به گزارش "ورزش سه"، صدرا محرابی روزنامه نگار قدیمی ورزش که دوستی نزدیکی با مرحوم مهرداد میناوند داشت و رازهای زیادی را به واسطه این رابطه صمیمانه از این پیشکسوت فقید در سینه دارد، یادداشتی احساسی را بعد از درگذشت میناوند منتشر کرده است.
او در این یادداشت نکاتی را خطاب به آریا فرزند میناوند نوشته و حرفهای جالبی را در آن آورده است.
یادداشت این روزنامه نگار در ادامه است:
"یه آدم چقدر مى تونه مثبت باشه؟ خوش قلب و مهربون. بد کسى رو نخواد. مهرداد میناوند یه همچین آدمى بود. این رو براى اونهایى مى نویسم که شاید اون رو از نزدیک نمی شناسن. و چیزی که از مهرداد تووی ذهن شون مونده، مربوط به همین اواخر و کری خونی هاش باشه. و مهرداد میناوند رو در پس همه این سال ها فراموش کردن. مهرداد اولین کسی بود که چمپیونز لیگ اروپا بازی کرد. شب های سه شنبه و چهارشنبه امیدمون به این بود که شاید شبکه سه بازی مهرداد رو مستقیم نشون بده. دوره قهرمان های واقعی. علی دایی و خداداد عزیزی. مهرداد یکی از اونها بود. وقتی پاش به مغازه دو نبش ادکلن فروشی اش در مرکز خرید میلاد نور در شهرک غرب می رسید، کل پاساژ برای گرفتن عکس یادگاری با اون صف می بستن. با اون مینی کوپر بی نظیر و استثنائى اش در دوره اى که تهران به غیر از پژو و پراید، ماشین دیگه اى پیدا نمى شد. اون روزها معروفیتش دست کمی از علی دایی نداشت. همه جا حرف از مهرداد بود. مهرداد محبوب، مهربون و موفق بود.
مهرداد از رفیق هاى بد قطعا خیلى ضربه خورد. از اوج شهرت و پول و اعتبار تا رسیدن به بدبختی و ناراحتی و افسردگی، زندگی مهرداد دو نیمه کاملا متفاوت داشت. اما هیچ وقت کم نیاورد. اشتباهاتش رو قبول کرد. دوباره سعی کرد بلند بشه. انگیزه اش همیشه، آریا بود. پسرش که متاسفانه نتونست بغلش کنه. کاش آریا، بدونه باباش خیلی خیلی آدم خوبی بود. مهرداد تووی زندگی اش، اشتباه زیاد داشت. اما کدوم مون اشتباه نکردیم؟ کدوم مون خطا نکردیم؟ مهرداد باهوش نبود. بلد نبود ادا در بیاره. ادای آدام خوبا رو در بیاره. هر چی که بود همون بود. بی ریا و صاف.
کاش دوباره با صدای علی پروین یا علی دایی، بهم زنگ بزنه. کاش این خبر دروغ باشه. کاش پژمان جمشیدی دوباره جام ستاره رو راه بندازه. مهرداد، هم اونجا باشه. منتخب جام جهانی ۹۸، دوست داشتنی ها. مهرداد میناوند. لعنت به این زندگی.
آریا! بابات درجه یک بود. می تونی بهش افتخار کنی. همه این سال ها فکر و ذکرش تو بودی فقط. آقا مهرداد، دوستت داریم. دلتنگتیم شدید.
اگه این همه آدم برایت گریه می کنند و استقلالی و پرسپولیسی، از خبر رفتنت به هم ریخته اند، یعنی، چیزی که از تو به جا مانده، خاطره و ردپای خوب بوده است. واقعا هم همین طور است. غیر از خوبی، چیزی از تو بر ذهن دوستانت نمانده است. دوست داشتنی بودی، هستی و خواهی بود."
