سامان سعادت در روزنامه اعتماد نوشت: چند سال قبل می‌گفتند کی‌روش خیلی شبیه به مردم ایران شده. می‌گفتند او فهمیده راه موفقیت در این مملکت چه شکلی است. اما حالا مشخص شده کی‌روش بیشتر از اینکه شبیه مردم شده باشد شبیه برخی مسوولان شده. این را می‌شود از کنفرانس خبری سرمربی پرتغالی تیم ملی بعد از شکست سنگین ۶ بر ۲ ایران مقابل انگلیس فهمید. جایی که کی‌روش زمین و زمان و حتی تماشاچیان را مقصر دانست تا شکست تحقیرآمیزش را بپوشاند.
انگار این یک پروتکل مشخص بین برخی از مدیران و مسوولان در این مملکت است؛ پروتکلی که می‌گوید اگر خرابکاری کردی نیازی نیست بپذیری و توضیح بدهی و عذربخواهی. فقط چشمانت را ببند و هرکه دم دستت رسید مقصر جلوه بده. گردن نگیر. فرار رو به جلو کن. درست در جایی که باید پاسخگو باشی سوال بپرس! اینها درست کارهایی است که کارلوس کی‌روش در ۲۴ ساعت بعد از شکست فاجعه‌بار تیمش در جام جهانی انجام داده. عین کارهایی که بعد از باخت سنگین مقابل ژاپن در جام ملت‌های آسیا انجام داد.
سرمربی تیم ملی بعد از بازی به جای اینکه در مورد ترکیب پراشتباهش و روند آماده‌سازی تیم توضیح بدهد اظهار داشت ترکیب مشکلی نداشت! در عوض او انگشت اشاره‌اش را به سمت تماشاگران گرفت و گفت آنهایی که نمی‌خواهند تیم ملی را تشویق کنند بهتر است در خانه بمانند! درست عین جمله‌ای که چند سال پیش یک کارشناس در تلویزیون خطاب به معترضان گفت «اگر دوست ندارید جمع کنید بروید». پیرمرد پرتغالی بدون اینکه خنده‌اش بگیرد از قدرت زیاد تیم ملی انگلیس گفت انگار که فوتبال‌دوستان ایرانی خودشان نمی‌دانستند با چه تیمی بازی کرده بودیم. انگار ما تصور کرده بودیم رقیب‌مان گوام است و این آقای کی‌روش بود که به ما یادآوری کرد نخیر! حریف انگلیس بوده.
سرمربی تیم ملی که بدون شک از همان نیمه نخست که تیم ملی سه هیچ عقب افتاده بود و شانسی برای بازگشت نداشت توی ذهنش مرور می‌کرد چطوری این گندکاری را جمع‌وجور کند، خیلی سریع متوجه شد باید این باخت را بیندازد گردن شرایط خاص ایران و فشار روی بازیکنان. به خاطر همین چند ساعت بعد از اینکه در کنفرانس خبری تشویق نکردن هواداران را عامل باخت تیم عنوان کرده بود کلیپی شامل برخی کامنت‌ها و پست‌های اعتراضی مردم به بازیکنان تیم ملی در چند وقت اخیر منتشر کرد و زیرش نوشت بازیکنان دشمن ما نیستند!
در درجه اول همین که سرمربی تیم ملی بعد از باخت تیمش با آن نتیجه فاجعه و در شرایطی که سه روز تا بازی بعدی وقت دارد دنبال جمع کردن متریال چنین کلیپی به شکل پرونده‌سازها رفته عجیب است. انگار کی‌روش از همین حالا می‌خواهد جوابیه پر و پیمانی برای حذف تیم ملی در مرحله گروهی آماده کرده باشد. در مرحله دوم این کار کی‌روش باعث می‌شود مردم خیلی راحت او را مخاطب قرار دهند و بگویند: آقای کی‌روش! فقط مانده بود بعد از صداوسیما شما بیایی به ما درس دشمن‌شناسی بدهی! فقط مانده بود شما به ایرانی‌ها بگویی چه کسی دشمن ماست و چه کسی دوست! فقط مانده بود شما برای ما تعیین تکلیف کنی که تیم ملی را چه شکلی و به چه نحوی تشویق کنیم. همین را کم داشتیم که تو به ما بگویی با تیم ملی کشور خودمان چه برخوردی داشته باشیم!
تمام این اظهارات در شرایطی است که کی‌روش باید پاسخ بدهد به عنوان سرمربی تیم ملی برای حل مشکلات چه کار کرده. کی‌روش باید به جای مقصر جلوه دادن کامنت‌ها و پست‌های اینستاگرامی و توییتری بگوید با چه تفکری تیم را وارد زمین کرد که بازیکن تیم ملی ایران جرات دو قدم حمل توپ را نداشت. چطور تیم را آماده کرده بود که ایران حتی نتوانست یک شوت به سمت دروازه انگلیس در نیمه نخست بزند. چرا روزبه چشمی را وسط دو مدافع بازی داد؟ چرا هرچه هافبک دم دستش بود ریخت در زمین و در نهایت از پس مهار سه هافبک انگلیس که میانگین سنی‌شان کمتر از ۲۲ بو، برنیامد؟
خیر! کی‌روش قرار نیست به این سوالات جواب بدهد. او یاد گرفته فقط توجیه کند. فقط علت بتراشد و دیگران را مقصر جلوه بدهد. برای دیگران خط و نشان بکشد و در نهایت هم دلارها را به جیب بزند و با یک بوسه بر مچبند به رنگ پرچم ایران شومن بازی‌اش را تکمیل کند. او باید شعور ایرانی‌ها را هدف قرار دهد و بگوید بازی با انگلیس در جام جهانی را به عنوان یک برنامه تمرینی در نظر داشته!
بدون شک کی‌روش تمام تجربه و تخصصش را از همین حالا به کار گرفته اما نه برای موفقیت تیم ملی برای توجیه باخت‌های خودش. مطمئنا فردا روزی اگر یک نفر در یک کنفرانس مطبوعاتی از او بپرسد چرا بعد از بازی به تماشاگران پریده و چنین توجیهات احمقانه‌ای را ردیف کرده پاسخ می‌دهد «من می‌خواستم رسانه‌ها و مردم به جای بازیکنان روی من متمرکز شوند و من به نوعی با از خودگذشتگی خودم را سپر بلای بازیکنان کردم» اما کیست که نداند این نقشه‌ها درست عین اتوبوس دفاعی‌اش نخ‌نما شده.
این چند خط آخر را باید مستقیما خطاب به کی‌روش نوشت. مستر سی‌کیو! آن زمان که با رفیق شفیقت جناب آقای تاج به فوتبال ایران بازگشتی گفتی می‌دانی در چه شرایطی تیم را تحویل گرفته‌ای. پس لطفا قصه برای ما تعریف نکن. تشخیص دوست و دشمن را به عهده خود ما بگذار. همانطور تصمیم برای تشویق کردن یا نکردن. تو کار خودت را درست انجام بده. اگر بلد هستی! تیم ملی دو بازی پیش رو دارد. گوش ما از توجیهات و فرارهای رو به جلو پر است. ما دلارهای این مملکت را نریختیم به پایت که بگویی نشد و نمی‌شود و فشار هست و بازیکنان ناراحتند. این کارها را یک مربی با مدرک درجه D آسیا هم می‌توانست انجام دهد. تخصصت را به جای بازی‌های روانی و رسانه‌ای در فوتبال نشان بده. ترکیب درست بچین. تیم را با ترس و لرز راهی میدان نکن.
