ریزش مو علل متعددی دارد. وقتی ریزش مو به صورت ناگهانی شروع می‌شود، علت ممکن است بیماری، رژیم، داروها، یا بارداری باشد. اگر ریزش مو به صورت تدریجی است، فرد ممکن است ریزش موی ارثی داشته باشد.
با این حال رایج‌ترین علل علمی ریزش مو از این قرارند:
مصرف ناکافی پروتئین: به گفته متخصصان تغذیه دانشگاه تگزاس، فقدان پروتئین یکی از اصلی‌ترین دلایل ریزش مو‌ها و توقف رشد مو‌ها است. کمبود پروتئین حتی باعث تغییر رنگ مو‌ها می‌شود. زنان باید حداقل ۴۶گرم پروتئین در روز دریافت کنند. فراموش نکنید کمبود پروتئین در برنامه غذایی و یا صرفا مصرف پروتئین‌های گیاهی مانند حبوبات و ... که دارای پروتئینی با کیفیت مرغوب نیستند، (پروتئین‌های گیاهی دارای تمام اسید‌های آمینه به اندازه کافی نیستند) ریزش مو‌ها را به دنبال خواهد داشت.
فقر آهن: برای گیاه خواران و یا افرادی که سعی در محدود کردن مصرف گوشت دارند، فقر آهن یک دغدغه واقعی است ضمن اینکه ریزش مو‌ها نیز در این افراد مشاهده می‌شود. زنان بین سنین ۱۹ تا ۵۰ سال باید حداقل روزانه ۱۸ میلی گرم آهن در روز دریافت کنند و این میزان در زنان بالای ۵۰ سال باید ۸ میلی گرم در روز باشد. در کنار محصولات حیوانی حاوی آهن، مصرف گیاهانی مانند کلم، سویا، اسفناج، عدس و کدو نباید فراموش شود.
استرس شدید: یکی از پیامد‌های موقتی استرس ریزش مو است که البته به گفته محققان کلینیک مایو، با کنترل استرس، ریزش مو‌ها متوقف و رشد مو‌ها آغاز می‌شود.
تغییرات هورمونی: تغییرات قابل توجه در سطح هورمون‌ها به ویژه در زنان می‌تواند موجب ریزش مو شود. ریزش مو در زمان یائسگی و همچنین به دنبال تولد نوزاد به خاطر پایین افتادن سطح استروژن خون شایع است. وقتی ریزش مو به علت پایین افتادن استروژن خون باشد این موقتی است و مو‌ها مجددا به حالت اول برخواهند گشت. یک خانم در سن ۴۰ سالگی یا بالاتر نباید انتظار داشته باشد موهایش به اندازه سنین ۲۰ سالگی رشد کنند.
مصرف داروها: به عقیده محققان کلینیک مایو، برخی داروها از جمله دارو‌های فشار خون می‌توانند باعث ریزش مو شوند. البته اگر از این داروها استفاده می‌کنید و دچار ریزش مو هستید، نباید قبل از مشاوره با پزشک، اقدام به قطع داروی مصرفی کنید.
