رصد «سحابی صمغ» (Gum Nebula) -تنها باقیمانده ابرنواختر صورت فلکی بادبان- بسیار دشوار است.
سحابی صمغ با گستره ۴۰ درجه در سراسر آسمان، به‌قدری بزرگ و کم نور به نظر می‌رسد که به راحتی در پس‌زمینه پرهیاهوی روشن و پیچیده آسمان شب گم می‌شود. در سمت راست عکس، سحابی صمغ با تابش قرمز در اوایل خرداد ماه با زاویه باز تک شات گرفته شده است.
صحرای آتاکاما در شیلی در پیش‌زمینه، سحابی کارینا در صفحه کهکشان راه شیری ما که از سمت چپ بالا به‌صورت مورب به پایین می‌رود و ابر ماژلانی بزرگ (LMC) - همسایه کهکشانی ما- در تصویر قابل مشاهده هستند.
اگر سحابی را یک مکعب فرض کنیم، هر دو یال روبه‌روی ما به ترتیب ۴۵۰ و ۱۵۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارند.
هنوز چیزهای زیادی درباره سحابی صمغ از جمله زمان و تعداد زوج انفجارهای ابرنواختری که آن را تشکیل داده، ناشناخته باقی مانده است. این سحابی در نزدیکی صورت فلکی بادبان و کشتی‌دم قرار گرفته است.
