به گزارش بهداشت نیوز، دکتر مرتضی نخعی امرودی؛ ارتوپد، جراح شانه و آرنج و دانشیار دانشگاه علوم پزشکی ایران در این باره گفت: آرتروز آرنج مانند آرتروز دیگر مفاصل، یک بیماری اکتسابی است، یعنی پس از گذشت زمان در بدن حادث می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: هرکدام از مفاصل بدن می‌توانند به آرتروز مبتلا شوند و آرتروز آرنج یکی از آنها است؛ اما آرتروز برخی مفاصل مانند آرتروز انگشتان، زانو، ران و شانه شایع‌تر از آرتروز آرنج هستند. این بیماری معمولا افراد میانسال را درگیرمی کند. نام دیگر بیماری آرتروز آرنج، سائیدگی مفصل آرنج است.
این جراح شانه و آرنج مطرح کرد: در صورت ابتلا به آرتروز، غضروف مفصلی که بین دو استخوان دو طرف مفصل قرار دارد به دلایلی جنس خود را از دست می‌دهد، نرم‌تر و شکننده‌تر شده و کم کم شکاف‌هایی در آن پیدا می‌شود و به مرور زمان و با بدتر شدن بیماری، قطعاتی از آن کنده می‌شود.
وی ادامه داد: وقتی بیماری آرتروز آرنج پیشرفت کند، قطعات بزرگ‌تری از غضروف‌های بین دو استخوان جدا شده و عملا تماس استخوان با استخوان اتفاق می‌افتد.
دکتر نخعی امرودی بیان کرد: در مفصل سالم بین دو استخوان در محل مفصل، غضروف قرار دارد و مقدار کمی هم مایع مفصلی هم در آنجا هست. این وضعیت باعث می‌شود که سطوح مفصل به نرمی روی یکدیگر حرکت کرده و یکدیگر را آزرده نکنند.
این متخصص ارتوپد ابراز کرد: در صورت ابتلا به آرتروز غضروف‌ها از بین می‌روند و استخوان برروی استخوان حرکت کرده، خراشیده شده و باعث بروز درد می‌شود. به دنبال آن بیمار کم کم نمی‌تواند مفصل خود را حرکت دهد و بنابراین به مرور زمان دامنه حرکتی آرنج کمتر و کمتر می‌شود و این امر باعث می شود که پس از گذشت زمان مفصل آرنج نتواند به طور کامل صاف و خم شود.
وی افزود: به طور کلی مهمترین نشانه ابتلا به آرتروز آرنج، ایجاد محدودیت حرکتی است یعنی بیمار نمی‌تواند آرنج خود را به طور کامل صاف و یا آن را کامل خم کند. این محدودیت حرکتی معمولا همراه با درد است و گاهی اوقات هنگام گیر کردن استخوان‌ها بر روی یکدیگر سر و صداهایی به صورت خرت خرت کردن هم احساس می‌شود.
دکتر نخعی امرودی اضافه کرد: بعضی وقتها نیز درصورت ابتلا به آرتروز آرنج قطعات غضروف شکسته شده بین دو استخوان دو طرف مفصل در برخی زوایا گیر می‌کنند و آرنج دچار قفل شدگی می‌شود و بیمار با کمی تکان دادن آن را آزاد می‌کند.
این جراح شانه و آرنج مطرح کرد: معمولا مفصل که دچار آرتروز می‌شود مقداری نیز تورم در آن وجود دارد و از آرنج سالم بزرگتر به نظر می‌رسد. در اغلب موارد همراه آرتروز مفاصل، مقدار مایع مفصل نیز افزایش می‌یابد که در اصطلاح عامیانه به آن می‌گویند "مفصل آب آورده است"،بنابراین افزایش مایع مفصلی خود یک بیماری جداگانه نیست و معمولا نشانه‌ای از سایر بیماری‌های مفصلی مانند آرتروز است.
وی اظهار داشت: فردی که مبتلا به بیماری آرتروز آرنج است در هنگام انجام کارهای سنگین دچار درد در ناحیه آرنج می‌شود و توان حرکت دادن این ناحیه نیز در برخی موارد وجود ندارد.
دکتر نخعی امرودی در پاسخ به این پرسش که علل بروز آرتروز آرنج چیست "، گفت: علل بروز آرتروز آرنج مانند علل بروز دیگر مفاصل است، یعنی عواملی مثل سن، انجام ورزش‌های سنگین، آسیب‌های وارده به آرنج و شکستگی یا دررفتگی‌های قبلی از عوامل مستعد‌کننده آرتروز هستند.
این دانشیار دانشگاه علوم پزشکی ایران ادامه داد: معمولا این بیماری در افرادی که کارهای سنگین دستی و نیز در ورزشکارانی که ضربات سنگین با دست می‌زنند مانند بوکسورها شایع‌تر است.
وی ابراز کرد: راه تشخیص بیماری آرتروز آرنج در مرحله اول گرفتن شرح حال و معاینه است. در هنگام گرفتن شرح حال معمولا سابقه انجام ورزش‌های سنگین یا کار سنگین و یا شکستگی و در رفتگی‌هایی که وجود داشته، بررسی می‌شود و پس از گرفتن شرح حال بیمار پزشک را معاینه می‌کند که مشخص می‌شود مفصل دچار محدودیت حرکتی است. یعنی مفصل آرنج فرد به اندازه آرنج سالم باز یا بسته نمی‌شود؛ حرکات آن معمولا دردناک و گاهی نیز همراه با صدای خرت خرت کردن و گیرکردن است و هرچه آرتروز پیشرفته‌تر باشد این علایم شدیدتر است.
دکتر نخعی امرودی اضافه کرد: پس از انجام معاینه، عکس ساده از فرد گرفته می‌شود که به آن اصطلاحا "عکس سیاه و سفید" گفته می‌شود. اصولا در بیماری آرتروز همه مفاصل منجمله آرنج، بهترین وسیله تشخیصی پس از انجام معاینه همان عکسبرداری ساده است که نشانه‌های آرتروز را به صورت واضح نشان می‌دهد.
وی تصریح کرد: در عکس ساده از مفصل مشخص می‌شود که فاصله مفصل کم شده، لبه‌های استخوان‌ها در کنار مفصل تیز شده و گاهی نیز قطعاتی استخوانی در مفصل دیده می‌شود و این یافته‌های به دست آمده توسط عکس ساده آنقدر مشخص هستند که معمولا نیاز به بررسی بیشتر مانند انجام‌ام آرآی، سی تی اسکن و یا سایر کارهای تشخیصی نیست؛ بنابراین برای تشخیص آرتروز مفاصل معمولا پس از عکسبرداری ساده اقدام بیشتری نیاز نیست.
این جراح شانه و آرنج افزود: اگربیمار مبتلا به آرتروز آرنج را بخواهیم برای درمان جراحی کنیم و یا به مشکل دیگری غیر از آرتروز هم شک داشته باشیم از کارهای تشخیصی دیگر مانند ام آرآی و سی تی اسکن هم استفاده می‌کنیم.
