ایسنا نوشت: محسن پیرهادی رئیس فراکسیون شوراها، مدیریت شهری و روستایی مجلس با بیان اینکه در سال های اخیر رقابت شهرهای پیشرفته دنیا بر سر تشویق مردم به عدم استفاده از خودروهای موتوری است اما ما هنوز بر سر علت آلودگی هوا در کلانشهرها به تفاهم نرسیده ایم، بیان کرد: تا زمانی که سیاست ما افزایش بزرگراه‌ها و پارکینگ‌های طبقاتی باشد میزان استفاده شهروندان خودروهای شخصی بیشتر می شود و تنها به افزایش ترافیک شهری و در پی آن آلودگی هوا و دیگر مسائل مرتبط با آن دامن می زنیم.
وی در ادامه اظهار کرد: آمار وزارت بهداشت مبنی بر فوت ۲۰ هزار نفر بر اثر آلودگی هوا در سال گذشته است. در شهری مانند تهران که تعداد خودروها ۶ برابر ظرفیت معابر عمومی است حتی اگر همه خودروهای شهر برقی و هیبریدی تبدیل شوند هم نمی توان آلودگی هوا را به صورت مطلق حل کرد چون عمده ذرات کوچکتر از ۲.۵ امیکرون ناشی از اصطکاک سطح لاستیک با آسفالت است که دیگر ارتباطی به برقی بودن یا نبودن خودرو ندارد.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه راهکارهای کوتاه مدت، معضل آلودگی تهران را حل نخواهد کرد و باید به دنبال راهکارهای اساسی و بلند مدت باشیم، تصریح کرد: بررسی مطالعات و تحقیقات انجام شده، حدود ۸۰ درصد آلودگی هوا در کلانشهرها به ویژه تهران متاثر از وسایل حمل و نقل موتوری متحرک است و ۲۰ درصد باقی مانده به فعالیت های معدنی، صنایع آلاینده ثابت و سیستم های سرمایشی و گرمایشی منازل و چشمه های تولید گرد و خاکی که در اطراف تهران وجود دارد، باز می گردد. بنابراین مهم ترین راهکار برای برون رفت از این شرایط این است که انگیزه استفاده از وسایل حمل و نقل موتوری را در ترددهای درون شهری را کاهش دهیم.
رئیس فراکسیون مدیریت شهری در ادامه تاکید کرد: با گسترش خطوط حمل و نقل ریلی، با ایجاد مسیرهای ایمن و جذاب برای دوچرخه سواری و پیاده روی می توان به صورت غیر مستقیم شهروندان را ترغیب کرد که به صورت داوطلبانه از خودروهای شخصی استفاده نکنند، به هر میزان در این زمینه موفق تر عمل کنیم و تمایل شهروندان را برای استفاده از خودروهای موتوری اعم از موتورسیکلت ها، خودروهای شخصی و تاکسی ها را کاهش دهیم می توانیم امیدوار باشیم که وضعیت آلودگی هوا و به دنبال آن حتی ترافیک درون شهری کاهش پیدا کند. نسخه عبور از این معضل تکراری ورود هماهنگ دولت و مجلس برای اختصاص بودجه بیشتر برای تکمیل طرح های حمل و نقل عمومی است.
پیرهادی همچنین با اشاره به اینکه قانون هوای پاک قریب به ۵ سال پیش در ۳۴ ماده تصویب شد که هدفش کاهش تدریجی آلودگی هوا بود اما همچنان نهادها و سازمان های مرتبط با آن نتوانسته اند به خروجی مشترکی درمورد علت بروز آلودگی هوا برسند، بیان کرد: در کنار ضرورت اجرای این قانون و اجرای تدابیر و هماهنگی ها لازم باید به این نکته توجه کنیم که مدیریت شهری در کشورهای پیشرفته جهان دیگر دنبال این نیست که کیفیت خودرو یا سوخت را بهتر کنند. در شهرهای پیشرفته دنیا برای حل مشکل ترافیک به سراغ تغییر مبلمان شهری، ایجاد مسیرهای جذاب و ایمن دوچرخه سواری، رواج دوچرخه های اشتراکی، پارکینگ های دوچرخه و امنیت و لذت بخش تر کردن استفاده از دوچرخه و ترامواهای شهری روزمینی و زیرزمینی می روند.
