به گزارش خبرگزاری صدا وسیما به نقل از آی ای، ماموریت کاوشگر استقامت (Perseverance) ناسا در مریخ تاکنون چندین کار شگفتانگیز انجام داده است. این کاوشگر سال گذشته تأیید کرد که دهانه جیزرو (Jezero Crater) در مریخ، زمانی یک دریاچه عظیم بوده است. اکنون، نتایج یک پژوهش جدید نشان میدهد که مولکولهای آلی به وفور در این آبها وجود داشتهاند. طبق گزارش IFLScience یافتهها، شواهد قانعکنندهای ارائه میکنند که نشان میدهد حیات ممکن است زمانی در سیاره سرخ وجود داشته باشد.
مریخ نورد استقامت در فوریه ۲۰۲۱ روی مریخ فرود آمد. این مریخ نورد پس از گذراندن ۲۰۸ روز مریخی و بررسی این سیاره، اکنون شواهد قانع کننده جدیدی ارائه کرده است که نشان میدهد، زمانی مولکولهای آلی در دریاچه محل فرود این مریخ نورد (دهانه جیزرو) فراوان بوده است.
دکتر جوزف رازل هالیس از موزه تاریخ طبیعی لندن و یکی از نویسندگان پژوهش جدید در مصاحبهای با IFLScience گفت: به نظر میرسد دهانه جیزرو همان چیزی است که ما بر اساس تصویربرداری مداری به آن مشکوک بودیم. این مکان در حدود سه تا سه و نیم میلیارد سال پیش یک دریاچه بوده است و این برای ما واقعاً هیجانانگیز است، زیرا آب مایع در مریخ در ۳ میلیارد سال پیش و تقریبا همزمان با تکامل حیات در زمین، وجود داشته است. اکنون سوال این است، آیا آب در مریخ، حاوی بلوکهای سازنده حیات نیز بوده است؟
محققان از دادههای ابزار SHERLOC که روی مریخ نورد استقامت تعبیه شده است، برای تجزیه و تحلیل سنگهای دهانه جیزرو و تشخیص فلورسانس ترکیبات آلی خاص استفاده کردند.
پژوهشگران توضیح دادند که این ترکیبات میتواند منجر به تکامل حیات در مریخ شود. با این حال، آنها باید قبل از اینکه هر گونه نتیجهگیری قطعی را بیان کنند، نمونههای سنگی مشابه را با جزئیات بیشتری در اینجا روی زمین تجزیه و تحلیل کنند.
این دقیقاً همان چیزی است که اتفاق خواهد افتاد، زیرا مأموریت بازگشت نمونه مریخ ناسا و آژانس فضایی اروپا در حال توسعه فناوری مورد نیاز برای بازگشت نمونهها از مریخ به زمین هستند تا دانشمندان بتوانند آنها را تجزیه و تحلیل کنند. آژانسهای فضایی انتظار دارند این کار را در مقطعی در دهه ۲۰۳۰ انجام دهند.
در اکتبر سال گذشته، مطالعهای تایید کرد که دهانه جیزرو دریاچهای بزرگ بوده که حدود ۳.۷ میلیارد سال پیش از رودخانهای کوچک تغذیه میشده است. اکنون، جستجو برای نمونهها ادامه دارد و مریخنورد استقامت و کنجکاوی به اکتشافات هیجانانگیز خود ادامه میدهند.
هالیس و دکتر اوا شلر، یافتههای خود را در مقاله جدیدی در مجله Science منتشر کرده اند.