امروزه به علت آلودگی های موجود می توان خیلی از سبزی ها را در آپارتمان و خانه خود کاشت و با اطمینان مصرف کرد. در این مجموعه آموزش ساده سبزی کاری را برای شما بیان کرده ایم با ما در پرشین وی همراه باشید .
پیازچه پیازچه ، گیاهیست دائمی .ولی در خانه و مزرعه به عنوان گیاه یک ساله یا دوساله کاشته می شود .محل اصلی و بومی این گیاه کاملا روشن نیست ولی عدهای معتقد هستند که از سیبری ، یا اروپای شرقیبه نقاط دیگر جهان منتقل شده است .برگهای این گیاه باریک و به ارتفاع ۲۵ تا ۳۵ سانتیمتر می رسد .رنگ برگ پیازچه ، سبز تیره است و در سال دوم گل می دهد.گل پیازچه ، از نوک ساقه میانی که تا ۱۰۰ سانتیمتر ارتفاع پیدا می کند و به شکل لولهای میباشد .
روش کاشت بذر این گیاه را با توجه به آب و هوای محل ، از اوایل اسفند ماه تا اواخر خرداد ماهمی کارند .به این منظور بایستی ابتداء زمین را کاملا آماده ساخت و با کود کافی تقویت نمود.
پس از آن که بذر را در زمین پاشیدند روی آنها را با کمی خاک برگ پوسیده و یا خاکنرم می پوشانند.این گیاه به دو صورت خطی و دستپاش کاشته می شود .در طریقه دستپاش ، وجین کردن و بیرون آوردن علفهای هرز مشکل خواهد بود.
۲) مَرزِه مرزه گیاهیست یک ساله ، محل اصلی و اولیه این سبزی را قسمتهای جنوبی کشور فرانسه می دانند .روی ساقههای مرزه شاخههای زیادی می روید و بوته آن به ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر می رسد.برگهای آن باریک وکشیده بوده و بسیار خوشبو و معطر می باشند.این گیاه برای معطر ساختن غذاها و به صورت خام مصرف می شود.گلهای این گیاه ریز و صورتی رنگ می باشند .
روش کاشت این گیاه را می توان از اواسط فروردین ماه تا اواخر اردیبهشت ماه با توجه به وضع هوا کاشت .مرزه در خاکهای سبک و شنی ماسهای بهتر عمل می آید.در زمان برداشت شاخههای جوان و کوچک را برای مصرف قطع میکنند و مجددا شاخههای جدید رشد کرده و قابلبرداشت می گردند.مرزه را بصورت کرتی و دستپاش می کارند.
۳) نعناع نعناع ، گیاهیست دائمی که به صورت خودرو ، می روید و به هیچ عنوان وسیله بذر کشت نمی شودنعناع با ریشه دوانیدن خود بخود زیاد می گردد.برگ این گیاه سبز تیره و کنگره کنگره و بسیار معطر می باشد.مصرف آن به دو صورت خشک شده و تازه بوده و تازه آن همراه خوراکیها ، مصرف می شود.برای معطر ساختن شیرینی و تُرشی بکار می رود و خشک شده آن را برای معطر ساختن دوغ و ماستو خیار نیز مصرف می کنند.انواع مختلفی از این گیاه وجود دارد .در ایران ۱ تا ۲ قسم آن بیشتر کاشته نمی شود .
روش کاشت ریشه نعناع را به قطعات چند سانتیمتری تقسیم نموده و در نقاط مختلف به خصوص در کنارباغچه می کارند.این ریشهها ، پس از سبز شدن بسرعت ریشه دوانیده و ساقههای جدید را بوجود می آورند.نعناع را بهر طریقی که بکارند نتیجه نهایی به صورت نامنظم و کَرتی خواهد بود ، چون ریشهها به اطرافمی دوند و ساقه می دهند.
۴) ترخون ترخون، گیاهیست دائمی که محل اصلی و اولیه آن را در سیبری ، اروپای شرقی و آسیای شمالیمی دانند .از ریشه این گیاه ، هرساله ساقههای زیادی می روید که گاهی بلندی آنها به ۷۰ تا ۸۰ سانتیمتر میرسد.برگ این گیاه باریک و بلند و به رنگ سبز تیره بوده و مزه آن تُند و بسیار معطر میباشد.ترخون را به عنوان سبزی خام مصرف می کنند و برای معطر ساختن خیارشور و سالاد و غیره استفاده میکنند.
روش کاشت ترخون را بوسیله ریشه تکثیر می کنند.به این ترتیب که اوایل بهار ریشهها را از زمین خارج ساخته و قطعه قطعه می کنند.هر قطعه را در نقطهای جداگانه به صورت خطی و یا متفرق می کارند .معمولا چون ریشه گسترش پیدا می کند ، فاصله بین ریشهها را در زمان کاشت بین ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتردر نظر می گیرند.پس از کاشت ریشهها آبیاری زمین ضرورت دارد.برداشت این گیاه با توجه به وضع هوا و درجه حرارت از یک ماه بعد از کاشت صورت می گیرددر نقاط معتدل و گرم محصول طرخون زودتر از سایر سبزیها به دست می آید و به عنوان سبزی نوبر
مصرف می شود .
معمولا ریشههای این گیاه که در یک محل کاشته شده باشد پس از ۳ سال محصول کمتری خواهد داد.لذا بایستی مجددآ نسبت به خارج ساختن ریشهها و دوباره کاری آنها اقدام شود .در موقع کاشت بایستی سعی شود که ریشههای کهنه و پوسیده را جدا کرده از زمین خارج ساخت و ریشههایجوان را انتخاب نموده و کاشت.آبیاری این گیاه به فاصله هر ۵ روز ضرورت دارد .
جام جم سرا – مجله اسنپ مارکت