به گزارش اکوایران؛ شرکت کشتیرانی در نظر دارد، خط مستقیم حمل کالا از مبدا ایران به بنادر ونزوئلا و بالعکس را متناسب با استقبال تجار راه‌اندازی کند. بر همین اساس، قرار است اولین کشتی در هفته جاری به ونزوئلا اعزام شود. براساس برنامه‌ریزی ها شناور بعدی در بازه زمانی هفته آخر بهمن‌ماه سال جاری راهی ونزوئلا خواهد شد. البته اعزام منظم شناورهای اقیانوس‌پیما به مسیرهای دوردست از جمله ونزوئلا مستلزم وجود بار کامل بر روی شناورهاست. همچنین، ضروری است کانتینرهای موجود در بنادر اعزامی در مراجعت به کشور بازگردانده شود. با این شرایط می توان گفت در صورت عدم استقبال تجار در مراودات کالا امکان تداوم سفر به صورت اقتصادی از بین خواهد رفت. ایران پیش از این از چهار مسیر «تولید مشترک خودرو»، «ایجاد کارخانه سیمان»، «کارخانه صنایع لبنی» و «تولید انبوه مسکن» برای ورود به بازار آمریکای لاتین خیز برداشته بود، اما هربار به دلایل مختلف از جمله تحریم نتوانست برنامه خود را محقق کند حال ایران سعی دارد از دروازه دریا بتواند به بازارهای آمریکا دست پیدا کند.
با توجه به برقرای خط مستقیم کشتیرانی ایران و ونزوئلا این سوال مطرح می شود که حجم تجارت این دو کشور در چه سطحی قرار داد؟ براساس آمار گمرک در سال‌های گذشته ایران، به غیر از فرآورده‌های نفتی تا ۱۲۰ میلیون دلار صادرات غیرنفتی به ونزوئلا داشته و سال گذشته صادرات ایران به این کشور ۴۰ میلیون دلار و صادرات ونزوئلا به ایران حدود ۲۰ میلیون دلار بوده است. با توجه به حجم پایین مبالادت تجاری میان این دو کشور در سفر نیکلاس مادورو، رئیس جمهور ونزوئلا به تهران در خردادماه، مذاکرات برای توسعه روابط اقتصادی رنگ و بوی جدی‌تری به خود گرفت و در این سفر، سند همکاری ۲۰ ساله امضا شد. در این سند روابط دو کشور در حوزه‌های مختلف ترسیم شد. مسیری که بتواند در کوتاه‌مدت یعنی تا سال ۱۴۰۴ حجم تجارت دو کشور را به ۵۰۰ میلیون دلار برساند که با توجه به تجارت 60 میلیون دلاری میان دو کشور در سال گذشته می توان گفت ایران و ونزوئلا سعی دارند در سه سال مبادلات خود را بیش از 8 برابر افزایش دهند. با توجه به پیشنه رابطه تجاری دوکشور که به دلیل تحریم ها به دفعات از دست رفت تحقق آن با اما و اگرهای بسیاری روبرو است. در گذشته همکاری‌های اقتصادی و صنعتی بین ایران و ونزوئلا در حوزه‌هایی چون «تولید مشترک خودرو»، «ایجاد کارخانه سیمان»، «کارخانه صنایع لبنی» و کارخانه خانه‌سازی با هدف «تولید انبوه مسکن» بود. همکاری‌های بسیار خوبی بین طرفین شکل گرفته بود اما تحریم باعث شد همکاری‌های دوجانبه متوقف شود.
ونزوئلا از نظر منابع طبیعی بسیار غنی است و زمینه همکاری‌های متعددی وجود دارد، از طرفی غیر از ونزوئلا، آمریکای لاتین هم بازار بسیار خوبی دارد، از همین رو می‌توان ونزوئلا را به‌عنوان هاب در نظر گرفت و از آنجا صادرات به سایر کشورها را پیگیری کرد. در گذشته همکاری‌های اقتصادی و صنعتی بین ایران و ونزوئلا در حوزه‌هایی چون تولید مشترک خودرو، ایجاد کارخانه سیمان، کارخانه صنایع لبنی و تولید انبوه مسکن بود. همکاری‌های بسیار خوبی بین طرفین شکل گرفته بود اما تحریم باعث شد همکاری‌های دوجانبه متوقف شود. ونزوئلا خریدار کالا‌های واسطه‌ای از جمله لوازم الکترونیک، لوازم خانگی، مواد پتروشیمی، مواد اولیه، کشاورزی، کود، دارو و تجهیزات پزشکی است که امکان صادرات آنها از سوی ایران وجود دارد.
