شاید افرادی را در اطراف خود دیده باشید که از هر دری و سخنی بیمهابا سخن میگویند و یا خود دچار این مشکل شده باشید که به اصطلاح نخود در دهانتان خیس نمیشود و فوری اطلاعاتی که دارید را به اولین نفر که میرسید منتقل میکنید.
دهن لقی مربوط به افرادی است که خیلی مسایل را جدی نمیگیرند و خودشان هم جدی نیستند.
وقتی با آنها صحبت میکنید چون خودشان نسبت به مساله مورد نظر متعهد نیستند، احساس شما را خوب درک نمیکنند. اگر شما صحبتی با آنها داشته باشید،همان صحبت را همانطور به دیگران منتقل میکنند و احساسی در مورد اینکه این مطلب در چه شرایط و موقعیتی برای آنها زده شده است،ندارند.این افراد ضرورتها و شرایط را احساس نمیکنند و به آنها واقف نیستند و اهمیت هم نمیدهند،متعهد نسبت به گفتارها و رفتارها و قضایایی که پیش می آید، نیستند و حتی در برخی موارد این افراد برای خودشان هم دهن لق هستند.
علت اصلی که این خصوصیت در افراد وجود دارد به طیف شخصیتی آنها برمی گردد. تمام این ویژگیها به دوران کودکی و تربیت خانواده و شرایط اجتماعی ارتباط دارد. این افراد در خانواده اینطور تربیت شدند و یا در میان دوستان و آشنایان اینطور رفتار کردهاند.افرادی که برای همه چیز و همه شرایط صحبت میکنند ونمی توانند محدودهها را رعایت کنند و خطوط قرمزی را که در گفتار و یا رفتار باید رعایت شود، یاد نگرفتهاند.
اگر همسر شما نیز دچار چنین مشکلی هست اولین نکته این است که به این رفتار همسر خود به چشم یک عادت رفتاری نگاه کنید و سعی کنید که به ایشان کمک کنید تا بتواند این عادت رفتاری منفی خود را کنار بگذارد و این نیازمند سعه صدر و تلاش دو جانبه از سمت هر دو نفر شما میباشد برای ترک کردن ،نیاز به تکرار و تمرین است تا ملکه ذهن طرف شود. از عواقب این رفتار بروی خود بگویید مثلا به او بگوئید که این باعث می شود من مجبور شوم مسایل را از تو پنهان کنم. به او متذکر شوید که حریم شخصی هر کس باید مراعات شود وگرنه زندگی دچار مشکل خواهد شد.
خیلی جدی خواسته خود را بیان کنید و ناراحتی خود را از این مساله به او نشان دهید. نیازی به بحث و مشاجره نیست. با کمال احترام و محبت می توانید به او نشان دهید چقدر این مساله برایتان اهمیت دارد.
نحوه بیان بسیار اهمیت دارد سعی کنید از این جمله استفاده کنید که "نمیتونی تصور کنی چه حس بدی پیدا میکنم وقتی حریم خصوصیم رعایت نمیشه " سعی نکنید او را مقصر جلوه دهید بلکه فقط احساس خود را باو منتقل کنید و از او بخواهید دیگر این کار را تکرار نکند.به ایشان کمک کنید که میزان مراودات خود را کم کند تا مانع از زیاده گویی افراطی شود به او آموزش دهید البته این اتفاق یکشبه نمیافتد، پس به آن به چشم یک پروژه بلندمدت نگاه کنید.
در مورد حسی که دارید با او صحبت کنید. دلایلی که باعث بیاعتمادیتان شده را مطرح کنید و بگویید که به دلیل این موارد، نگاهتان نسبت به او در حال تغییر است. برایش توضیح بدهید که این شکها به شما و زندگی مشترکتان آسیب میزند همچنین همسر شما باید با خود تمرین کند به عنوان نمونه ایشان باید زمان های گفتگو با افراد را کم کند تا فرصت ایجاد این خصلت را از بین ببرد و از دیگر راهکارها تمرین یادداشت برداری عواقب این رفتار برای خود میباشد و سعی کند هر روز این یادداشت ها را مطالعه کند تا ملکه ذهنش شود ودر ناخوداگاهش تثبیت شود.
برای صمیمی بودن، و اینکه حرف دقیقا بین شما و همسرتان بماند به مهارتهایی نیاز دارد. و شاید فقط همسر شما مقصر نیست.
وقتی آقا یا خانمی ازدواج می کند. دوست دارد یک آرامش پیدا کند. درگیری و تلاطم نمی خواهد، جر و بحث نمی خواهد، ناراحتی و درگیری نمی خواهد.
معمولا اگر یکی از همسران عجول، غر زن، پرتوقع، عصبانی، زودرنج، اهل قهر و جر و بحث و اهل گله کردن باشد یا دعوا و درگیری ایجاد کند، در آن صورت همسرش اگر کمی ضعیف هم باشد حرفها و ناآرامی های خود را به جاهای دیگر می برد تا آرام گیرد.
یعنی به جای همسرش ، سنگ صبور دیگری پیدا می کند.
پس گام مهم برای اینکه همسرت حرفهای پیش شما بماند، اینست که شما تحمل شنیدن حرفهای او را داشته باشید.
او ممکن است حرف اشتباه بزند، او ممکن است ضعف داشته باشد. او ممکن است کاری که شما دوست ندارید انجام دهد.
حالا اگر شما صبورانه و با مدارا او را پذیرفتی، او باز هم در کنار شما آرام می گیرد و بی نیاز به کس دیگر می شود.
لیکن اگر در برابر اشتباهات او وارد دعوا و مخاصمه و بحث و قهر کردن، و غمگینی و در خود فرورفتگی یا .... بشوی، باتوجه به ضعیف بودن شوهرت، حتما دوباره به آغوش بقیه می رود و آرام می گیرد.
شما باید زمینه های آرامش و عدم درگیری و بحث و مجادله را در خودتون و همسرتون تقویت کنید.
نه اینکه همسرتان را راهنمایی کنید. بلکه خودتون در عمل آرام و صبور و پذیرا باشید.
گردآوری: بخش زناشویی بیتوته