ویولت جزو پرستار و مهمانداری خوش شانس بود که از سانحه غرق شدن کشتی تایتانیک و دو کشتی دیگر جان سالم به در برد.
روزیاتو نوشت: در دهه ۱۹۰۰ میلادی، کشتی‌های مجلل تفریحی بسیار پرطرفدار شدند و مسافران دریایی پول‌های قابل توجهی برای سوار شدن به این کشتی‌ها پرداخت می‌کردند. برای ویولت جزوپ، زندگی ماجراجویانه به عنوان مهماندار کشتی تفریحی در سن ۲۱ سالگی آغاز شد. او آن زمان اصلاً تصور نمی‌کرد که روزی بازمانده سه سانحه تاریخی غرق شدن کشتی‌های تفریحی باشد و نام او در کتاب‌های تاریخی ذکر شود.
ویولت در سال ۱۸۸۷ در آرژانتین به دنیا آمد و یکی از ۶ فرزند خانواده بود. او در کودکی به سل مبتلا شد، اما به شکل معجزه آسایی زنده ماند. وقتی که ۱۶ ساله شد، ویولت شاهد مرگ پدر دوست داشتنی اش بود، اتفاقی که نقل مکان خانواده اش را به انگلیس در پی داشت. چند سال بعد بود که او در سن ۲۳ سالگی تصمیم گرفت قدم جای پای مامدرش گذاشته و مهماندار شود. مسیر ماجراجویی‌های او در دریا با کشتی مشهور White Star Line و کشتی RMS Olympic آغاز شد.
ویولت در ابتدا برای پیوستن به تیم خدمه کشتی تفریحی Olympic کمی دودل بود، زیرا از شرایط بد آب و هوایی در هنگام شروع سفر می‌ترسید، ترسی که البته بر آن غلبه کرد. در ۲۰ سپتامبر ۱۹۱۰، دو کشتی تفریحی با هم برخورد کردند، اما خوشبختانه هیچ تلفات انسانی در پی نداشت. در واقع هر دو کشتی توانستند به سلامت به لنگرگاه‌های خود بازگردند. اما تحقیقات نشان می‌دهد که صدمات وارد شده به کشتی Olympic بسیار بیشتر از برآورد‌های اولیه بوده و هزینه تعمیر آن به عدد قابل توجه ۷۵۰۰۰ دلار رسید.
ویولت هنگام برخورد کشتی تایتانیک با کوه یخی در خواب بود
بعد از سانحه برای کشتی Olympic، ویولت از پیوستن به خدمه یک کشتی تفریحی جدید چندان خوشحال نبود، اما توسط دوستانش ترغیب شد که این فرصت طلایی را از دست ندهد. تنها ۵ روز پس از شروع سفر کشتی تایتانیک در ۱۰ آوریل ۱۹۱۲، این کشتی دچار سانحه شد.
در هنگام برخورد کشتی تایتانیک با کوه یخ، ویولت از تختخواب کابین خود خارج شده و به سمت عرشه دوید جایی که به زنان و کودکان کمک کرد سوار قایق‌های نجات شوند. وقتی نوبت خود او رسید، ویولت سوار قایق نجات شماره ۱۵ شده و یک بچه گمشده را نیز به همراه داشت.
در کنار دیگر بازماندگان این سانحه، ویولت نیز بعد از ۸ ساعت روی آب بودن توسط یک کشتی نجات داده شد و در تمام این مدت از کودک گمشده مراقبت می‌کرد. بعد از آن بود که مادر واقعی آن بچه به سمت او دویده و بدون یک کلمه حرف زدن، بچه اش را از آغوش ویولت قاپید.
یک سال پس از سانحه تراژیک تایتانیک، ویولت به عنوان پرستار برای صلیب سرخ بریتانیا مشغول به کار شد. کشتی HMHS Britannic که در ابتدا یک کشتی مسافربری بود به یک بیمارستان سیار دریایی تبدیل شده و در یک سانحه در دریای ایگن دچار سانحه و انفجار ناگهانی شد.
ویولت به درون دریا پرید، اما به زیر کشتی کشیده شده و در اثر برخورد با بدنه سر او به شدت آسب دید. از ۱۰۶۶ مسافر این کشتی، ۳۰ نفر نتوانستند به موقع از کشتی در حال غرق شدن فرار کنند و جانشان را از دست دادند. سال‌ها بعد، ویولت از سردرد‌های شدید به پزشک شکایت کرد و آنجا مشخص شد که هنگام فرار از سانحه کشتی بریتانیک دچار شکستگی جمجمه شده است.
تماس تلفنی عجیب از کودکی که نجات داده بود
علیرغم سختی‌ها و تجربه سه سانحه مرگبار، ویولت دچار ترس از کشتی و دریا نشده و تا سن ۶۳ سالگی عمده زندگی خود را سوار کشتی‌های بزرگ بود. سال‌ها بعد او تماسی اسرارآمیز از یک شخص ناشناس دریافت کردکه از او پرسید آیا همان زنی است که یک بچه را از کشتی در حال غرق تایتانیک نجات داده است؟ وقتی ویولت به این سوال پاسخ مثبت داد، کسی که آنسوی تلفن بود گفت: «من همان بچه ام» و قطع کرد. نکته جالب این بود که ویولت تا آن لحظه ماجرای خود و آن کودک را با کسی در میان نگذاشته بود.
