خبرگزاری میزان - بحث انتخاب کادرفنی تیمهای پایه کاراته به قدری طولانی شده که گویی برای دوستداران این رشته تبدیل به یک آرزو شده است! انتخاب کادرفنی در مجموعهای که تعداد مربیان سطح بالای زیادی دارد نمیتواند کار دشواری باشد، اما گویا مسندنشینان کاراته برای تعیین تکلیف کادرفنی این تیمها حالا حالاها زمان نیاز دارند.
آیندهسازان کاراته بیش از یکسال است که به حال خود رها شدهاند و کمیتهفنی هم تا به امروز هیچ تاثیر مثبتی در تسریع روند تصمیمگیری برای تیمهای پایه نداشته و به نظر میرسد هدف از تشکیل این مجموعه تیمکشی مسئولان فدراسیون برای روز مبادا بوده است. اینکه تمام برنامه و سرمایهگذاری یک فدراسیون نباید روی تیم بزرگسالان باشد برای همگان واضح است، اما مشخص نیست چرا برخیها دوست ندارند موضوع به این سادگی را باور کنند.
اگر هدف موفقیت در المپیک است، این اتفاق نباید به قیمت نسلسوزی در کاراته تمام شود. مگر ملیپوشان بزرگسال کاراته که جزو بهترینهای دنیا به شمار میروند قرار است چند سال دیگر روی تاتامی افتخارآفرینی کنند؟ قهرمانان بزرگی مانند ذبیحالله پورشیب، سجاد گنجزاده، بهمن عسگری و حتی حمیده عباسعلی قرار است چند سال دیگر بار مدالآوری کاراته را به دوش بکشند؟
درست است که تمام رشتههای المپیکی تمرکز خود را معطوف حضور پرقدرت در این رویداد بزرگ کردهاند، اما آیا این کار باید به قیمت خراب کردن آینده یک رشته ورزشی باشد؟ آیا عدم اعزام آیندهسازان کاراته به رقابتهای بینالمللی کافی نبود که حالا افراد تصمیم گیرنده برای انتخاب مربی هم دست روی دست گذاشتهاند.
احتمال دارد اسفند ماه سال جاری رقابتهای قهرمانی کشور کاراته در ردههای پایه برگزار شود و امید است تا آن موقع مربیان این تیمها مشخص شده باشند تا مبادا استعدادی از چشم کسی دور بماند.
کاراته یکی از پرافتخارترین رشتههای ورزشی کشور به شمار میرود که موفقیتهایش در سالهای اخیر موجب شادی و سربلندی جامعه ورزش شده، اما امروز و فردا کردنهای مکرر مسندنشینان این فدراسیون برای انتخاب کادرفنی تیمهای پایه که بیش از یکسال به طول انجامیده را هنوز کسی درک نکرده است.
کاراتهایها از پیش از شیوع ویروس کرونا درصدد معرفی مربیان تیمهای ردههای پایه بودند و امیدواریم حداقل تا ریشهکن شدن این ویروس منحوس تکلیف مربیان این تیمها مشخص شود!
انتهای پیام/