به «پدر فوتبال ایران» (نفر سمت راست در عکس که کلاه بر سر دارد) مربی این تیم بود
منبع: فارس
