تیم ملی کشورمان روز گذشته از هیچ بابت نتوانست هواداران خود را راضی کند چون تلخ ترین و سنگین ترین شکست ایران در تاریخ رقابتهای جام جهانی را متحمل شد و باید قبول کنیم هیچ عامل بیرونی در این ناکامی سهمی نداشت.
داوری اصلاً مشکلی نداشت. واقعیت این است ما خیلی بد بودیم و خیلی تلخ باختیم. این دقیقا همان مسئلهای بود که طرفداران تیم ملی پس از پایان مسابقه بیرون از ورزشگاه خلیفه شهر دوحه روی آن دست گذاشته بودند و از این بابت بسیار ابراز ناراحتی می کردند.
آنها با اشاره به برگزاری بازی با تونس پشت دربهای بسته می گفتند: خیلی دلمان میخواست قبل از شروع جام جهانی به ورزشگاه می رفتیم و مسابقه تیم ملی را تماشا می کردیم اما آقای کی روش مرتب تاکید می کرد همه چیز باید از نگاه مردم پنهان بماند. خوب حالا پنهان ماند ولی واقعاً این تیمی بود که از همه مخفی می کردی؟ اگر قرار است با مخفی کاری به زمین برویم و شش گل از انگلیس بخوریم پنهان کردن یا نکردن تیم ملی اصلا دیگر چه ارزشی دارد؟
